ပထမေရႊက်င္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ဆုံးမၾသဝါဒ ---------------------------------------------------(၁)ေရကန္၌ေမွာ္ကိုဖယ္၍ ေသာက္ေရကိုခပ္ရ၏---။ (၂)မသူေတာ္၌အျပစ္ကိုဖယ္၍ ဂုဏ္ေကာင္းကိုရွာရသည္--။ (၃)တုံးတံတားကို ေလွ်ာက္စဥ္အရပ္တစ္ပါးကို မၾကည့္နဲ႔ ေခ်ာက္သို႔က်လိမ့္မည္--။ (၄)သံသရာတံတားကိုေလွ်ာက္စဥ္ သူတစ္ပါးအျပစ္ကို မၾကည့္နဲ႔ သံသရာေခ်ာက္ကမ္းပါးကို က်လိမ့္မည္--။ (၅)ရိုေသစြာခစားလွ်င္ မင္းခစားပင္ မင္းကိုႏိုင္သည္--။ (၆)က်င့္ဝတ္မခြ်တ္လွ်င္ တပည့္ပင္ ဆရာကိုႏိုင္၏--။ (၇)ျမင္းႏိုင္လို ဇက္ကိုဆဲြ၊ေလွကိုႏိုင္လိုတက္ကိုဆြဲ ၊ ဆရာကိုႏိုင္လို က်င့္ဝတ္ျမဲ---။ (၈)ပန္းပဲဆရာ အထုမခံရေသာသံတုံးသည္လက္နက္မျဖစ္--။ (၉)ေက်ာက္ဆစ္ဆရာ အဆုံးအျဖတ္မခံရေသာ ေက်ာက္တုံး အရုပ္မျဖစ္---။ (၁၀)ဆရာအဆုံးအမ မခံရေသာ တပည့္ သူေကာင္းမျဖစ္---။ (၁၁)သစ္ပင္ၾကီးတို႕သည္ခုတ္လွဲသူတို႕အားမလွဲမခ်င္း အရိပ္ျဖင့္ ေအးေစ၏---။ (၁၂)နံ႔သာတုံးတို႕သည္ မီးရွိဳ႕သူတို႕အားမကြ်မ္းမခ်င္းအနံ႕ျဖင့္ ေမႊးေစ၏---။ (၁၃)သူေတာ္ေကာင္းသည္ ညွဥ္းဆဲသူတို႕အားမေသမခ်င္း အက်ိဳးေဆာင္၏---။ (၁၄)ဗဟုသုတရွိလ်က္သီလမရွိလွ်င္ ေရမတည္ေသာကန္ႏွင့္တူ၏---။ (၁၅)ပညာရွိလွ်က္သီလမရွိလွ်င္အသီးမခ်ိဳေသာ သစ္ပင္ႏွင့္တူ၏---။ (၁၆)က်မ္းဂန္တတ္လွ်က္သီလမရွိလွ်င္အဆိပ္သီးႏွင့္တူ၏---။ (၁၇)ပညာမွီ၍ မာန္တက္လွ်င္ ထိုပညာသည္ရြံဖြယ္တည္း--။ (၁၈)စာတက္လွ်က္မိမိကိုယ္ကို မဆုံးမလွ်င္ထိုစာသည္ ငရဲရိကၡာႏွင့္တူ၏--။
No comments:
Post a Comment