“လက္ဖ္ရကည္ႀကမ္း၀ိုင္း” ============= ေလရာဆင္မ္း၍ ရြာလမ္းေျမမာ၊ ၀င္း၀င္း၀ါ၏။ အုန္းထန္းေပလက္၊ တမာရြက္တို႕ ေရႊစက္ ေရႊေျပာက္၊ ေရႊရည္ေသာက္၏။ တရံတခါ ၊ ေလအလာတြင္ ရြာလယ္ေပါင္းကူး ၊ တံတားဦးမွ ဆိတ္ဖလူးနံ႕ ၊ ရြာလံုးပ်ံ႕၏။ သူႀကီးအိမ္ေျမာက္ ၊ ရြာသားေဆာက္သည္႕ ကြန္းေထာက္ခိုရာ ၊ ကြပ္ပ်စ္သာတြင္ ရြာမွသက္က်ား ၊ ရြယ္အိုမ်ားတို႕ စကားဆိုျမည္ ၊ ၀ိုင္းႀကီးစည္၏။ ၀ိုင္းလယ္ေခါင္ေဗြ ၊ ကရြတ္ေခြတြင္ ေျမကရားအိုး ၊ ႏႈတ္သီးက်ိဳးႏွင့္။ ညွိတက္ေဟာင္းႏြမ္း ၊ သံလပင္န္း၀ယ္ အႀကမ္းပန္းကန္ ၊ ႏႈတ္သီးလန္ႏွင့္။ ေဆးသားမပီ ၊ ယြန္းဗ်ပ္နီ၌ ရွမ္းျပည္ေျမပဲ ၊ ထန္းလ်က္ခဲႏွင့္။ ဤေနရာသည္ ရြာ၏ေအရး ၊ ေရွ႕ေနာက္ေတြးလ်က္ ေဆြးေႏြးႀကရာ ၊ ဘံုရိပ္သာတည္႕။ ဤေနရာသည္ သူငါတို႕စမ္း ၊ ဟာသခန္းျဖင့္ ကၽြမ္း၀င္ႀကရာ ၊ ဘံုရိပ္သာတည္႕။ ဤေနရာသည္ ပညာေစာေႀကာ၊ တံု႕လွယ္ေျပာ၍ ႏွီးေႏွာႀကရာ ၊ ဘံုရိပ္သာတည္႕။ လက္ဖ္ရကည္ႀကမ္း ၊ တလပင္န္းျဖင့္ စိတ္၀မ္းလက္ညီ ၊ ရြာသစ္တည္ကာ က်ီသစ္ပံုသြင္း ၊ အားႏွင့္ရင္း၍ ဖန္းဆင္းခဲ့ႀကဘူးေလျပီ။ ဗန္းေမာ္ညိဳႏြဲ႕