သုခေ၀ဒနာသည္ ဒုကၡသစၥာေလာ
ဒကာ။။၀ိပႆနာတရား႐ႈပြားတဲ့အခါသုခေ၀ဒနာေပၚ လာရင္ သုခေ၀ဒနာလို႔ ႐ႈမွတ္ ပြားမ်ားေနရမယ္လို႔ေ၀ဒနာ ႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္က ဆိုထားတဲ့အတိုင္းသုခေ၀ဒနာ သုခေ၀ဒနာလို႔ မွတ္သိေနရင္ဒုကၡသစၥာကို ပိုင္ျခားသိျမင္ ႏိုင္ပါမည္လားဆရာေတာ္၊သုခႏွင့္ ဒုကၡက ဆန္႔က်င္ဘက္ မဟုတ္ပါလား၊ က်မ္းဂန္က ဘယ္လိုဆုိပါသလဲ ဘုရား။
ဆရာ။။ သုခေ၀ဒနာဆိ ုတာ သမၼဳတိသစၥာနယ္ထဲကစကား သံုးလို႔မွတ္ပါ၊ပရမတၳသစၥာက “သေဗၺ သခၤါရာ ဒုကၡာ” တဲ့၊ သုခေ၀ဒနာ သုခေ၀ဒနာလို႔ သိမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီရဲ႕အသိ ဉာဏ္မွာ အဲဒီေပၚေပၚလာတဲ့သုခခံစားခ်က္ကေလးေတြဟာ မွတ္တိုင္း႐ႈတိုင္းပ်က္ပ်က္သြားတာ ေတြ႔ရျခင္းျဖင့္ဒုကၡသစၥာ ေတြ ေပၚေပၚလာတာပဲ၊သုခရယ္လို႔ မမွတ္ မထင္ ေတာ့ဘူး၊ ၿမဲမွ မၿမဲတဲ့ တရားဟာ အနိစၥပဲေပါ့၊အနိစၥထင္ရင္ သုခမျမင္ ေတာ့ဘူး၊ဒုကၡအမွန္ကို ျမင္လာတယ္၊ဒါေၾကာင့္ သံယုတ္ ပါဠိေတာ္ဒုတိယအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၄၀၉ မွာ….. သုခါ ဘိကၡေ၀ ေ၀ဒနာ ဒုကၡေတာ ဒ႒ဗၺာ။ ရဟန္းတို႔ သုခေ၀ဒနာကိုဒုကၡ ဒုကၡလို႔သာ မွတ္႐ႈပြားမ်ားအပ္ ကုန္၏လို႔ ေဟာဆိုထားတာရွိတယ္၊ မွတ္ရင္ မွတ္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒုကၡသစၥာအပိုင္းထဲကိုသာ ၀င္၀င္သြားၾက တာပဲ။ကဲ… သေဘာက်ရဲ႕လား။
ဒကာ။။မွန္ပါ့၊ အနိစၥထင္ေတာ့ ဒုကၡျမင္တာေပါ့ ဆရာေတာ္၊ သုခလည္းေပ်ာက္ဆံုး ကုန္ေရာေပါ့၊ သေဗၺ သခၤါရာ ဒုကၡာဆို တာ ဒီသေဘာကိုဆိုတာ ထင္ရွားလိုက္တာဘုရား၊သေဘာ က်ေက်နပ္ပါၿပီ။
အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္ၾသဘာသာဘိ၀ံသ
No comments:
Post a Comment