သံဃိကဒါနဆိုတာ

"သံဃိကဒါနဆိုတာ"

သံဃိကဒါနဆိုတာ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္အရ

(၁) ဘုရား အပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့၊ ဘုရားေခါင္းေဆာင္တဲ့၊ ဘုရားအမွဴးရွိတဲ ဥဘေတာသံဃာအား လွဴဒါန္းျခင္းဟာ ပထမသံဃိကဒါနပဲ။

(၂) ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံသြာ းတဲ့အခါမွာ ႏွစ္ဖက္သံဃာကို ပင့္ၿပီးေတာ့ လွဴရင္လည္း သံဃိကဒါနပဲ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္

(၃) ဘိကၡဳသံဃာသက္သက္ကို လွဴရင္လည္းပဲ သံဃိကဒါနပဲ။ ေနာက္

(၄) ဘိကၡဳနီသံဃာသက္သက္ကို လွဴရင္လည္းပဲ သံဃိက ဒါနပဲ။ ေနာက္တစ္ခု

(၅) ဘိကၡဳသံဃာထဲမွ ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ ဘယ္ႏွစ္ပါးၾကြပါ၊ ဘယ္ႏွစ္ပါးေပးပါ ဆိုၿပီး လွဴရင္လည္းပဲ သံဃိကဒါနပဲျဖစ္တယ္။ ေနာက္

(၆) ဘိကၡဳနီသံဃာထဲကေနၿပီး ေရြးခ်ယ္ၿပီး လွဴရင္လည္း သံဃိကဒါနပဲလို႔

သံဃိကဒါန (၆)မ်ိဳးကို ဒကၡိဏဝိဘဂၤသုတ္မွာ ခြဲျခားၿပီးေဟာတ ယ္။

ပုဂၢလိကဒါနနဲ႔ သံဃိကဒါန ဒီႏွစ္ခုအနက္ ပုဂၢလိကအလွဴဟာ သံဃိကအလွဴထက္ အက်ိဳးႀကီးတယ္လို႔ ငါဘုရား ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မေဟာဘူး လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက မိန္႔ေတာ္မူတယ္။ သံဃိကအလွဴက ပိုၿပီး အက်ိဳးႀကီးတယ္။ ....ေနာက္ဆံုးမွာ ျမတ္စြာဘုရားက ျဖည့္စြက္ၿပီး ေဟာလိုက္တဲ့ တရားတစ္ခုရွိတယ္။ ေနာင္ေခတ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ေဂါၾတဘူဆိုတဲ့ ရဟန္းေတြ ေပၚလာလိမ့္မယ္တဲ ။ ေဂါၾတဘူဆိုတာ ရဟန္းေတြရဲ႔ အႏြယ္သေဘာေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္ (သို႔မဟုတ္) စစ္မွန္တဲ့အႏြယ္ေတြကို ဖ်က္ဆီးၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ေပၚလာတဲ့ အႏြယ္အသစ္ေပါ့။ ..... ေနာက္ဆံုး ဘယ္အဆင့္ထိေရာက္ တုန္းဆိုရင္ "ကာသာ၀ကဏၭာ" သကၤန္းေရာင္ေလးကို လည္ပင္းမွာ စည္းထားတာေလးပဲရွိတယ္၊ က်န္တာ လူ၀တ္နဲ႔ အတူတူပဲ။ ....ျမတ္စြာဘုရားက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၅၀၀ တည္းက ႀကိဳတင္ၿပီး အမိန္႔ရွိခဲ့တာ အမွန္ပဲ။ "ေဂါၾတဘုေနာ ကာသာ၀ကဏၭာ" လည္ပင္းေလးမွာပဲ သကၤန္းေရာင္ေလး ပတ္ထားတယ္ (သို႔မဟုတ္) ဘာသာေရးအခမ္းအနားေလးရွိမွ သကၤန္းကို ၿခံဳလိုက္တယ္။ ဒီ့ျပင္ အခ်ိန္မွာ လူပဲ။ ဒုႆီလာ ပါပဓမၼာ ကိုယ္က်င့္တရားလည္း မရွိဘူးတဲ့။ အဲဒီလို ပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးေတြ ေနာက္တစ္ေခတ္မွာ ေပၚလာလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒီလိုေပၚလာတဲ့အခ ါမွာေတာင္ သံဃိကဒါန လွဴခ်င္တယ္ဆိုရင သံဃာကို ရည္စူးၿပီးေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြ ကို လွဴရင္ အက်ိဳးရပါတယ္တဲ့။ ရည္စူးတယ္ဆိုတာ သံဃာအစစ္ကို ရည္စူးတာ။ သူတို႔ကို အာ႐ံုျပဳစရာအေနန ဲ႔သာထားတာ။ သူတို႔ရဲ႔ (lineage) အႏြယ္အဆက္က သံဃာအစစ္။ အႏြယ္အဆက္မွာ ဆိုပါစို႔၊ လူဆိုရင္ ဘိုးဘြား၊ မိဘ၊ တီတြတ္၊ ကြ်တ္ဆက္၊ ကြ်တ္ဆက္ကေန သူတို႔မ်ိဳး႐ိုးကို လွမ္းၿပီးေတာ့ ဂုဏ္ျပဳတာမ်ိဳးလိုေပါ့။ "အစဥ္အလာက သံဃာအစစ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ အက်င့္သီလ မရွိေတာ့တဲ့ လည္ပင္းကို သကၤန္းစေလး ပတ္ထား႐ံု၊ ဘုန္ႀကီးမွန္း သိ႐ံုေလးေလာက္တင္ရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးေတ ြကို သံဃာအစစ္ကို ရည္စူးၿပီးလွဴရင္ေတာင္မွ အဲဒီ သံဃိကဒါနဟာ အတိုင္းအတာမရွိ၊ အတိုင္းမဲ့ အက်ိဳးရွိတယ္" လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္မ ာေဟာထားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက သံဃိကဒါနထက္ ပုဂၢလိကဒါနက သာတယ္လို႔ ငါဘုရား မေဟာႏိုင္ဘူး ဒါေၾကာင့္ မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီကို သံဃာကိုလွဴပါတဲ့။ ဒါ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႔ က႐ုဏာပဲ။ က႐ုဏာထားပံုခ်င္ း မတူဘူး။ မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီက သူ႔ကို သနားေသာအားျဖင့္ သူ႔အ၀တ္ကို အလွဴခံပါ။ ကိုယ္တိုင္၀တ္ပါတဲ့။ ဘုရားက က႐ုဏာထားတာက ငါ၀တ္ရင္ ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲျဖစ္မယ္၊ သံဃာကို လွဴလိုက္မယ္ဆိုရင္ သံဃိကဒါနျဖစ္ၿပီး သူ႔မွာ ႏွစ္ဖက္ကအက်ိဳးရမယ္။ ငါ့အေပၚမွာ ေစတနာထားလို႔ရတာက အက်ိဳးတစ္ခု၊ သံဃာအေပၚမွာ ေစတနာထားလို႔ ရတာကတစ္ခု၊ ပိုၿပီးေတာ့ အက်ိဳးရေစခ်င္တဲ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႔ က႐ုဏာဟာ ပိုၿပီးႀကီးမားတဲ့ က႐ုဏာ ျဖစ္တယ္ေနာ္။ ....ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုရင္ ဘုရားကိုလွဴတဲ့ အလွဴဒါနနဲ႔ သံဃာကိုလွဴတဲ့ အလွဴဒါနကို ယွဥ္ရင္ ဘုရားကိုလွဴတာက ပုဂၢလိကဒါန၊ သံဃာကိုလွဴတာကေတာ့ သံဃိကဒါန။ အဲဒါေၾကာင့္ အက်ိဳးေပးတာခ်င္ း၊ အက်ိဳးရတာခ်င္း မတူဘူးတဲ့။

အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ သ(Ph.D)။

နိယ်ာနိကသာသနာ ႏွင့္ ျမတ္ေဒသနာမ်ားစာ အုပ္။

ဒကၡိဏဝိဘဂၤသုတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္ တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ ကူးယူပူေဇာ္ပါတယ္