ေတာသင္ူလယ္သမားေန႔ ျမန္မာႏိုငင္ံမွာ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးႏိုငင္ံအျဖစ္ ပုဂံေခတ္မတုိမင္ ီကတည္းကစ၍ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီ ရပ္တည္လာခဲ့ေသာ ႏုိငင္ံျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ျမန္မာႏိုငင္ံသားအမ်ားစုမွာ ေတာသင္ူလယ္သမား သို႔မဟုတ္ လယ္ယာက႑ အမွီျပဳ၍ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုငင္ံ လူဦးေရ၏ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ လယ္ယာလုပ္ငန္းမ် ားျဖင့္ အသက္ေမြးၾကသူမ်ားျဖစ္ေပရာ ေခတ္အဆက္ဆက္ အစိုးရမ်ားႏွင့္ ႏိုငင္ံေရးသမားတို႔အတြက္ ေအရးပါေသာ လူတန္းစားတ္ရစပ္ ျဖစ္ေနသည္။ သမိုင္းေနာက္ခံ ေပဒသရာဇ္ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ ေတာသင္ူလယ္သမားတ ို႔၏ အသက္ေမြးမႈမွာ ႀကီးမားသည့္ ေအျပာင္းအလဲမရွိဘဲ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းခဲ့ေသာ္လည္း ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံကို နယ္ခ်ဲ႕တို႔ စစ္ႏွစ္ႀကိမ္ျပဳ သိမ္းပိုက္ၿပီးေသာအခါတြင္ ေတာသင္ူလယ္သမားတို႔ဘ၀မွာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ၁၈၆၉ ခုႏွစ္တြင္ ဆူးဆက္တူးေျမာင္း ဖြင့္လွစ္ႏိုခင္ဲ့သျဖင့္ ေအရွ႕ႏွင့္ေအနာက္ ဆက္ဆံေရးမွာ ပိုမိုပြင့္လင္း လြယ္ကူလာသည္။ ယင္းေၾကာင့္ ၁၈၅၂ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ဒုတိယစစ္ပြဲအၿပီး အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့သည့္ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဆန္စပါးကို ျပည္ပတပင္ို႔ရန္ ဆန္စပါးစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းကို တိုးခ်ဲ႕လုပ္ေဆာခင္ဲ့ရာ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေတာသင္ူလယ္သမားမ်ား ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လုပ္ကိုခင္ဲ့ၾကသည္။ ဆန္စပါးစိုက္ပ်ိဳးမႈေအျခေအန ေကာင္းလာေသာအခါတြင္ အဂၤလိပ္တို႔က ေအာက္ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမခြန္ေတာ္လက္စြဲႏွင့္ ေျမႏွင့္ အခြန္ေတာ္ဥေပဒကို ျပ႒ာန္းကာ ကုန္သည္မ်ားအက်ိ ဳးကို ေဆာရင္ြက္ခဲ့သည္။ ၁၈၈၆ ခုႏွစ္ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ယင္းဥေပဒကိုပင္ ဆက္လက္ျပ႒ာန္းခဲ ့သည္။ လယ္ယာလုပ္ငန္း တိုးတက္ေစရန္ ျမန္မာတစ္ႏုိငင္ံလံုးရွိ ေျမမ်ားကို ဂရန္ေျမ (အပိုစင္ာခ်ဳပ္ေျမ) အငွားစာခ်ဳပ္ေျမ ယာယီလုပ္ခြင့ေ္ရျမ ေျမႏုကၽြန္းေျမ နယ္သစ္ဖြင့္ေဒေသျမ ဟူ၍ ခြဲျခားသတ္မွတ္ေပးခဲ့သည္။ ယင္းေၾကာင့္ လယ္ယာစုိက္ပ်ိဳးလုပ္ကိုသင္ူ အဆမတန္ မ်ားျပားလာၿပီး ေျမလြတ္ေျမ႐ိုင္းမ်ားကို ခုတ္ထြရင္ွင္းလင္းကာ လယ္ယာသစ္မ်ား ေဖာ္ထုတ္လုပ္ကိုလင္ာၾကသည္။ ယင္းေၾကာင့္ အဂၤလိပ္အရင္းရွင္တို႔၏ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေသာ္ လည္း ေဒသခံေတာသင္ူလယ္သမားမ်ားျဖစ္သည့္ ျမန္မာေက်းလက္ေန လူတန္းစားမ်ား၏ ဘ၀မွာ လုပ္ငန္းမကၽြမ္း က်မင္ႈ၊ အရင္းအႏွီးမရွိမႈ၊ အသိပညာအားနည္းမႈတို႔ေၾကာင့္ ေအႂကြးပတ္လည္၀ိုင္းကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ လယ္ေျမမ်ား ခ်စ္တီးတို႔ထံ ေပးအပ္ခဲ့ရသည္။ ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္ ကမၻာ့စီးပြားပ်က္ကပ္ ျဖစ္ပြားေသာအခါတြင္ ျမန္မာလယ္သမားအမ်ားစုမွာ လယ္ယာမဲ့ဘ၀သို႔ ေရာ္ရကွိသြားၾကရာမွ ဆက္လက္သည္းမခံႏိုင္ၾေကတာ့သျဖင့္ ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္ ဒီဇဘင္ာလ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာ့သမုိင္းတြင္ ထရင္ွားေသာ ေတာသင္ူလယ္သမား ေအရးေတာ္ပံုႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ယင္းေအရးေတာ္ပံုကို ဆရာစံက “သုပဏကဂဠဳ္ရနာဇာ” ဘြဲ႔ခံယူကာ သာယာ၀တီနယ္ အလံေတာတင္ြင္ စခန္းခ်၍ ေအရးေတာ္ပံုကို ေခါင္းေဆာခင္ဲ့သည္။ အဂၤလိပ္တို႔က ယင္းေအရးေတာ္ပံုကို သံုးႏွစ္နီးပါးခန္႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႏွိမ္နင္းခဲ့ရၿပီး ဆရာစံႏွင့္ ေခါင္းေဆာမင္်ားကို ဖမ္းဆီးကြပ္မ်က္ခဲ့သျဖင့္ ေတာသင္ူလယ္သမား ေအရးေတာ္ပံု ရပ္နားသြားေသာ္လည္း ယင္းေအရးေတာ္ပံုေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုငင္ံသားမ်ားစိတ္တြင္ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓာတ္မ်ား ႏိုးၾကားလာခဲ့သည္။ နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္တြင္ ေတာသင္ူလယ္သမားတို႔၏ ဘ၀မွာ ေအာက္က်ေနာက္က်ျဖင့္ ေနထိုခင္ဲ့ရသည္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာႏိုငင္ံလြ တ္လပ္ေရးရကာ ဖဆပလအစိုးရက အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေရးရလွ်င္ရခ်င္း ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြပင္င္ ဖ.ဆ.ပ.လ အစိုးရက လယ္ယာအလုပ္သမား အနည္းဆံုးလုေပ္ခၾကးေငြ ဥေပဒႏွင့္ လယ္ယာေျမ ႏုိငင္ံပိုင္ျပဳလုပ္ေရးဥေပဒတို႔ကို ျပ႒ာန္းေပးကာ လယ္သမားတို႔၏ ဘ၀ကို ျမႇင့္တင္ႏုိင္ေရး အစီအစဥ္မ်ား ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔တြင္ ထူးျခားတိုးတက္မႈ မရွိခဲ့ေပ။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏုိငင္ံေတာ္အာဏာ ရယူခဲ့သည့္ေနာက္ပိုင္း ေတာသင္ူလယ္သမားဘ၀ ျမင့္မားေေစရးဟူသည့္ ရ္ရညြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ သီးစားခ်ထားေရးဥေပဒ၊ သီးစားခ်ထားေရးန ည္းဥေပဒ၊ ေတာသင္ူလယ္သမား အခြင့္ေအရးကာကြယ္သည့္ ဥေပဒမ်ား ခ်မွတ္ေဆာရင္ြက္ခဲ့ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔ေအာင္ျမင ္မႈမရွိ၍ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ ၁၉၆၃ သီးစားခ်ထားေရးဥေပဒကို ျပဆင္သင္ည့္ ၁၉၆၅ သီးစားခ်ထားေရးဥေပဒကို ထပ္မံထုတ္ျပန္ေပးခဲ့ၿပီး တစ္ဧက ေခ်းေငြႏႈန္းထားကိုလည္း ရွစ္ဆအထိ တိုးျမႇင့္ေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အျခားမူ၀ါဒအမွား မ်ားေၾကာင့္ စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မႈက်ဆင္းခဲ့ၿပီး တာ၀န္ေက်စပါး ထုတ္လုပ္သည့္အဆင့္ ေရာ္ရကွိခဲ့သည္။ ေပၚေပါက္လာပံု ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ႏုိငင္ံေတာ္အာဏာကို ရယူခဲ့ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၏ ၀ါဒေသဘာထားကို ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၃၀ ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ရာ ထို၀ါဒေသဘာထား ေၾကညာခ်က္တြင္ ေတာသင္ူလယ္သမား၊ အလုပ္သမားမ်ား ေခါင္းပံုျဖတ္ခံဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္ ရ္ရညြယ္၍ ဆိုရွယ္လစ္ေလာကသစ္ကို ေတာသင္ူလယ္သမား၊ အလုပ္သမားတို႔အင္အားျဖင့္ တည္ေဆာက္မည္ဟု ပါရွိသည္။ ယင္းရ္ရညြယ္ခ်က္ျဖင့္ လယ္ယာလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ဥေပဒ၊ နည္းဥေပဒမ်ား ခ်မွတ္ေပးျခင္း၊ ေျမရွစင္နစ္ဖ်က္သိမ္းေပးျခင္း စသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ တစ္ဖန္ ေတာသင္ူလယ္သမားထုအတြင္း စည္းလံုးညီၫြတ္မ ႈရရွိေစရန္အတြက္ ေတာသင္ူလယ္သမားႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲႏွင့္ ေတာသင္ူလယ္သမားေန႔ အခမ္းအနားမ်ားကို က်င္းေပပးခဲ့ရာမွ ေတာသင္ူလယ္သမားေန႔ ေပၚေပါက္လာရျခင္း ျဖစ္သည္။ အထိမ္းအမွတ္ပြဲမ်ား က်င္းပ ေတာသင္ူလယ္သမားေန႔ကို ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ကစ၍ ႏွစ္စဥ္ ဇန္န၀ါရီလ (၁)ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ၾကေသာ္လည္း ၁၉၆၄ တြင္ က်င္းေပသာ ေတာသင္ူလယ္သမား ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြ ဲႀကီးတြင္ တက္ေရာက္လာေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ဇန္န၀ါရီလမွာ ေတာသင္ူလယ္သမားမ်ား၏ လယ္ယာရိတ္သိမ္းခ်ိန္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ေနျခင္း၊ အဂၤလိပ္ႏွစ္သစ္က ူးကာလကို ဂုဏ္ျပဳသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေတာသင္ူလယ္သမားေန႔ကို ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ စတအင္ာဏာရယူသည့္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ေျပာင္းလဲက်င္းပသင့္ေၾကာင္း တင္ျပရာမွ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွစ၍ ေတာသင္ူလယ္သမားေန႔ကို မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ေျပာင္းလဲက်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ေရာက္လွ်င္ ေတာသင္ူလယ္သမားေန႔ အခမ္းအနားကို အစိုးရက ဦးေဆာင္၍ တစ္ႏိုငင္ံလံုးတြင္ တစ္ၿပိဳနင္က္တည္း က်င္းေပလ့ရွိခဲ့သည္။

Posted via BlogPost