မွတ္သားစရာေကာင္းေသာ သည္းခံပံု သည္းခံနည္းမ်ား

မွတ္သားစရာေကာင္းေသာ သည္းခံပံု သည္းခံနည္းမ်ား

ငါးရာ့ငါးဆယ္ သရဘဂၤဇာတ္မွာ မင္းသံုးပါးနဲ႔ သိၾကားမင္းတို႔ ဘုရားေအလာင္း သရဘဂၤ ေရသ့ဆီ ေရာက္လာၿပီး သိၾကားမင္းက ေမးခြန္းျပႆနာ ေမးပါတယ္။

“ရွေရင္သ့.. ေလာကမွာ ဘယ္တရားကို ပယ္သ္ရတင္ တ္ရစံတခါမွ် မစိုးရိ္ရမသလဲ၊ ဘယ္တရားကို ပ္ရယွားရင္ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ခ်ီးမြမ္းသလဲ၊ ေလာကမွာ ဘယ္သူ ေျပာဆိုတဲ့ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ စကားကို သည္းခံရပါ့မလဲ”

ဒီေတာ့ သရဘဂၤေရသ့က-

“ေလာကမွာ ေဒါသကို ပယ္သတ္လို္ရကင္ တ္ရစံတခါမွ် မစိုးရိေ္ရမတာ့ဘူး၊ ေက်းဇူးကန္းမႈကို မျပဳရင္ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ခ်ီးမြမ္းပါတယ္။ ကိုယ့္ထက္သာတဲ့သူ၊ ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူသူ၊ ကိုယ့္ေအာက္ နိမ့္တဲ့သူတို႔ရဲ႕ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ စကားကို သည္းခံရမယ္။ အဲဒီလို သည္းခံလိုက္ျခင္းကို အျမတ္ဆံုးလို႔ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ေျပာဆိုၾကတယ္”

ဘုရားေအလာင္းရဲ႕ ေအျဖစကား ၾကားေတာ့ သိၾကားမင္းက ေမးခြန္း ထပ္ေမးျပန္ပါတယ္။

“ရွေရင္သ့ရယ္၊ ေလာကမွာ ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူ၊ ကိုယ့္ထက္ျမတ္တဲ့ သူႏွစ္ေယာ္ရကဲ႕ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ စကားကို သည္းခံရတာေတာ့ သည္းခံႏိုပင္ါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ေအာက္ နိမ့္တဲ့သူရဲ႕ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ စကားကိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ သည္းခံႏိုမင္ွာလဲ”

ဘုရား ေအလာင္းေတာ္ ကလည္း ျပန္ေျေဖပး ပါတယ္။

“ကိုယ့္ထက္ ျမတ္သူရဲ႕ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ စကားကို သည္းခံတာဟာ ေၾကာက္လို႔ သည္းခံတာပဲ၊ ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူရဲ႕ စကားကို သည္းခံတာက်ေတာ့ တကယ္လို႔ သည္းမခံလို္ရကင္ ငါ့ထက္သာေအာင္ ၾကံစည္အားထုတ္ ျပဳလုပ္သြားမယ့္ အျပစ္ကို ျမလင္ို႔ သည္းခံတာ၊ ဒီသည္းခံျခင္း ႏွစ္မ်ိဳးဟာ ျမတ္တဲ့ သည္းခံျခင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ေအာက္ နိမ့္သူရဲ႕ စကားကို သည္းခံႏိုမင္ွ အျမတ္ဆံုး သည္းခံျခင္းလို႔ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ေျပာၾကတယ္” လို႔ ျပန္ေျေဖပးလိုက္ ပါတယ္။

သည္းခံတဲ့ ေနရာမွာ တရား ေသဘာေလးေတြ အာရံုျပဳၿပီး သည္းခံတာက ပို အဆင္ေျပပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ခႏၱီ ပါရမီရဲ႕ ေသဘာေလးကို အာရံုျပဳၿပီး သည္းခံရပါတယ္။

အာရံုဆိုး တစ္ခုကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ဖန္တီးလာတဲ့ အခါ “ငါ ခႏၱီပါရမီ ျဖည့္ဖို႔အတြက္ ဖန္တီးေပး ေနတာ၊ ဘာပဲေျပာေျပာ ငါ့ကို ပါရမီ ျဖည့္ေပးေနသူပဲ” လို႔ ဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္းလိုက္ ရလင္ည္း သည္းခံဖို႔အတြက္ တရားအသိ အားေတြ ၀လင္ာေတာ့ တာပါ။ တရားအားေတြ ရထင္ဲ ေရာက္လာရင္ အလိုလို သည္းခံၿပီးသား ျဖစ္သြားပါတယ္။

တကယ္ဆို သူ႔ကိုေတာင္ ကိုယ္က ျပန္သနား ရမွာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူ ကိုယ့္ကို ေျပာဆိုႏွိမ့္ခ် ကဲ့ရဲ႕ ေနတာက အကုသိုလ္ပါ။ ကိုယ္ ခႏၱီပါရမီ ျဖည့္ေနတာက ကုသိုလ္ပါ။

အကုသိုလ္ဟာ အကုသို္ရလဲ႕ အက်ိဳး ရွိပါတယ္။ ကုသိုလ္ဟာ ကုသို္ရလဲ႕ အက်ိဳး ရွိပါတယ္။ အက်ိဳးေပးပံုျခင္း မတူပါဘူး။ ျပဳၿပီးတာနဲ႔ ကံေျမာက္သြားေတာ့ တာပါ။ ကံက ကာလ တစ္ခုမွာ အက်ိဳးတစ္ခုခုကို ေပးေတာ့ မွာပါ။

ကံရဲ႕ အက်ိဳး အျပစ္ေတြကို ဆက္ၿပီး ဆင္ျခလင္ိုက္ မိတဲ့အခါ ကိုယ့္အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္လို႔ ၀မ္းေျမာ္ရက ေပမယ့္ သူ႔အတြက္ က်ေတာ့ ကာလ တစ္ခုမွာ ဆိုးက်ိဳး လာေတာ့မွာ ဆိုေတာ့ သနား ကရုဏာေတာင္ ျပန္ျဖစ္သြားရ တာပါ။

သူ႔ကို သနားစရာ သတၱ၀ါလို႔ ဉာဏ္ထဲမွာ ထလင္ာတဲ့ အခါ ကိုယ့္ရဲ႕ သည္းခံမႈဟာ အထူး ေၾကာင့္ၾက စိုက္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။

တကယ္လို႔ ကိုယ္က ေဒါသေအလွ်ာက္ ျဖတ္ကနဲ တုန္႔ျပန္မိ လို္ရကင္ ဆိုးက်ိဳးေတြက ဆင့္ကဲ ဆင့္ကဲ ၀လင္ာေတာ့ တာပါ။ တခ်ိဳ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြဆို အပါယ္ ဒုဂၢတိ အထိေတာင္ ဆြဲခ်ႏိုင္ ပါတယ္။

ခႏၱီ ပါရမီရဲ႕ ေသဘာက ေဒါသမထြက္ဘဲ သည္းခံရမွာပါတဲ့။ အာရံုဆိုး တစ္ခုခုနဲ႔ ၾကံဳလို္ရကတ့ဲ အခါ ပထမဆံုး ၀လင္ာမယ့္ သူက ေဒါသပါ။ ဒီေတာ့ ကိုယ္က ဓါတ္ခံအားနည္းလို႔ ေဒါသစိတ္ ၀လင္ာေပမယ့္ ၀လင္ာတဲ့ ေဒါသကို သိလိုက္ႏိုရင္ ပါမယ္။ ၀လင္ာတဲ့ ေဒါသကို မသိလိုက္ ႏိုရင္င္ ေဒါသကို ေအျခခံၿပီး “သူက ငါ့ကို ဒီလိုလုပ္ေတာ့ ငါကလည္း ဒီလို လုပ္တာေပါ့” ဆိုၿပီး ျဖတ္ကနဲ အမွား တုန္႔ျပန္မႈကို က်ဴးလြန္လိုက္ မိေရာ။ တဒဂၤအတြင္း ျဖစ္သြားရ တာပါ။

တကယ္ေတာ့ ရထင္ဲ ေရာက္လာတဲ့ ေဒါသဟာ ကာလ ၾကာၾကာႀကီး တေည္မနပါဘူး။ အခိုက္အတန္႔ တစ္ခုပါပဲ။ ကိုယ္က ျဖစ္ဆဲ အခိုက္အတန္႔ ေလးမွာ ကိုယ့္ေဒါသကို သိလိုက္ႏိုင္ ဖို႔ပါ။

တကယ္လို႔ ကိုယ္က ပါရမီရွင္ေတြလို ပါရမီေျမာက္တဲ့ ခႏၱီကို ခ်က္ခ်င္း မျဖည့္က်င့္ႏိုင္ေသးရင္ေတာင္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေဒါသကိုေတာ့ ထိန္းႏိုရင္ ပါမယ္။ ေဒါသ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ေဒါသရဲ႕ ဆိုက်ိဳးေလး ေတြကို ဆင္ျခင္ေနလိုက္ မယ္ဆိုရလင္ည္း ေဒါသက ေလ်ာ့သြားတာ မ်ားပါတယ္။

အရွရင္ာဇိႏၵ (ေရ၀ႏြယ္- အင္းမ) ျမင့္ျမတ္သူတုိ႔ရဲ႕ အလုပ္ စာအုပ္မွ…

photo credit to Sayar Myint

ေမတၱာျဖင္. အႏိႈင္းမဲ.စာတိုေပစမ်ား
Posted via BlogPost