Saturday, November 23, 2013

နတ္ကိုးကြယ္မႈ ႏွင့္သရဏဂံုပ်က္ျခင္း

သရဏဂံု ဆိုတာ ပါဠိလို"သရဏဂမန" ျမန္မာလို "သရဏဂံု" အဓိပၸာယ္က ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္း ရတနာျမတ္သုံးပါး အေပၚေလးေလးနက္နက္နဲ႔ သက္ဝင္ျပီး ယုံၾကည္ျမတ္ႏိုး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တဲ့ သဒၵါပညာေရွ႕သြားရွိတဲ့ ကုသိုလ္စိတ္ကို "သရဏဂံု"လို႔ေခၚပါတယ္။


ရတနာျမတ္သုံးပါးအေပၚ ေလးေလးနက္နက္ယုံ ၾကည္ျခင္း ၾကည္ညိဳေလးစားကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္း ရွိတဲ့သူဟာ သရဏဂံုတည္တ့ဲသူပါ။ သရဏဂံုတည္သူဟာ ရတနာျမတ္သံုးပါး ေက်းဇူးကို မသိတတ္ရင္ ရတနာသုံးပါးအေပၚ သံသယဝင္ခ့ဲရင္ အေတြးမွား အသိမွားေနခ့ဲရင္ သရဏဂံု ညိွဳးႏြမ္းညစ္ႏြမ္းပါတယ္။


အယူဝါဒေျပာင္းရင ္ သရဏဂံုပ်က္တယ္ ေသဆုံးတဲ့အခါမွာလည္း သရဏဂံုပ်က္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ေသဆုံးတဲ့အခါ သရဏဂံုပ်က္သြားလို႔ သရဏဂံုျပန္တင္ရတယ္။ အေလာင္းေကာင္ႀကီးကိုတင္တာေတာ့မဟ တ္ဘူး။ ဒီအနီးအနားမွာတေ စၧသရဲစတဲ့ဘဝမ်ိဳးမွာ ျဖစ္ေနခ့ဲရင္ သရဏဂံုျပန္တည္ပါ ေစဆိုတဲ့ အေနနဲ႔ သရဏဂံုတင္ေပးရတာပါ။


ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြထဲမွာ နတ္ကိုးကြယ္ ၾကတာလည္းရွိပါတယ္။ ရတနာသုံးပါးထက္ နတ္ကိုပိုအေလးထားရင္ သရဏဂံုပ်က္တယ္။ သာမန္ကိုးကြယ္ေနရင္ သရဏဂံုမပ်က္ေပမယ ့္ သရဏဂံုညစ္ႏြမ္းညိွဳးႏြမ္းမွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္တစ္ေယာက္ဟာ ရတနာသုံးပါးမွတစ္ပါး အျခားကိုးကြယ္ရာ မရွာေကာင္းပါဘူး။


ဘုရား တရား သံဃာကို စြန္႔ပယ္၍ အျခားေသာ ဘိုးေတာ္ မယ္ေတာ္မ်ား ၃၇-မင္းနတ္မ်ား ရိုးရာနတ္မ်ား နတ္စိမ္းမ်ားကို အရွင္ႀကီး အရွင္ေကာင္းတို႔အား ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ အသက္ႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ကို အပ္ႏွင္းကိုးကြယ္ပါ၏ဟု အဓိ႒ာန္ျပဳ၍ ဦးခ်လိုက္လွ်င္ သရဏဂံုပ်က္သည္။ ယင္းသို႔ပ်က္ျခင္းသည္ အျပစ္ရွိေသာ သရဏဂံုပ်က္ျခင္းျဖစ္သည္။


ဘုရား တရား သံဃာကိုလည္း မစြန္႔ ထိုဘိုးေတာ္ မယ္ေတာ္မ်ားကိုလည္း ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနမယ္ဆိုရင္ သရဏဂံုမပ်က္ေသာ္လည္း ညိွဳးႏြမ္းသြားပ ါတယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ သရဏဂံုတည္သူမ်ား ရရွိမည့္ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားကို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မရႏိုင္ေတာ့ပါ။ အပ္ဝင္ ေပါက္ဆိန္ထြက္ ဟူေသာ စကားကဲ့သို႔ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အပ္တစ္ေခ်ာင္းဝင ္လာျပီး ေပါက္ဆိန္တစ္ေခ် ာင္း ထြက္သြားမည္ဆိုရင္ မိမိအတြက္ ဆုံးရံႈးတာသာျဖစ္ပါတယ္။


တစ္ဘဝတာ သရဏဂံုတည္ျမဲသူမ်ား ရရွိမယ့္ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားကို အပါဒါန္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာၾကားထားတာ ရွိပါတယ္။ လြန္ခ့ဲေသာ ၉၁ ကမ႓ာက ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ေ သာ အေနာမဒႆီ ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္အခါက အမ်ိဳးသားတစ္ေယာ က္သည္ မ်က္မျမင္မိဘႏွစ္ပါးကို လုပ္ေကြ်းရင္း တစ္ဘဝတာ သရဏဂံုတည္ခ့ဲသည္။ ထိုတစ္ဘဝတာ သရဏဂံုတည္ခ့ဲေသာ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ ၉၁ကမ႓ာ အပါယ္တံခါးပိတ္သ ည္။ အႀကိမ္ ၈၀ သိၾကားမင္းျဖစ္သ ည္။ ၇၅ ႀကိမ္ စၾကာမင္းျဖစ္သည္ ။ ရိုးရိုးဧကရာဇ္ဘုရင္ ဘဝ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ာ းစြာျဖစ္သည္။ ယခုဘုရားသာသနာ၌ အိႏိၵယႏိုင္ငံ၌ သူေ႒းသား သြားျဖစ္သည္။ သူ ၇ႏွစ္သား အရြယ္ခန္႔တြင္ တျခားရြယ္တူကေလးမ်ားႏွင့္အတူ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားရင္း ရဟႏၲာတစ္ပါးသီတင ္းသုံးသည့္ ေက်ာင္းထဲသို႔ ေရာက္သြားသည္။ မေထရ္သည္ ကေလးမ်ားကို ေတြ႔သည္ႏွင့္ သရဏဂံုေဆာက္တည္ေပးသည္။ ကေလးမ်ားက ရြတ္ဆို ေဆာက္တည္ၾကသည္။ ထိုသရဏဂံုအဆုံးမွာပင္ လြန္ခ့ဲေသာ ၉၁ ကမ႓ာက တစ္ဘဝတာ သရဏဂံုတည္ခ့ဲေသာ ကေလးသည္ ရဟႏၲာျဖစ္သြားခ့ဲသည္။ သူ၏ဘဲြ႔အမည္မွာ တိသရဏဂမနိယမေထရ္ဟုေခၚသည္။ ဤေကာင္းကိ်ဳးမ်ားသည္ မိမိထံမွာရွိေနေသာ ေပါက္ဆိန္ႏွင့္တူသည္။ ဘိုးေတာ္ မယ္ေတာ္ ၃၇ မင္း ရိုးရာနတ္မ်ားကိ ု ကနားေပးျပီး ကိုးကြယ္လိုက္လ်ွင္ သရဏဂံုမပ်က္ေတာင္ သရဏဂံု ညိွဳးႏြမ္းသြားပါတယ္။


ထိုသို႔နတ္မ်ားကိုးကြယ္သည့္အတြက္ စီးပြားတက္ျခင္း ရာထူးတက္ျခင္းသည္ အပ္တစ္ေခ်ာင္းဝင ္လာနဲ႔တူပါတယ္။ အေၾကာင္းမွာ စီးပြားတက္ျခင္း ရာထူးတက္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိလာတဲ့စီးပြာ းဥစၥာဟာ တစ္ဘဝတစ္နပ္စာသာ ရွိေသာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ သရဏဂံုညိွဳးႏြမ္ းသြားရင္ ၉၁ ကမ႓ာ အပါယ္တံခါးပိတ္ရျခင္း စေသာေကာင္းက်ိဳးမ်ားကို မရေတာ့ပါ။ ဒါဟာ မိမိထံမွ ေပါက္ဆိန္တစ္ေခ်ာင္း ျပန္ထြက္တာနဲ႔တူပါတယ္။


နတ္ကိုးကြယ္မႈနဲ႔စပ္လို႔ အစဥ္အလာအရ နတ္ကိုပူေဇာ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ပူေဇာ္လို႔ရတယ္။ ပသလို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္မကိုးကြ ယ္ေကာင္းဘူး။ ပူေဇာ္တာနဲ႔ ကိုးကြယ္တာဟာ မတူပါဘူး။ အခိ်ဳ႕အိမ္ေတြမွ ာ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္မႈေတြ ေရာေရာ ေႏွာေႏွာျဖစ္ေနတ ာေတြ႔ရပါတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္မွာ နတ္ရုပ္ ဘိုးေတာ္ မယ္ေတာ္ရုပ္ေတြ မထားေကာင္းပါဘူး။ ဘုရားနဲ႔တစ္တန္းတည္း ဘာကိုမွမထားရပါဘူး။ တစ္ျခားဟာေတြ ပူေဇာ္ခ်င္ရင္ တစ္ေနရာရာမွာ သီးသန္႔ပူေဇာ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကိုးေတာ့ မကိုးကြယ္လိုက္ပါနဲ႔။ ဥစၥာစည္းစိမ္ဆင္ းရဲတာက တစ္ဘဝသာဒုကၡေရာက္မွာပါ။ အသိဉာဏ္ပညာ ဆင္းရဲခ့ဲရင္ေတာ့ သံသရာအဆက္ဆက္ ဒုကၡေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။


အားကိုးမလဲြေစနဲ႔ -----------------ေလာကမွာ အျမင့္ျမတ္ဆုံးဘုရားနဲ႔ ေတြ႔လ်က္သားနဲ႔ ဘုရားကိုအားမကိုးပဲ နတ္ေတြ ဘိုးေတာ္မယ္ေတာ္ စတာေတြကို အထင္ႀကီးအားကိုးေနတာဟာ လူၾကားလို႔ မေကာင္းပါဘူး။ ဒါဟာကိုယ့္ဦးေႏွာက္ကို ကိုယ္ အလဲြသုံးစားလုပ္တာပဲ။ ေလာကမွာ ဘုရားကိုအားကိုးတာ ဘုရားစကားနားေထာင္တာေလာက္ ေကာင္းတာ ဘာမွမရွိဘူး။ သိပၸံေခတ္လူသားလုပ္ေနၾကျပီး အေတြးေခ်ာ္မေနၾက နဲ႔။


အရွင္ဝိစိတၱသာရ(ေလးအိမ္စု)


ကိုးကား-အရွင္ဇဝန(ေမတၱာရ ွင္-ေရႊျပည္သာ) အရွင္သံဝရာလကၤာရ(ဓမၼပိယဆရာေတာ္)


No comments: