နန္းေရွ႕သား: နိဗၺာန္ကို ျမလင္ိုသိလိုလွ်င္ |Like --->Buddhism Beams(myanmar) ေရွးတုန္းက ဇေယသန ဆိုတဲ့ မင္းသားတစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ပညာတတ္တဲ့ ကိုရတင္စ္ပါးဆီ သူမင္းသားေရာက္လာတယ္။ ေရာက္လာေတာ့ ကိုရင္ၾကီးကို ေမးတယ္။ "ကိုရင္ - သမာဓိရွိရွိနဲ႕ ေနႏိုတင္ယ္ဆိုတာ ၊ သမာပတ္ေတြ ဘာေတြဝစင္ားႏိုင ္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္သလား၊ စိတ္ေတြဟာ တစ္ခါတည္း အာရုံတစ္ခုတည္းမွာ ထားျပီးေတာ့ ေနႏိုတင္ယ္ဆိုတာ ဟုတ္သလား။" "ဟုတ္တယ္" "ဒါျဖင့္ က်ဳပ္ကို နည္းနည္း ေျပာေပးစမ္းပါ" "ဟင္ - အသင့္ကို ေျပာရမွာျဖင့္ က်ဳပ္က သိပ္ျပီးေတာ့လဲ ေေဝဝဆာဆာ ေျပာတတ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီေတာ့ က်ဳပ္ေျပာတဲ့ဟာကိုေလ အသင္ ေသဘာမက်လို႕ရွိရင္ ေသဘာမက်တဲ့ေအနနဲ႕ ထားပါေနာ္၊ ထက္ျပီးေတာ့ ေစာဒက မတက္ပါနဲ႕" " ေကာင္းပါျပီ၊ ေစာဒက မတက္ပါဘူး" "ျပီးေတာ့ ဘာရယ္ ညာရယ္ ေမျပာပါနဲ႕၊" "ေမျပာပါဘူးေလ၊ ကဲ - ေျပာစမ္းပါဦး" ဒါနဲ႕ သမာဓိရတဲ့ လမ္းစဥ္၊ စ်ာန္သမာပ္ရတတဲ့ လမ္းစဥ္ေတြေျပာျပီးေတာ့ ဇေယသန မင္းသားက သူမ်ားကိုလဲပဲ ငဲ့ညွာတာ မဟုတ္ေတာ့၊ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ႏိုဘင္ူးကိုရင္၊ မဟုတ္တာခ်ည္းပဲ ျဖစ္မွာပဲဆိုျပီးေတာ့ တစ္ခါတည္း အျပစ္ေတြ တင္ျပီးေတာ့ ျပန္သြားေရာ။ ကိုရခင္မ်ာ ေစာေစာက ေသဘာမက်လို႕ရွိရင္ ဘာမွေမျပာပါနဲ႕ေနာ္၊ ေစာဒကတက္႐ံုတင္ မကဘူး၊ အျပစ္ေျပာျပီးေတာ့ ျပန္သြားတယ္။ ဒါနဲ႕ ျမတ္စြာဘုရားဆီ ကိုရကင္ သြားျပီးေတာ့ ေလွ်ာက္ေတာ့ ဒီမင္းသားက ေလာကီအာ႐ံု ကာမဂုဏ္ထဲမွာပဲ စိေတ္ကနတာ၊ ေလာကီအာ႐ံု ကာမဂုဏ္ထဲမွာေနတဲ့စိတ္က ေလာကီအာ႐ံု ကာမဂုဏ္ေတြထဲက ခြဲခြါျပီးေတာ့ ဘယ္လိုေနမွ သမာဓိရတယ္ဆိုတဲ့ ေအၾကာင္းအရာေတြကို သူဘယ္ႏွယ္လုပ္ျပီးေတာ့ ေသဘာေပါက္မလဲ၊ ေအၾကာင္းအရာေတြကိုသူ ဘယ္ႏွယ္လုပ္ျပီးေတာ့ ေသဘာေပါက္မလဲ၊ သူ႕ေနရာနဲ႕သူေရာက္မွ ေသဘာေပါက္ေတာ့မွာေပါ့လို႕ အဲဒီလို ဘုရားရွကင္ိုယ္ေ တာ္ျမတ္က ေဟာျပျပီး ဥပမာတစ္ခု အမိန္႕ရွိတယ္။ "သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ ျမိဳ႕ထဲက ထြက္ျပီးေတာ့ ေတာထဲ လည္ၾကတယ္၊ ေတာထဲ လ္ရညာက ေတာင္ၾကီးတစ္ခု ေတြေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေမာေမာပန္ပန္းနဲ႕ ေတာင္ေျခ ေနရစ္ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာေက္ကတာ့ ေတာင္ေပၚတက္ျပီး ေတာ္ေတာ္ေလးေရာက္ေတာ့ ေအာက္လွမ္းၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ သိပ္ၾကည့္လို႕ေကာင္းတာနဲ႕ ေအာက္ကလူကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ အား-- မိတ္ေဆြ သိပ္သာယာပါကလား၊ ေတာင္ေပၚက ၾကည့္ရတာ သိပ္ေကာင္းတာပါလား၊ ၾကည့္စမ္း-- ဟိုမွာ ႐ႈေမွ်ာ္ခင္းေတြ ေကာင္းလိုက္တာ၊ တစ္ခါတည္း ဟိုျမစ္ေတြၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ ေေရတြက တစ္ခါတည္း ၾကည့္လို႕ေကာင္းလိုက္တာ၊ ျမိဳ႕ေတြ ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ တစ္ခါတည္း ဘံုေတြ ဗိမာန္ေတြလိုပဲ၊ ေတာေတြ ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လဲ သစ္ပင္ ေတြက စိမ္းစိမ္းစိုစိ ုနဲ႕ ၾကည့္လို႕ေကာင္းလိုက္တာလို႕ သူက ေတာင္ေပၚေကနျပီး ေတာ့ လွမ္းေျပာတယ္၊ ေတာင္ေအာက္ကလူက အလကား မင္းညာတာ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး၊ သူက ေတာင္ေအာေက္ကနျပီး ျငင္းခ်က္ ထုတ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႕ ေအာက္ဆင္းျပီး ေျပးလာျပီးေတာ့လာလာဆိုျပီး အတင္းတြဲေခၚျပီးေတာ့ ေတာင္ေပၚ တက္တယ္။ ခုနက သူျမတင္ဲ့ ေနရာက ေနျပီးေတာ့ ကဲ-ၾကည့္စမ္း ေအနာက္ၾကည့္လိုက္စမ္း၊ ေအး-ဟုတ္တယ္ေဟ့၊ ျမိဳ႕ၾကီး သိပ္သာယာပါကလား၊ ဟို ေတာဘင္က္ ၾကည့္လိုက္စမ္း အား-ဟုတ္တယ္၊ ေေရတြ၊ တစ္ခါတည္း ျမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြ သိပ္ၾကည့္လို႕လွတာပဲ၊ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ သာယာတယ္ေလး ဘာေလး ျဖစ္ကုန္တုန္း၊ ခုနက ငါက ဒီေနရာကိုေရာက္မွ ေမရာက္ဘဲကိုကြာ၊ ဒီေနရာကို ေမရာက္ေတာ့ ငါကျငင္းမိတာေပါ့။" အဲသလိုပဲတဲ့၊ ဒီတရားနဲ႕ တန္တဲ့ေနရာေရာက္လို႕ ဒီတရားကိုသိႏိုင္ ျမင္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အက်င့္ကို က်င့္လို႕ရွိရင္ ဒီတရားသိတာျမတင္ာပဲ။ ဒီတရားနဲ႕ မတန္ေသးခတင္ုန္း ေကတာ့ သူမ်ားေျပာတဲ့ဥစၥာ မျငင္းခ်လင္ို႕သာ မျငင္းတာ၊ ဒါမွ မဟု္ရတင္ ေျပာတဲ့လူကို ယုံၾကည္လို႕၊ ဟုတ္မွာပဲ - အဲသလို ေအနမ်ိဳးနဲ႕သာ ေနရတာ၊ ဒါေပမယ္ တကယ္ ကိုယ္ေတြ႕ သိျမလင္ာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ေေသသခ်ာခ်ာ ယုံတာပဲ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွကင္ိုယ္ေတာ္ျမတ္က နိဗၺာန္ကို သိႏိုင္ ျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နိဗၺာန္နဲ႕ထိုက္တန္ေအာကင္်င့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသာ နိဗၺာ္ရနဲ့ေသဘာကို ေကာင္းေကာင္း သိမယ္လို႕ အမိန္႕ေတာ္ရွိတယ္။ >>> http://buddhismbeams.bl ogspot.com/2013/02/blog-post_7402.html <<< အရွဇင္နကာဘိဝံသ ...................................... The eXistence မွ အရွဇင္နကာဘိဝံသ ၏ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ႏွင့္ အနတၱလကၡဏသုတ္တရားေတာ္ စာအုပ္ (စာမ်က္ႏွာ