"သံဃိကဒါနဆိုတာ"
သံဃိကဒါနဆိုတာ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္အရ
(၁) ဘုရား အပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့၊ ဘုရားေခါင္းေဆာင္တဲ့၊
ဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ ဥဘေတာသံဃာအား လွဴဒါန္းျခင္းဟာ
ပထမသံဃိကဒါနပဲ။
(၂) ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံသြားတဲ့အခါမွာ ႏွစ္ဖက္
သံဃာကို ပင့္ၿပီးေတာ့ လွဴရင္လည္း သံဃိကဒါနပဲ ျဖစ္
တယ္။ ေနာက္
(၃) ဘိကၡဳသံဃာသက္သက္ကို လွဴရင္လည္းပဲ သံဃိကဒါ
နပဲ။ ေနာက္
(၄) ဘိကၡဳနီသံဃာသက္သက္ကို လွဴရင္လည္းပဲ သံဃိက
ဒါနပဲ။ ေနာက္တစ္ခု
(၅) ဘိကၡဳသံဃာထဲမွ ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ပါးၾက
ြပါ၊ ဘယ္ႏွစ္ပါးေပးပါဆိုၿပီး လွဴရင္လည္းပဲ သံဃိကဒါန
ပဲျဖစ္တယ္။ ေနာက္
(၆) ဘိကၡဳနီသံဃာထဲကေနၿပီး ေရြးခ်ယ္ၿပီး လွဴရင္လည္း
သံဃိကဒါနပဲလို႔
သံဃိကဒါန (၆)မ်ိဳးကို ဒကၡိဏဝိဘဂၤသုတ္မွာ ခြဲျခားၿပီးေ
ဟာတယ္။
ပုဂၢလိကဒါနနဲ႔ သံဃိကဒါန ဒီႏွစ္ခုအနက္ ပုဂၢလိကအ
လွဴဟာ သံဃိကအလွဴထက္ အက်ိဳးႀကီးတယ္လို႔ ငါဘုရား
ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မေဟာဘူး လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက မိန္႔ေတ
ာ္မူတယ္။ သံဃိကအလွဴက ပိုၿပီး အက်ိဳးႀကီးတယ္။
....ေနာက္ဆံုးမွာ ျမတ္စြာဘုရားက ျဖည့္စြက္ၿပီး ေဟာ
လိုက္တဲ့ တရားတစ္ခုရွိတယ္။ ေနာင္ေခတ္ေရာက္လာ
တဲ့အခါမွာ ေဂါၾတဘူဆိုတဲ့ ရဟန္းေတြ ေပၚလာလိမ့္မ
ယ္တဲ့။ ေဂါၾတဘူဆိုတာ ရဟန္းေတြရဲ႔ အႏြယ္သေဘာေ
လာက္ပဲ ရွိပါတယ္ (သို႔မဟုတ္) စစ္မွန္တဲ့အႏြယ္ေတြကို
ဖ်က္ဆီးၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ေပၚလာတဲ့ အႏြယ္အသစ္
ေပါ့။
..... ေနာက္ဆံုး ဘယ္အဆင့္ထိေရာက္တုန္းဆိုရင္ "ကာ
သာ၀ကဏၭာ" သကၤန္းေရာင္ေလးကို လည္ပင္းမွာ စည္
းထားတာေလးပဲရွိတယ္၊ က်န္တာ လူ၀တ္နဲ႔ အတူတူပဲ။
....ျမတ္စြာဘုရားက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၅၀၀ တည္းက ႀကိဳ
တင္ၿပီး အမိန္႔ရွိခဲ့တာ အမွန္ပဲ။
"ေဂါၾတဘုေနာ ကာသာ၀ကဏၭာ" လည္ပင္းေလးမွာပဲ
သကၤန္းေရာင္ေလး ပတ္ထားတယ္ (သို႔မဟုတ္) ဘာသာ
ေရးအခမ္းအနားေလးရွိမွ သကၤန္းကို ၿခံဳလိုက္တယ္။ ဒီ့ျ
ပင္ အခ်ိန္မွာ လူပဲ။ ဒုႆီလာ ပါပဓမၼာ ကိုယ္က်င့္တရားလ
ည္း မရွိဘူးတဲ့။ အဲဒီလို ပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးေတြ ေနာက္တစ္ေခတ္
မွာ ေပၚလာလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒီလိုေပၚလာတဲ့အခါမွာေတာင္
သံဃိကဒါန လွဴခ်င္တယ္ဆိုရင္ သံဃာကို ရည္စူးၿပီးေတ
ာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကို လွဴရင္ အက်ိဳးရပါတယ္တဲ့။
ရည္စူးတယ္ဆိုတာ သံဃာအစစ္ကို ရည္စူးတာ။ သူတို
႔ကို အာ႐ံုျပဳစရာအေနနဲ႔သာထားတာ။ သူတို႔ရဲ႔
(lineage) အႏြယ္အဆက္က သံဃာအစစ္။ အႏြယ္အ
ဆက္မွာ ဆိုပါစို႔၊ လူဆိုရင္ ဘိုးဘြား၊ မိဘ၊ တီတြတ္၊ က
ြ်တ္ဆက္၊ ကြ်တ္ဆက္ကေန သူတို႔မ်ိဳး႐ိုးကို လွမ္းၿပီးေတာ့
ဂုဏ္ျပဳတာမ်ိဳးလိုေပါ့။
"အစဥ္အလာက သံဃာအစစ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ
အက်င့္သီလ မရွိေတာ့တဲ့ လည္ပင္းကို သကၤန္းစေလး ပ
တ္ထား႐ံု၊ ဘုန္ႀကီးမွန္း သိ႐ံုေလးေလာက္တင္ရွိတဲ့ ပုဂိ
ၢဳလ္မ်ိဳးေတြကို သံဃာအစစ္ကို ရည္စူးၿပီးလွဴရင္ေတာင္မွ
အဲဒီ သံဃိကဒါနဟာ အတိုင္းအတာမရွိ၊ အတိုင္းမဲ့ အ
က်ိဳးရွိတယ္" လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္မွာ
ေဟာထားတယ္။
အဲဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက သံဃိကဒါနထက္ ပုဂၢလိက
ဒါနက သာတယ္လို႔ ငါဘုရား မေဟာႏိုင္ဘူး ဒါေၾကာင့္
မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီကို သံဃာကိုလွဴပါတဲ့။ ဒါ ျမတ္စြာ
ဘုရားရဲ႔ က႐ုဏာပဲ။ က႐ုဏာထားပံုခ်င္း မတူဘူး။ မိေ
ထြးေတာ္ ေဂါတမီက သူ႔ကို သနားေသာအားျဖင့္ သူ႔အ
၀တ္ကို အလွဴခံပါ။ ကိုယ္တိုင္၀တ္ပါတဲ့။ ဘုရားက က႐ု
ဏာထားတာက ငါ၀တ္ရင္ ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲျဖစ္မ
ယ္၊ သံဃာကို လွဴလိုက္မယ္ဆိုရင္ သံဃိကဒါနျဖစ္ၿပီး သူ
႔မွာ ႏွစ္ဖက္ကအက်ိဳးရမယ္။ ငါ့အေပၚမွာ ေစတနာထား
လို႔ရတာက အက်ိဳးတစ္ခု၊ သံဃာအေပၚမွာ ေစတနာထာ
းလို႔ ရတာကတစ္ခု၊ ပိုၿပီးေတာ့ အက်ိဳးရေစခ်င္တဲ့ ျမတ္စ
ြာဘုရားရဲ႔ က႐ုဏာဟာ ပိုၿပီးႀကီးမားတဲ့ က႐ုဏာ ျဖစ္တ
ယ္ေနာ္။
....ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုရင္ ဘုရားကိုလွဴတဲ့ အလွဴဒါနနဲ႔ သံ
ဃာကိုလွဴတဲ့ အလွဴဒါနကို ယွဥ္ရင္ ဘုရားကိုလွဴတာက ပု
ဂၢလိကဒါန၊ သံဃာကိုလွဴတာကေတာ့ သံဃိကဒါန။ အဲဒ
ါေၾကာင့္ အက်ိဳးေပးတာခ်င္း၊ အက်ိဳးရတာခ်င္း မတူဘူး
တဲ့။
အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ(Ph.D)။
နိယ်ာနိကသာသနာ ႏွင့္ ျမတ္ေဒသနာမ်ားစာအုပ္။မွကူးယူပူေဇာ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment