“ေဗာဇၩဂၤသုတ္ေတာ္”

“ေဗာဇၩဂၤသုတ္ေတာ္”

ေဗာဇၩင္သုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိးတရား

ေဗာဇၩင္သုတ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ျခင္းအားျဖင့္ ကိေလသာ ေရာဂါဆိုးမ်ားကိ သက္သာလာေစသည္၊ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္း ေစႏိုင္သည္၊ ကိေလသာကုေသာ ေဆး႐ံုမ်ားတြင္ အထူးအာ႐ံုျပဳသင့္သည္၊ ပင္ရင္း ေဗာဇၩင္သုတ္သံုးသုတ္ကို တြဲ၍ရြတ္လွ်င္ ပိုေကာင္းသည္။

၁။ သံသာေရ သံသရႏၲာနံ၊ သဗၺဒုကၡဝိနာသေန။ သတၱ ဓေမၼ စ ေဗာဇၩေဂၤ၊ မာရေသနာပမဒၵေန။

၁။ ေဗာဇၩင္ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရားသည္ သံသရာ၌ က်င္လည္ေနၾကရေသာ သူတို႔၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္၏။ ထၾကြ ေသာင္းက်န္းလာေသာ ကိေလသာတို႔ကိုလည္း ႏွိပ္ကြပ္ဆံုးမႏိုင္၏၊ အရဟတၱမဂ္၏ အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းလည္း ျဖစ္ေပ၏။

၂။ ဗုဇၩိတြာ ေယ စိေမ သတၱာ၊ တိဘဝါ မုတၱကုတၱမာ။ အဇာတိ' မဇရာဗ်ာဓႎ၊ အမတံ နိဗၻယံ ဂတာ။

၂။ သတၱဝါတို႔သည္ ေဗာဇၩင္ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရားကို ဒိ႒သိျမင္ၾကပါလွ်င္ ဘဝသံုးပါးမွ ကြၽတ္လြတ္ၾကရကုန္၏၊ ျမတ္ရာသို႔လည္းေ ရာက္ကုန္၏။ ပဋိသေႏၶ ေနရသည့္ေဘး၊ အိုရသည့္ေဘး၊ နာရသည့္ေဘး၊ ေသရသည့္ေဘးတို႔ ကင္း ေသာ နိဗၺာန္သို႔လည္း ေရာက္ၾကရကုန္၏။

၃။ ဧဝမာဒိဂုဏူေပတံ၊ အေနကဂုဏသဂၤဟံ။ ၾသသဓဥၥ ဣမံ မႏၲံ၊ ေဗာဇၩဂၤဥၥ ဘဏာမေဟ။

၃။ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ႏွင့္သာမက အျခားေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္အျပင္ ေဆးလည္းျဖစ္ မႏၲရားလည္းျဖစ္ေသာ ဤေဗာဇၩင္ပရိတ္ ေတာ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္းရြတ္ဆိုၾကပါစို႔။

၄။ ေဗာဇၩေဂၤါ သတိသခၤါေတာ၊ ဓမၼာနံ ဝိစေယာ တထာ။ ဝီရိယံ ပီတိ ပႆဒၶိ၊ ေဗာဇၩဂၤါ စ တထာပေရ။

၅။ သမာဓုေပကၡာ ေဗာဇၩဂၤါ၊ သေတၱေတ သဗၺဒႆိနာ။ မုနိနာ သမၼဒကၡာတာ၊ ဘာဝိတာ ဗဟုလီကတာ။

၄-၅။ ေဗာဓိဉာဏ္၏ အဂၤါအစိတ္အပိုင္ းျဖစ္ကုန္ေသာ သတိ၊ ပညာ(ဓမၼဝိစယ)၊ ဝီရိယ၊ ပီတိ၊ ပႆဒၶိ၊ သမာဓိ၊ ဥေပကၡာ ဤတရားခုႏွစ္ျဖာတို႔ကို ေဗာဇၩင္ တရားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟူ၍ တရားအားလံုးကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားက ထုတ္ေဖၚေဟာၾကားေပ၏။ ထိုေဗာဇၩင္ ခုႏွစ္ပါးကို ပြားမ်ားအပ္ကုန္၏။ ထပ္၍ ထပ္၍ ပြားမ်ား အပ္ကုန္၏။

၆။ သံဝတၱႏၲိ အဘိညာယ၊ နိဗၺာနာယ စ ေဗာဓိယာ။ ဧေတန သစၥဝေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။

၆။ ဤေဗာဇၩင္ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရားကို ပြားမ်ားသည္ရွိေသာ္ တရားထူး တရား ျမတ္တို႔ကိုလည္း တိုးတက္ သိေစႏိုင္သည့္ အက်ဳိးရွိ၏။ ကိေလသာ ၿငိမ္းေအး ျခင္း အက်ဳိးလည္းရွိ၏၊ အရဟတၱမဂ္ကို ရရွိျခင္း အက်ဳိးလည္းရွိ၏။ ဤသို႔ မွန္ေသာစကားကို ဆိုသျဖင့္ သင့္အား အခါခပ္သိမ္း စီးပြားခ်မ္းသာ ျဖစ္ပါေစ သတည္း။

၇။ ဧကသၼႎ သမေယ နာေထာ၊ ေမာဂၢလႅာနဥၥ ကႆပံ။ ဂိလာေန ဒုကၡိေတ ဒိသြာ၊ ေဗာဇၩေဂၤ သတၱ ေဒသယိ။

၇။ အခါတပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မက်န္းမာသျဖင့္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ရေသာ ရွင္ေမာဂၢလာန္ႏွင့္ ရွင္မဟာ ကႆပမေထရ္ ႏွစ္ပါးတို႔အား ေဗာဇၩင္ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရားကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။

၈။ ေတ စ တံ အဘိနႏၵိတြာ၊ ေရာဂါ မုစၥႎသု တခၤေဏ။ ဧေတန သစၥဝေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။

၈။ ထိုမေထရ္ႏွစ္ပါးသည္ ေဗာဇၩင္တရားေတာ္ ကို လြန္စြာ ႏွစ္သက္ၾကသည့္ အတြက္ တရားနာဆဲ ခဏမွာပင္ အနာေရာဂါမွ သက္သာေပ်ာက္ကင္း ခဲ့ရ ေလသည္။ ဤသို႔ မွန္ေသာစကားကို ဆိုသျဖင့္ သင့္အား အခါခပ္သိမ္း စီးပြားခ်မ္းသာ ျဖစ္ပါေစ သတည္း။

၉။ ဧကဒါ ဓမၼရာဇာပိ၊ ေဂလေညနာ' ဘိပီဠိေတာ။ စုႏၵေတၳေရန တံေယဝ၊ ဘဏာေပတြာန သာဒရံ။

၉။ အခါတပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ အနာေရာဂါ ဖိစီးႏွိပ္စက္ျခင္းကို ခံေတာ္မူရ၏၊ ထိုအခါ စုႏၵမေထရ္ျမတ္ကို ႐ိုေသစြာ ေဗာဇၥၽင္တရားေဟာေစၿပီး ျမတ္စြာဘုရား နာၾကားေတာ္မူသည္။

၁ဝ။ သေမၼာဒိတြာန အာဗာဓာ၊ တမွာ ဝု႒ာသိ ဌာနေသာ။ ဧေတန သစၥဝေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။

၁ဝ။ ေဗာဇၥၽင္တရားကို ႏွစ္လိုေတာ္မူ၍ ေဟာေသာခဏမွာပင္ အနာေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းေလသည္။

၁၁။ ပဟီနာ ေတ စ အာဗာဓာ၊ တိဏၰႏၷမၸိ မေဟသိနံ။ မဂၢဟတာ ကိေလသာဝ၊ ပတၱာ' ႏုပၸတၱိဓမၼတံ။ ဧေတန သစၥဝေဇၨန၊ ေသာတၴိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။

ေဗာဇၩဂၤသုတၱံ နိ႒ိတံ။

၁၁။ မဟာကႆပမေထရ္၊ မဟာေမာဂၢလာန္မေထရ္ႏွင့္ ဘုရားရွင္တို႔အား အနာေရာဂါတို႔ ကင္းေပ်ာက္ၾကကုန္၏။ မဂ္ျဖင့္ပယ္အပ္ေသာ ကိေလသာ တို႔ကဲ့သို႔ အနာေရာဂါတို႔သည္ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ႏိုင္ၾကေတာ့ေပ။ ဤသို႔ မွန္ေသာစကားကို ဆိုသျဖင့္ သင့္အား ထာဝရခ်မ္းသာျခင္း ျဖစ္ပါေစ သတည္း။

ေဗာဇၩင္သုတ္ ျမန္မာျပန္ ၿပီး၏။