"တိုင္ထိပ္ေပၚကသပိတ္ေတာ္ (သို႔) ရာဇၿဂိဳဟ္သူေ႒းရဲ႕ ဘာသာေရး ရွာပံုေတာ္

"တိုင္ထိပ္ေပၚကသပိတ္ေတာ္ (သို႔) ရာဇၿဂိဳဟ္သူေ႒းရဲ႕ ဘာသာေရး ရွာပံုေတာ္"

ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ မကၤုလေတာင္ “ခ်ရားေတာ”မွာဆ႒မေျမာက္၀ါဆို၊၀ါကပ္ေ တာ္ မူပါတယ္၊ တိတၳိဂိုဏ္းဆရားႀကီး(၆)ေယာက္တို့လည္း သူတို့ကိုယ္သူ တို့ ဘုရားဟုေျပာဆိုၾကၿပီး ဗုဒၶျမတ္စြာႏွင့္ေရာေယာင္ကာလူေတြ အထင္ႀကီးေစရန္ဗုဒၶျမတ္စြာ၀ါဆိုေတာ္မူရာ ရာဇၿဂိဳလ္မွာပဲ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။

၀ါကြ်တ္ကာလတစ္ရက္မွာေတာ့ ရာဇၿဂိဳဟ္သူေ႒းႀ ကီးတစ္ဦးဟာ ေနာက္ပါအေျခြအရံ ေတြနဲ႔ အတူ ဂဂၤါျမစ္ထဲမွာေရကစားၾကပါတယ္၊ ဒီလိုေရကစားတဲ့အ ခါ မွာျမစ္ထဲကကေနအမိႈက္သ ရိုက္ေ တြ၊ တိရိစၦာန္အေသေကာင္စတာေ တြ ေရကစား တဲ့ေနရာကိုေရာက္မလာႏိုင္ေအာင္ ေလးဘက္ေ လးတန္မွာပိုက္ကြန္ေတြ ကာရံၿပီးမွ စိတ္ေအးလက္ေအးကစားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုသူေ႒းႀကီးနဲ႔အေျခြအရံေတြေရးကစားေနတုန္း ပိုက္ကြန္မွာသစ္တံုးတစ္ တံုးလာညိပါတ ယ္။ သစ္တံုးဆိုေပမဲ့ သာမာန္သစ္တံုးမဟုတ္ပဲ အဖိုးမ်ားစြာထိုက္ တန္တဲ့“စႏၵကူးႏွစ္”စစ္ စစ္ျဖစ္ပါတယ္ ၊ အထက္ဟိမ၀ႏၱာေတာမ ွျမစ္ရိုး တစ္ေလွ်ာက္ေရစီးနဲ႔ေမ်ာပါလာၿပီးျမစ္ေကြ႔ေက်ာက္ေ ဆာင္၊ေက်ာက္စြန္းေတြနဲ႔ပြတ္တိုက္ခဲ့လို အကာမရွိေတာ့ပဲ အႏွစ္သက္သက္မို႔ တန္ဘိုးအနဂၣထိုက္တန္လွပါတယ္။

သူေ႒းႀကီးဟာဒီစႏၵကူးႏွစ္ကို အိမ္သို႔ယူေဆာင္ သြားၿပီး ဘယ္လိုအသံုးျပဳရမလဲ ဆိုတာေတြးေ တာေနပါတယ္။ေနာက္ဆံုးမွာသူေ႒းႀကီးဟာ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ဆိုသလိုအက်ိဳးလည္းရွိ သူရဲ့ ယံုးမွားသံသယကိုလည္းပယ္ေဖ်ာက္ၿပီး ကိုးကြယ္ရာအစစ္ကိုရွာဖို႔ရန္အတြက္ စႏၵကူးႏွစ္ကို အသံုးျပဳ ဘို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။သူေ႒းႀကီးဟာ အဲဒီအခ်ိန္က ဘယ္ဘာသာကိုကိုးကြယ္ရမွန္းမသိပဲ ျဖစ္ေနတာပါ၊ ဘယ္ဘာသာတရားက မွန္ၿပီ၊ ဘယ္ဘာသာကမွားတယ္ဆိုတာကိုသူ႕မွာရွိတဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔မဆံုးျဖတ္မေရြးခ်ယ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတ ာျဖစ္လို႔ ဒီစႏၵကူးႏွစ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး စစ္မွန္တဲ့ဘာသာတရားကို ရွာဘို႔စိတ္ကူးဆ ံုးျဖတ္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။

ေလာကမွာငါတို႔ဟာရဟႏၱာမ်ားျဖစ္ၾက တယ္ဆိုၿပီး၀န္ခံေျပာဆိုၾကတဲ့ ဘာသာေရးဂိုဏ္ဆ ရာေတြဟာမ်ားလွေပတယ္၊ ဘယ္ဘာသာေရးဆရာေတြဘယ္ဂိုဏ္ကေတြက ဘုရားအစစ္၊ရဟႏၱာအမွန္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ငါလဲမဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဘူး၊ တကယ္လို႔ ရဟႏၱာအစစ္ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့မလြဲမေသြ တန္ခိုးရွိၿပီးေကာင္းကင္ေ ပၚေတာ့ပ်ံတက္ႏိုင္ၾကမွာပဲ၊ ဒီလိုေကာင္းကင္ပ်ံတက္ႏိုင္တဲ့ရဟႏၱာမ်ိဳး၊ဘာ သာတရားမ်ိဳးကိုပဲငါေရြးခ်ယ္ကိုးကြယ္မယ္ လို႔ႀကံေတြးျပီးစႏၵကူးႏွစ္ကို သပိတ္ျပဳ လုပ္ၿပီး “အေတာင္ ေျခာက္ဆယ္ျမင့္တဲ့တိုင္ထိပ္မွာ သပိတ္ကိုတင္ထားၿပီးေလာကမွာရဟႏၱာစစ္စစ္ျဖစ္ သူသည္ ေကာင္းကင္ကေနၾကြလာၿပီ္ ဤသပိတ္ေတာ္ကို အလႈခံပါ၊ သပိတ္ေတာ္ကိုယူႏ ိုင္ေသာရဟႏၱာအားအသက္ထက္ဆံုး သားမယားနဲ႔တကြ ကိုးကြယ္မည္” ဟုသတင္းလႊတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ ရာဇၿဂိဳဟ္သူေ႒းႀကီးဟာ သူမ်ားေျပာတိုင္းယံုတတ္တဲ့သူ၊ သူမ်ားေယာင္တိုင္းေ ယာင္တတ္တဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့၊အသိဉာဏ္နည္းတဲ့သူမဟုတ ္ပါဘူး၊ အသိဉာဏ္မနည္းသလိုဘယ္ဘာသာတရ ားကမွ န္ေလာက္တယ္၊မမွန္ေလာက္ဘူးစသည္ျဖင့္ ေ၀ဘန္ခြဲျခားဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အသိဉာဏ္ ျမင့္မားတဲ့သူလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ “မ်က္ေစ့နဲ႔တပ္အ ပ္ျမင္ေတြ႔မွ ယံုၾကည္မယ္”ဆိုတဲ့လူ စားမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္ ။

“မ်က္ေစ့ဆိုတာကလည္း ပကတိမ်က္ေစ့၊ အသိဉာဏ္မ်က္ေစ့လို႔ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားရွိပါတယ္။ ပကတိမ်က္ေစ့ဆိုတာေမြကတည္းကပါလာတဲ ့မ်က္ေစ့ပါ၊ ကပတိမ်က္ေစ့က မ်က္ေစ့နဲ႔ျမင္ႏ ိုင္ သေလာက္ မ်က္ေစ့တစ္ဆံုးကိုသာၾကည့္ႏိုင္၊ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ မ်က္ေစ့ကြယ္ရာမွာေတာ့ျမင္ႏိုင္စြ မ္းမရွိပါဘူး၊ အသိဉာဏ္မ်က္ေစ့ကေတာ့ ပကတိမ် က္ေစ့နဲ႔ မျမင္ႏိုင္တဲ့အရာေတြကို ဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းေ၀း၊ မည္မွ် ပင္ႀကီးႀကီးစဥ္းစား ဆင္ျခင္သံုးသတ္ၿပီးျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိပါတယ္”

ခုသူေ႒းႀကီးလည္းပကတိမ်က္ေစ့သာရွိၿပီး၊ အသိဉာဏ္မ်က္ေစ့မရွိဘူးလို့ေျပာရမွာပါ၊ ဘာလို့ လဲဆိုရင္သာမာန္ေလာကီပညာရပ္ေတြအေနနဲ့လ ည္း ေကာင္းကင္ ကိုပ်ံတက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာသူေ႒း ႀကီးမသိပါဘူး။ အကယ္၍သာေလာကီပညာရွ င္တေယာက္ေယာက္ကမ်ားေကာင္းကင္ကေနသပိတ္ ကိုယူသြားရင္လည္းသူေ႒းႀကီးကေတာ့ တကယ့္ရဟႏၱာအစစ္ထင္ၿပီးကိုးကြယ္ဆရာတင္မ ွာျဖစ္လို႔ ရည္ရြယ္ခ် က္ေကာင္းၿပီးဉာဏ္နည္းပါလို့ သူေ႒းႀကီးေမွွ်ာ္မွန္းသလို ဘုရားအစစ္၊ဘာသာအမွန္နဲ႔ မေတြ႔ရဘဲ ကိုးကြယ္လြဲ၊ဆရားမွားၿပီးလမ္းမွားကို ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ သူေ႒းႀကီးကံ ေကာင္ပါတယ္၊ ဒီလိုကံေကာင္းတာကလည္း ေရွ႔အတိတ္ဘ ၀မ်ားက ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကုသိုလ္ကံမ်ားေ ၾကာင့္ လမ္းလြဲလမ္းမွားကို ေရာက္မ သြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

သူေ႒းႀကီးရဲ့ဘာသာတရားရွာပံုေတာ္ စႏၵကူးသပိတ္သတင္းဟာရာဇၿဂိဳလ္ျပည္တစ္ျပည္လံုး သတင္းႀကီးသြားၿပီးတိတၳိဆရာႀကီးမ်ာားျဖစ္ၾကတဲ့ ပုရာဏကႆပ၊ မကၡလိေဂါသာလ၊ အဇိတေကသ ကမၺလာ၊ပကုဓကစၥာယန၊ သိၪၨည္းဆရာႀကီး သၪၥယေဗ႒ိပုတၱ ႏွင့္ ဂ်ိန္းဆရာႀကီးနိဂဏၭနာဋပုတၱ စတဲ့ ဘုရားအမည္ခံ တိတၳိဂုဏ္(၆)ဂိုဏ္ဟာ လွဳပ္လွဳပ္ရွားရွားျဖစ္သြားၾကပါတယ္။

“အရည္အခ်င္းမရွိေသာသူတို႔၏သေဘာသဘာ၀ အတိုင္းလူအထင္ႀကီးေစရန္အတြက္ အေဆာင္ေယာင္ဂုဏ္ျဒပ္ေနာက္လိုက္ၿပီး ရယူလိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္” ရဟႏၱာစစ္စစ္မ်ားမ်ားစြာရွိေသာမွန္ကန္ေသာအယူ၀ါ ဒျဖစ္ျဖစ္သည့္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္၌တြင္မူ အရည္အခ်င္ရွိ စစ္မွန္သည့္သေဘာသဘာ၀အတိုင္း ပကတိၿငိမ္သက္လွ်က္ပ င္ရွိေနပါတယ္။ “အရည္အခ်င္းအစစ္အမွန္ရွိသူတို႔သည္ ဘယ္ေတာ့အခါမွ အေဆာင္အေယာင္ ဂုဏ္ျဒပ္ေနာက္သို႔မလိုက္၊ အႏွစ္စြန္႔၍ အကာေနာက္လိုက္ေလ့မရွိေပ”

တိတၳိဂုဏ္ဆရာ(၆)ေယာက္တို႔မွာ လူအမ်ားအထင္ႀကီးျပီး လာတ္လာဘေ ပါမ်ားလာေစရန္စႏၵကူးသပိတ္ကိုရယူခ်င္ေပမဲ့ ေကာင္ကင္ပ်ံဘို႔အတြက္ေလာကု တၱရာစ်ာန္၊အဘိ္ဉ ာဥ္ကိုအသာထားလို႔ ေလာကီအဘိဉာဥ္ပင္ ရရွထားသူမ်ားမဟု တ္၊ ေနာက္ဆံုး၀ိဇၨာအတတ္၊ေမွာ္ အတ္စတဲ့အတတ္ေ လာက္ပင္တတ္ေျမာက္ထား သူမ်ားမဟုတ္သျဖင့္စႏၵကူးသပိတ္ကိုေ ကာင္းကင္တက္ယူဘို႔ဘယ္လို မွမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့သူတို့မွာအတတ္တစ္ခုေတာ့ရွိပါတယ္ ဒါကေတာ့ ဉာဏ္နီ၊ဉာဏ္နက္သံုးၿပီး ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္လွည့္စားအယံ ုသြင္းတဲ့အတတ္ပါ၊ ဒီနည္းနဲ့ပဲဘာတရားမွမရွိပဲ ဘုရားလို႔ကို ယ့္ကိုကိုယ္ကိုအမည္တတ္ၿပီးဂုို ဏ္ေထာင္ခဲ့မဟုတ္လား၊ သူတို႔ရဲ့အယံု သြင္းမႈ ေသြးေဆာင္မႈေတြကိုအဟုတ္ထင္အမွန္ထင္ၿပီး ကိုးကြယ္တဲ့လူေတြကလဲ သူေ႒းကစ သူဆင္းရဲအထိ အလႊာစံုရွိေနၾကေ တာ့၊ အခုစႏၵကူးသပိတ္ရရွိေရး အေရးကိစၥမွာလဲ ဒီနည္းနဲ႔ပဲ သပိတ္ကိုရယူႏိုင ္လိပ္မယ္လို့အပိုင္တြက္ထားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

တိတၳိဂုိဏ္ဆရာႀကီးေတြဟာသူတို႔ရဲ့မာယာနဲ စႏၵကူးသပိတ္ကိုရယူဖို့အတြက္သူေ႒းႀကီးရဲ့ အိမ္ကို တဖြဲ႔ၿပီးတဖြဲ႔သြားေရာက္ၿပီးသူတို႔သာ ရဟႏၱာအစစ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ စႏၵကူးသပိတ္ကို သူတို့ ကိုေပးဘို႔ ေျပာဆိုၾကပါေတာ့တယ္။ သူေ႒းႀကီးကလည္း ရဟႏၱာဆိုုရင္ သူေၾကညာထားတဲ့အတိုင္းေကာင္ကင္ပ်ံတက္ၿပီး ယူႏိုင္ေၾကာင္းျပန္လည္းျပန္လည္ေျပာၾကားေတာ့ ဂုိဏ္းေခါင္းေဆာင္တိၳိ ဆရာႀကီးဟာေကာ င္ကင္ေပၚပ်ံတက္ေတာ့မဲ့ ပံုသ႑ာန္လုပ္ပါေတာ့တယ္ ဒီအခါမွာေနာက္လိုက္တ ပည့္တပန္းေတြက သူတို႔စည္း၀ါးရိုက္ထားတဲ့အတိုင္း

“ဆရာႀကီးရယ္ ဘာမဟုတ္တဲ့သပိတ္ေလးတ စ္လံုးအတြက္နဲ႔မ်ားဆရာႀကီးရဲ့ျမင့္ျမတ္လွတဲ့ တန္ခိုးေတာ္ေတြကိုထုတ္မသံုးသင့္ပါဘူး” လို႔ ၀ိုင္း၀န္း တားျမစ္ၾကတာေၾကာင့္ သူေ႒းႀကီးကို “ကဲ ရာဇၿဂိဳလ္သူေ႒းႀကီး သင္ၾကားတဲ့အတိုင္းပဲ ငါကိုယ္ေတာ္ ေကာင္ကင္ပ်ံတက္ၿပီး စႏၵကူးသပိတ္ကိုယူမလို့ လုပ္ေတာ့ ငါရဲ့တပည့္ေတာ္က တားျမစ္ေတာင္းပန္လို့ ငါမတက္ေတာ့ဘူး သင္ရဲ့သပိတ္ကို ျဖဳတ္ၿပီးငါ့ကိုသာ လႈဒါန္းလိုက္ပါေ တာ့”လို႔ အယံုသြင္းၿပီးအလႈခံပါေတာ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ရာဇၿဂိဳဟ္သူေ႒းဟ ာသူတို႔အရင္က အယံုသြင္းလွည့္စားခဲ့တဲ့သူေတြေ လာက္ အယံုမ လြယ္တာေၾကာင့္ “ဆရာႀကီးတို႔ရယ္ ကြ်ႏု္ဳပ္က ရဟႏၱာအစစ္ဆိုရင္ ေကာင္းကင္ေပၚပ်ံတက္ၿပီး သပိတ္ ကို အလႈခံပါလို့ေျပာထားၿပီးၿပီးပဲ အရွင္တို႔ တကယ္ရဟႏၱာအစစ္၊ဘာသာတရားအမွန္ဆိုရင္ ေကာင္းကင္ေပၚသာပ်ံတက္ၿပီးသာယူၾကပါ”လို႔ တင္းခံေနလို႔သူေ႒းႀကီးအိမ္ကေနအရွက္ရၿပီး စိတ္မအီမသာနဲ႔သာျပန္သြားၾကရတာခ်ည္းပါပဲ။

တိတၳိဆရာဂိုဏ္ဆရာႀကီးေတြ (၆) ရက္လံုး နည္းပရိယာယ္မ်ိဳးစံုသံုးၿပီး စႏၵကူးသပိတ္ကို အလႈခံၾကေပမဲ့လည္းဘယ္သူမွ သပိတ္ကိုရမသြားၾ ကပါဘူး။(၇)ရက္ေျမာက္ေန႔နံနက္မွာေတာ့ အရွင္ေမာဂၢလာန္ နဲ့ အရွင္ပိေ႑ာလမေထရ္တို႔ဟာ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႔အတြင္းသို႔ဆြမ္းခံၾကြဘို႔ရန္ သကၤန္းရံုေနစဥ္မွာ

“တကယ္ေတာ့ေလာကမွာရဟႏၱာဆိုတာ တကယ္မရွိပါဘူးကြာ၊ ငါတို႔ဟာရ ဟႏၱ ာျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ေျပာတာေျပာေနတာၾက၊ အေျပာပဲရွိတယ္၊ ရာဇၿဂိဳဟ္သူေ႒းႀကီးက ရဟႏၱာဆိုရင္စႏၵကူး သပိတ္ကို ေကာင္းကင္ပ်ံၿပီးလာယူပါလို႔ေျပာေတာ့ ဘယ္သူမွလာမယူႏိုင္ၾကဘူး၊ ခုဆို၇-ရက္ေတာင္ရွိ ေနၿပီ၊ ေနာက္ဆိုရင္ ဘုရား၊ရဟႏၱာလို႔ ေျပာၾကတဲ့သူေတြရဲ့စကားကို ငါတို့နားေထာင္စ ရာမလိုေတာ့ဘူး”လို႔အရက္သမားေတြဟာ အရက္ေသာက္စားရင္ေျပာဆိုေနတဲ့အသံကို မေထရ္ႏွစ္ပါးၾကားသြားပါတ ယ္။

ဒီအခါမွာအရွင္ေမာဂၢလာန္မေထရ္ျမတ္ႀကီးမွ အရွင္ပိေ႑ာလကို “ငါ့ရွင္ဒီေသရည္သမား တို႔ရဲ့စကားကိုအမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ေနဖို့မသင့္ေပဘူး၊ ဒကာ၊ ဒကာမေတြဟာရတနာျမတ္သံုးပါးအေပၚမွာ ယံုးမွားသံသယျဖစ္ၿပီး ျပစ္မွားမိၾကရင္ သံသရာမွာနစ္မြန္းၾကေပေတာ့မည္၊ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ရွင္အေနနဲ႔ေကာင္ကင္ကို ၾကြခ်ီၿပီ သပိတ္ကိုေဆာင္ယူခဲ့ေလာ့”ဟုတိုက္တြန္း တိုက္တြန္းေတာ္မူပါတယ္။

အရွင္ေမာဂၢလာန္မေထရ္ျမတ္ တိုက္တြန္းေတာ္မ ူေသာတာေၾကာင့္ အရွင္ပိေ႑ာလမေထရ္ျမ တ္ဟာ အဘိဉာဥ္တန္ခိုးေတာ္ျဖင့္ ေကာင္းကင္သို႔ျပန္တက္ ၾကြခ်ီေတာ္မူၿပီးအလ်ား၊အနံသံုးဂါ၀ုတ္ရွိ တဲ့ ေက်ာက္ဖ်ာကိုေျခမေတာ္ျဖင့္ညွပ္ယူၿပီးရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ ႕ေပၚမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ၾကြခ်ီစႀကၤံၾကြေတာ္မူပါ တယ္။ ေက်ာ္ဖ်ာဟာႀကီးလြန္းတာေၾကာင့္ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ေပၚကို အမိုးအုပ္မိုးထားသလိုျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

ဒီလို အရွင္ပိေ႑ာလမေထရ္ျမတ္ဟာ ေက်ာက္ဖ်ာကိုေျဖမေတာ္နဲ႔ညွပ္ၿပီးစ ႀကၤ ံၾကြေနတာကို ၿမိဳ႔သူ၊ၿမိဳ႕သားေတြေတြ႔ျမင္ၾကတဲ့အခါမွာ ေက်ာက္ဖ်ားႀကီး ေအာက္ ကိုျပဳတ္က်လာမည္ကို ေၾကာက္လန္႔ၾကၿပီး ပုန္းေအာင္းသူကပုန္ေအာင္း၊ေျပး သူ ကေျပးနဲ႔ထိတ္လန္႔တၾကားျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဒီအခါမွာအရွင္ပိေ႑လဟာေက်ာက္ဖ်ာကို ထိုးေဖာက္ၿပီး မိမိကိုုယ္ကိုျပေတာ္မူလိုက္တာေၾကာင့္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ သားေတြဟာအရွင္ဘုရား ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးက်လာရင္ တပည့္ေတာ္တို႔ေသရပါလိပ္ မယ္၊ ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးမက်ပါေစနဲ႔ ဘုရား ဆိုၿပီး ေလွ်ာက္ထားၾကပါတယ္။

ဒီေတာ့မွအရွင္ပိေ႑ာလမေထရ္ျမတ္ဟာ ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးကိုတန္ခိုးနဲ႔မူလေနရာမွာျပန္ ထားၿပီးရာဇၿဂိဳဟ္သူေ႒းရဲ့ အိမ္ေပၚေကာင္ကင္ယံမွာရ ပ္ေတာ္မူေနပါတယ္။ရာဇၿဂိဳဟ္သူေ႒းႀကီးလဲ အရွင္ပိေ႑ာလမေထရ္ျမတ္ကို “အရွင္ျမတ္ဘုရား တပည့္ေတာ္ရဲ့ အိမ္သို႔ၾကြေတာ္မူၿပီးစႏၵကူးသ ပိတ္သပိတ္ေတာ္ကိုအလႈခံေတာ္မူပါဘုရား” လို႔ေလွ်ာက္ထားၿပီးမေထရ္ျမတ္ဆင္းသက္လာတဲ့အခါ မွာအိမ္သို႔ပင့္ေဆာင္ၿပီးစႏၵကူးသပိတ္အတြင္းမွာ စတုမဓူမ်ားကို အျပည္ထည့္ၿပီး လႈဒါန္းလိုက္ပါတ ယ္။

အရွင္ပိေ႑ာလမေထရ္ျမတ္ သပိတ္ကိုအလႈခံၿပီး ေက်ာင္းေတာ္ကိုျပန္ၾကြတဲ့အခါမွာလူေတြဟာ“ အရွင္ပိေ႑ာလမေထရ္ျမတ္ဟာတကယ္တန္ခိုးႀကီး ပါေပတယ္။ဟို တိတၳိဆရာေတြကေတာ ဘာတန္ခိုးမွလဲမရွိ ဘာတရားမွလဲမရပဲ လူေတြကိုလိမ္စားေနတာပါ”စတဲ့ ခ်ီးမြမ္းစကားေတ ြေျပာၿပီးမေထရ္ျမတ္ေနာ က္ကေနလိုက္လာၾကပ ါတယ္။

ဗုဒၶျမတ္စြာဟာအရွင္ပိေ႑ာလရဲ့ တန္ခိုးျပတဲ့သတင ္းကို ၾကားသိၿပီးသံဃာေတာ္ေတြကို စည္းေ၀းေစကာ ေနာက္ေနာင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားတန္ခိုးမျပရ ဟု သိကၡာပုဒ္ေတာ္ျဖင့္ ပညတ္တားျမစ္ေတာ္မူၿပီး၍ ထိုစႏၵကူးသပိတ္ကိုလည္း ခြဲေစကာအမႈန္႔ျဖစ္ေအာင္ ႀကိတ္ေစၿပီး မ်က္စဥ္းမႈန္႔ အျဖစ္အသံုးျပဳရန ခြဲေ၀ေပးေစေတာ္ပါတယ္။

ဗုဒၶျမတ္စြာဟာတန္ခိုးျပျခင္းကိုတားျမစ္ေတာ္မူျခင္းမွာ သာသနာေတာ္ႀကီးသန္႔ရွင္း တည္ျပန္႔ေစရန္အတြက္ တားျမစ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။အကယ္၍သာသိကၡာပုဒ္ေ တာ္နဲ႔မတားျမစ္ခဲ့ပါက ဒကာ၊ဒ ကာမေတြဟာ တန္ခိုးရွိတဲ့ သူေတြကိုပဲကိုးကြယ္လႈဒါန္းပါက ဒကာ၊ ဒကာေတြအေနနဲ႔သံဃာေတာ္ေ တြနဲ႔ စပ္၍ရရွိလာမဲ့ ကုသိုလ္ေတြဟာယုတ္ေလွ်ာ့သြားႏိုင္ပါတယ္၊ ဒါအျပင္ သံဃာေတြအေနနဲ႔လည္းတန္ခိုးဣတၳိပါဒ္ရရွိေ ရးကိုသာအေလးထားလိုက္စားေနၿပီး သာသနာေတာ္ရဲ့အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္တဲ့ ပရိယတၳိဘက္မွာႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ မရွိျဖစ္သြားႏို င္ပါတယ္။

ပိုဆိုးတာက လူဒကာ၊ဒကာမေတြ အထင္ႀကီး ၾကည္ညိဳေစဘို႔တန္ခိုးဣတၳိပါဒ္ ရရွိေစရန္အ တြက္ ေလာကုတၱရာစ်န္၊အဘိဉာဥ္ေတြကို ရရွိေအာင္အားထုတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ၀ိဇၹာ၊ဂႏၵာရီ၊စတ သာသနာပေလာကီလိုင္းေတြေ နာက္လိုက္စားသြားေ စႏိုင္မကပဲ စုန္းကေ၀၊ေမွာ္စတဲ့ေ အာက္လမ္းနည္ းပညာေတြကိုပါ လိုက္စားသြားႏိုင္ ပါတယ္။ ဒီလို ေလာကီလိုင္း၊ေအာက္လမ္းနည္းေတြကိုလူေတြအ ထင္ႀကီးေစရန္ လိုက္စားၾကမည္ဆိုပါက ဆင္းရဲႀကီးစြာ တည္ေထာင္ရွာေဖြထားခဲ့တဲ့ ဗုဒၶသာသနာေ တာ္ဟာ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာမလြဲမေသြေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာကို ႀကိဳတင္သိျမင္တဲ့အတြက္သိကၡာပု ဒ္ေတာ္ျဖင့္ တားျမစ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶျမတ္စြာပြင့္ေတာ္မူခဲ့ရာအိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကြ ယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရျခ င္း အေၾကာင္း မ်ားစြာထဲမွာေဗဒင္၊၀ိဇၨာ၊ေအာက္လမ္း စတဲ့ေလာကီအတတ္ပညာေ တြကို လိုက္စာခဲ့ျခင္း ဟာလည္းအဓိကအေၾကာင္းအရာတခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ယခုလည္းဗုဒၶဘာသာထြန္းကားရာႏိုင္ငံေတြျဖစ္တဲ့ ျမန္မာ၊ထိုင္းကဲ့သို႔ေသာ ႏိုင္ငံေတြမွာဗုဒၶဘာသာေခါင္္း စဥ္ေအာက္ကေနထိုေလာကီအတတ္ပညာေတြကို ဦးစားေပးလိုက္စားေနတာကိုေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါေတြဟာအမွန္ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကို ျပန္လည္၍ အားနည္း၊ယုတ္ေလ်ာ့ေအာင္လုပ္ေတဲ့ အတြင္းပိုးမ်ားျ ဖစ္လို့ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနနဲ့ ထိုေလာကီ လိုင္းေတြကို အားေပးအားေျမာက္မျပဳသင့္ပါဘူး။

ေတြ႔ႀကံဳဘို႔ခက္ခဲလွတဲ့ ဗုဒၶသာသနာေတာ္နဲ ႀကံဳေတြ႔ခိုက္မွာကုသ္ိုလ္အခြင့္အေ ရးကို ျပည့္ျပည့္၀၀ အသံုးခ်၍ ျမတ္ဗုဒၶအလိုေတာ္က် ဗုဒၶသာ၀ကမ်ားျဖစ ္ေအာင္လိုက္နာက်င့္သံုးအားထုတ္သင့္လွပါတယ္။

(မိမိအက်ိဳး၊ သူတပါးတို႔၏အက်ိဳး၊ ထိုႏွစ္မ်ိဳးအား၊ သည္ပိုးေဆာင္ရြက္ႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ)

ဓမၼ၀ီရ အရွင္ေတဇနိယ

ဗုဒၶဂယာ၊အိႏၵိယ

Website; www.ashintejaniya.com