"ျဗဟၼစု ိရ္တရားႏွင့္ လူမႈဆက္ဆံေရး"

"ျဗဟၼစု ိရ္တရားႏွင့္ လူမႈဆက္ဆံေရး" ••••••••••••••••••••••••••••••• ဘုန္းဘုန္းတုိ႔တရားပဲြတစ္ခုမွာ ဒကာမႀကီးတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕အေတြ႕အႀကဳံေလးကုိ ေလွ်ာက္ပါတယ္။

“အရွင္ဘုရား… တပည့္ေတာ္ဟာ အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္လာတာနဲ႔အမွ် ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာေတြလည္းမ်ားၿပီ၊ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတာေတြလည္းမ်ားၿပီ၊ဆက္ဆံခ့ဲရသူေတြလည္း ေတာ္ေတာ္စုံခဲ့ၿပီဘုရား။ အထူးသျဖင့္ အက်င့္စ႐ုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတဲ့သူေတြနဲ႔အမ်ားႀကီး ေတြ႕ႀကဳံဆက္ဆံခဲ့ရပါတယ္။အခုလည္းဆက္ဆံတုန္း၊ ေနာင္လည္းဆက္ဆံေနရဦးမွာပါ။ဒါေပမယ့္ အရွင္ဘုရားေရ… လူေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးဆုိေတာ့ တပည့္ေတာ္ဘက္က ဘယ္လုိပဲႀကိဳးစားဆက္ဆံဆက္ဆံ လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ အဆင္မေျပလွဘူးဘုရား..။တပည့္ေတာ္လည္း ႀကိဳးစားတာပဲ မွန္ကန္ၿပီး အက်ိဳးရွိတဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရးမျဖစ္ခဲ့ဘူးဘုရာ း…။ အဲဒါ… အရွင္ဘုရားအေနနဲ႔ဘုရားအဆုံးအမနဲ႔ကုိက္ညီမယ့္ လူမႈနယ္ပယ္မွာ အေကာင္းဆုံးဆက္ဆံႏုိင္မယ့္ ဆက္ဆံနည္းေလးရွိရင္ တပည့္ေတာ္မကုိ မိန္႔ၾကားေပးပါဘ ုရား“ လုိ႔ ေလွ်ာက္ဖူးပါတယ္။“အင္း… ရွိပါတယ္ဒကာမႀကီး…၊ ျဗဟၼစုိရ္တရားေလးလက္ကုိင္ ထားၿပီးဆက္ဆံၾကည့္ပါ၊ အားလုံးနဲ႔ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္“ လုိ႔ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ အေျဖေပးလုိက္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ေလာကမွာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊အက်င့္စ႐ုိက္အမ် ိဳးမ်ိဳး၊ သေဘာထားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္ေတြလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကၿပီး လူမႈဘ၀ဆက္ဆံေရးဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးအဆင္ေျပေျပ ရွိဖုိ႔မလြယ္လွပါဘူး။ဒါေပမယ့္ လြယ္ေအာင္ဆက္ဆံလုိ႔ေတာ့ ရပါတယ္။အဲဒါက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ျပဳျပင္ၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ရွိရမယ့္ တရားေလးမ်ားကုိ တည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားရယူကာ ဆက္ဆံၾကည့္တဲ့ နည္းေလးပါ။ဒီနည္းကုိ ျဗဟၼစုိရ္တရား လက္ကုိင္ထားၿပီးဆက္ဆံတဲ့နည္းလုိ႔အလြယ္ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေလာကမွာ လူေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္လုိ႔ ေျပာေနၾကေပမယ့္ျမန္မာ၊တ႐ုတ္၊ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယား၊ အေမရိကန္၊အဂၤလန္စတဲ့ အမည္နာမေတြကုိမသ ုံးဘဲ မႏုႆဘုံလုိ႔ေခၚတဲ့လူ႔ဘုံမွာရွိတဲ့ လူသားေတြလုိ႔သာ ေျပာလိုက္ရင္ လူအမ်ိဳးအစားအမ်ားႀကီးမရွိေတာ့ပါဘူး။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးလည္းမကဲြေတာ့ပါဘူး။အသားအေရာင္၊ အျဖဴအမည္း၊ဆံပင္အေမြး အျဖဴအနီစတာေတြဟာ အေရျပားေပၚမွာ ျဖစ္လာတဲ့ ကဲြျပားျခားနားမႈမ်ားသာျဖစ္ၿပီး ပခုံးႏွစ္ဘက္ၾကားက ေခါင္းေပါက္လာၾကကာ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး ခႏၶာငါးပါးနဲ႔ ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ လူလုိ႔သာနားလည္လုိက္ရင္ လူအမ်ိဳးအစား မမ်ားေတာ့ပါဘူး။တိတိက်က်ခဲြျခားလိုက္ရင္ ေလးမ်ိဳးပဲ ရွိပါတယ္။အဲဒီေလးမ်ိဳးက..

၁။ကုိယ္နဲ႔တန္းတူျဖစ္တဲ့သူ ၂။ကု ိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူ ၃။ကုိယ့္ထက္သာတဲ့သူ ၄။ကုိယ့္နဲ႔တန္းတူလည္းမဟုတ္၊နိမ့္က်တာလည္းမဟုတ္၊ သာတာလည္းမဟုတ္တဲ့ၾကားျဖစ္တဲ့သူတုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကားဘယ္ေလာက္ပဲလူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနပါေစ ဒီေလးမ်ိဳးထဲမွာပဲ သြားၿပီးအက်ဳံး၀င္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလူေလးမ်ိဳးကုိပဲ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္မယ္၊ ဆက္ဆံလုိက္မယ္ဆုိရင္ လူမႈဘ၀ဆက္ဆံေရးဟာအားလုံးအဆင္ေျပသြားမွာပါ။ ေကာင္းပါၿပီ။ဒီလူေလးမ်ိဳးကုိ ဘယ္လုိစိတ္ထား၊ ဘယ္လုိတရားေတြနဲ႔လုိက္ကုိင္ထားဆက္ဆံၾကမလဲဆုိရင ခုနေျပာခဲ့တဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရားလက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ဖုိ႔ပါပဲ။ျဗဟၼစုိရ္ဆုိတာ ျဗဟၼစရိယဆုိတဲ့ ပါဠိစကားလုံးကုိ တုိက္႐ုိက္ျမန္မာမႈျပဳထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ျဗဟၼစရိယ=ျမတ္ေသာအက်င့္လုိ႔အဓိပၸါယ္ယူႏုိင္သလုိ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္လုိ႔လည္း နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ျဗဟၼ= ျမတ္ေသာ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျဗဟၼာတုိ႔နဲ႔ သက္ဆုိင္ေသာ၊စရိယ= အက်င့္လုိ႔ တစ္လုံးခ်င္းအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ဒီျဗဟၼစရိယေခၚ ျဗဟၼစုိရ္တရား ေလးပါးရွိပါတယ္။ ဒီေလးပါးက…

၁။ေမတၱာ ၂။က႐ုဏာ ၃။မုဒိတာ ၄။ဥေပကၡာ ဆုိတဲ့ တရားေလးပါးပါပဲ။ေမတၱာက ခ်စ္ခင္ျခင္း အက်ိဳးလုိလာျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး က႐ုဏာကေတာ့ သနားျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ မုဒိတာကေတာ့ သူတပါးႀကီးပြား တုိးတက္မႈအေပၚ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဥေပကၡာကေတာ့အျပစ္လည္းမျဖစ္၊ အခ်စ္လည္းမျဖစ္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္၊အကုသုိလ္လည္းမျဖ စ္ျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ကားလူအမ်ိဳးမ်ိဳးမရ ေလးမ်ိဳးပဲရွိတဲ့လူမ်ိဳးမ်ားကုိ ဒီတရားေလးပါးပဲ လက္ကုိင္ထား ဆက္ဆံၾကည့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္လူမႈနယ္ပယ္ ဆက္ဆံေရးဟာ ေသခ်ာေပါက္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ။

♦ ပမထဆုံးတန္းတူျဖစ္တဲ့သူ။တန္းတူျဖစ္တယ္ဆုိတာ ကုိယ္နဲ႔အသက္အရြယ္၊ ရာထူးဌာနႏၲရ၊ဂုဏ္အားျဖင့္တန္းတူျဖစ္တဲ့သူကုိ ေျပာတာပါ။ ဒီလုိ အစစအရာအရာ တူညီေနတဲ့ အတူျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြကုိ ေတြ႕ရင္ ေမတၱာတရားလက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ရမယ္တဲ့။ဆက္ဆံၾကည့္ပါေပါ့…။ အဲလုိ ေမတၱာတရားမထားႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ သူနဲ႔ကုိယ္ဟာ အကုန္တူေနတဲ့အတြက္ သူ႔ထက္ငါသာေအာင္ ၿပိဳင္ဆုိင္တတ္ၾ ကပါတယ္။ ၿပိဳင္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ပညာေတြၿပိဳင္၊ ရာထူးေတြၿပိဳင္၊ မာနေတြၿပိဳင္စသျဖင့္ လုပ္လာတတ္ၾကပါတယ္။ၿပိဳင္ရင္းၿပိဳင ္ရင္းနဲ႔ အႏုိင္ရေအာင္ မဟုတ္တဲ့နည္းေတြ သုံးလာတတ္ပါတယ္။

♦ ခဏအႏုိင္ရဖုိ႔အတြက္ သံသရာနဲ႔အၿပိဳင္ ေပးဆပ္ရတ့ဲအထိ လုပ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ၿပိဳင္ရင္းၿပိဳင္ရင္းအ႐ႈံးေတြျဖစ္ကာ အပါယ္ခရီးမွာ လုံးလုံးနစ္တတ္ၾကပါတယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမ်ားနဲ႔ ၿပိဳင္တာမေကာင္းပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေတာ့ ၿပိဳင္ေနရပါမယ္။ ယေန႔ငါနဲ႔ မနက္ျဖန္ငါဟာ မတူေအာင္ ၿပိဳင္ေနရပါမယ္။ မေကာင္းတဲ့ ဘက္မွာမဟုတ္ ေကာင္းတဲ့ဘက္ေတြမွာပါ။ယေန႔ငါဟာ ကံငါးပါးမလုံေသး ေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ကံငါးပါးလုံေစရမယ္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။

♦ ယေန႔ငါဟာ ကုိယ္က်င့္တရား မေကာင္းေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ကုိယ္က်င့္တရားေကာင္းရမယ္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။ယေန႔ငါဟာ ဒါန၊သီလ၊ ဘာ၀နာ အလုပ္ေတြကုိ ဒီေလာက္ပဲလုပ္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ဒီထက္ပုိၿပီးလုပ္ႏုိင္ရမယ့္လုိ႔ၿပိဳင္ရပါမယ္။ ဒီေန႔ငါဟာ စိတ္ထားေလးေတြကုိဒီေလာက္ပဲ ျပဳျပင္ႏုိင္ေသး ေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ဒီထက္ပုိၿပီးျပဳျပင္ႏုိင္ရမယ္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။ဒါက ကုိယ့္ရဲ႕ သံသရာေကာင္းေရးအတြက္ ၿပိဳင္ရမွာကုိ ေျပာတာပါ။သူတပါးေတြနဲ႔ကေတ ာ့ၿပိဳင္ဖုိ႔မလုိပ ါဘူး။တူလာရင္ ေမတၱာနဲ႔ ဆက္ဆံတတ္ဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ သူ႔အက်ိဳးကုိ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပးဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ဒါဆုိရင္တန္းတူျဖစ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ အခက္အခဲ မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ကုိယ္နဲ႔တန္းတူျ ဖစ္တဲ့သူကုိ ေမတၱာတရားလက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ဖုိ႔၊ ေမတၱာမထားႏုိင္က ၿပိဳင္လာႏုိင္ၿပီးၿပိဳင္လာရင္ အျပစ္ျဖစ္လာတတ္တဲ့အတြက္ မၿပိဳင္ၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတ ယ္။

♦ေနာက္ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူ။ဒီနိမ့္က်တယ္ဆုိ ရာမွာလည္း အသက္အရြယ္၊ရာထူးဌာနႏၲရ၊ဂုဏ္အားျဖင့္ နိမ့္က်တာကုိ ေျပာတာပါ။ ဒီလုိ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူကုိေတာ့ က႐ုဏာတရားလက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ပါတဲ့။က႐ုဏာဆုိတာ သနားျခင္းကုိ ေျပာတာပါ။ အဲလုိ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ သနားျခင္းက႐ုဏာတရား မထားႏုိင္ရင္ အႏုိင္ယူလာတတ္၊ အႏုိင္က်င့္လာတတ္ပါတယ္။အႏုိင္က်င့္လာၿပီဆုိရင္လည္း မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ႏုိင္ထက္စီးနင္းလုပ္တာ မတရားဖိႏွိပ္မႈျ ပဳတာ၊ တစ္ဘက္သူကုိအက်ပ္အတည္းဒုကၡျဖစ္ေအာင္လု ပ္တာ စတာေတြဟာ အကုသုိလ္အျပစ္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေနၿပီး အပါယ္လားေစႏုိင္တဲ့အထိ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ ကုိယ့္ေလာက္မွမေတာ္၊ ကုိယ့္ေလာက္မွ အရည္အခ်င္းမရွိ၊ ကုိယ့္ေလာက္မွ ကံအက်ိဳးေပးမေကာင္းလုိ႔ကိုယ့္ေအာက္ေရာက္ေနကာ ကုိယ့္ထက္နိမ့္က်ေနသူကုိဘာေၾကာင့္ အႏုိင္ယူၾကေတာ့မ ာလဲ…၊ သူ႔ကုိႏုိင္လုိ႔ေကာ ကုိယ့္အတြက္ ဘာအက်ိဳးျဖစ္သြာ းမွာလဲ..၊ကုိယ့္ေလာက္မွ မရွိဘဲ အစစအရာရာ နိမ့္က်ေနသူကုိ အႏုိင္ယူေတာ့ေကာ ကုိယ္ကဘာေတြရသြားမွာလဲ…စသျဖင့္ စဥ္းစားစရာေတြပါ။

ဒါေပမယ့္ ရသြားတာတစ္ခုေတာ့ရွိလိမ့္မယ္။ ကုိယ့္ေအာက္နိမ္ က်သူကုိ အႏုိင္ယူလုိက္တဲ့ေဒါသေၾကာင့္အကုသ ုိလ္အျပစ္ျဖစ္သြားၿပီးေဒါသရဲ႕ ေနာက္ဆက္တဲြအျဖစ္ေနာင္တနဲ႔ေသာကေတြ ရသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ က႐ုဏာမထားႏုိင္ဘဲအႏုိင္ယူလုိက္ျခင္းရဲ႕ ဆုိးက်ိဳးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်သူကုိ အႏုိင္မယူဘဲ သနားျခင္း က႐ုဏာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီးဆက္ဆံႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဒီလုိသူမ်ိဳးမ်ားရွိတဲ့ လူမႈနယ္ပယ္ ဆက္ဆံေရးဟာ အဆင္ေျပသြားမွာပါလုိ႔ ဆုိရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

♦ ကုိယ္ထက္သာသူနဲ႔ ဆက္ဆံဖုိ႔ကေတာ့ မုဒိတာတရား အထူးလုိအပ္ပါတယ္။ မုဒိတာဆုိတာ ၀မ္းေျမာက္ေပးတာ၊အတူေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ေပးတာကုိ ေျပာတာပါ။ ကုိယ့္ထက္ အသက္သိကၡာဂုဏ္၀ါ၊ရာထူးဌာနႏၲရ စသည္သာသူကုိ ဆက္ဆံတဲ့အခါဒီမုဒိတာက အလြန္အေရးပါပါတယ္။ မုဒိတာတရားထားႏုိင္မွ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္ပါတယ္။မုဒိတာတရား မထားႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ သူနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ "ဣႆာနဲ႔ မစၧရိယ"တရားေတြက ၀င္ေရာက္ေနရာ ယူသြားတတ္ပါတယ္။

ဣႆာဆုိတာ သူတပါးအေပၚမွာ မနာလုိျဖစ္တာ၊ မစၧရိယဆုိတာက မိမိမွာရွိတာကုိ ၀န္တုိတာပါ။ ႏွစ္ခုလုံးမေကာင္းပါဘူး။ စာေပက ဒီတရားႏွစ္ပါးကုိအတြင္းရန္သူႏွစ္ဦးလုိ႔ဆုိပါတယ္။ ဒီအတြင္းရန္သူႏွစ္ဦးကုိယ့္သႏၲာန္မွာျဖစ္ၿပီဆုိရင္ သူတုိ႔က ကုိယ့္ကုိအရင္ ႏွိပ္စက္ေတာ့တာပါပဲ။ဒီလုိႏွိပ္စက္ခံရေတာ့ ကုိယ္ကလည္း ဒီႏွစ္ပါးရဲ႕ ေစ့ေဆာ္ေစခုိင္းခ်က္နဲ႔ သူတပါးအေပၚမွာလည္း ဒုကၡေပးႏွိပ္စက္မိျပန္ပါတယ္။ဒီတရားႏွစ္ပါးဟာ ကုိယ့္ကုိလည္း ပူေလာင္ေစတတ္သလုိသူတပါးကုိလည္း ပူေလာင္ေစတတ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီတရားေတြ မ၀င္ေအာင္ အၿမဲႀကိဳးစားရပါတယ္။ ဒီတရား၀င္လာတာဟာ ခုနေျပာခဲ့တဲ့ မုဒိတာတရား မရွိလုိ႔၊မုဒိတာတရားေခါင္းပါးလုိ႔ျဖ စ္တာပါ။ဒါေၾကာင့္ မုဒိတာ ပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါလုိ႔ ဆုိရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

♦ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္တာ ဒီမုဒိတာ တရားပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူေတြဟာ က႐ုဏာတရား ျဖစ္ဖုိ႔လြယ္သေလာက္ မုဒိတာတရား ပြားေပးဖုိ႔ ခက္တတ္ၾကပါတယ္။ခက္လုိ႔မျပဳျပင္ဘူး ဒီတုိင္းထားလုိက္မယ္ဆုိရင္ပုိလုိ႔သာ ဆုိးေစပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိထက္သာတဲ့ သူေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္ဖုိ႔ သူတပါးရဲ႕ တုိးတက္မႈအေပၚ၊ ေအာင္ျမင္မႈအေပၚ ၊ အစစအရာရာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာေပးႏုိင္ေအာင္ မုဒိတာတရားလက္ကုိင္ထားၿပီးဆက္ဆံၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ လူမႈနယ္ပယ္မွာ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ေမတၱာထားဆက္ဆံေပးလုိ႔လည္ းမရ၊ က႐ုဏာတရားထားေပးလုိ႔လည္းမျဖစ္၊ မုဒိတာပြားေပးလုိ႔လည္း အဆင္မေျပတဲ့ ဟုိဟာလည္းမဟုတ္ ဒါလည္းမဟုတ္တဲ့ ၾကားျဖစ္ေနတဲ့သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ဒီလုိသူမ်ိဳးကုိေတာ့ ဥေပကၡာတရားလက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ေစခ်င ္ပါတယ္။အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္။ဥေပကၡာဆုိတာ ၿပီးၿပီးေရာ သူဟာသူ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိၿပီးလ်စ္လ်ဴ ႐ႈပစ္လုိက္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။တစ္ဘက္သူကုိ အမွီျပဳၿပီးကုသုိလ္လည္း မျဖစ္၊ အကုသိုလ္လည္းမျဖစ္ေအာင္ ေနလုိက္တာပါ။ ငါေကာင္းရဲ႕သားန႔ဲငါ့အေပၚဒီလုိလုပ္တာ ေတာ္ၿပီကြာ ဒင္းထုိက္နဲ႔ဒင္းပဲ ရွိပါေစဆုိတဲ့ ကုိယ္အလုိမက်လုိ လွည့္မၾကည့္ဘဲ ျပစ္ထားတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။သူ႔အေပၚ အမုန္းတရားလည္း မထား၊အခ်စ္တရားလည္းမထားဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ေနလုိက္တဲ့သေဘာကုိ ဥေပကၡာလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဟာ ဘယ္လုိပဲ ကုိယ့္ဘက္က လုိက္ေလ်ာသီးခံ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစား ဆက္ဆံေပမယ့္ အဆင္မေျပၾကပါဘူး။ဒီလုိသူမ်ိဳးကုိ အတင္းအဓမၼလုိက္ၿပီး ႀကိဳးစားဆက္ဆံေနရရင္လည္း သူကဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူးကုိယ္သာအကုသိုလ္ေတြ တုိးလာတတ္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိသူမ်ိဳးက်ေတာ့ “ေအးေလ… သတၱ၀ါေတြဆုိတာ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာ ဆုိတဲ့အတုိင္းသူကံနဲ႔သူျဖစ္ေနတာပါလား၊အဲဒီလုိ မတူညီတဲ့ ကံေတြနဲ႔ ေနသူေတြကုိ ငါက တူေအာင္လုိက္ညွိ ေနလည္း ငါပဲအကုသုိလ္ေတြ တုိးေနေတာ့မွာပဲ၊သူ႔ကုိအမွီျပဳၿပီး အကုသိုလ္္လည္းမျဖစ္ေအာင္ ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္ေအာင္ ငါဘာသာငါေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္..“ ဆုိတဲ့ စိတ္ေလးနဲ႔ပဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလုိက္ရင္ဒီလုိ ၾကားက်ေနတဲ့သူအေ ပၚမွာလည္းအဆင္ေျပေအာင္ ေတြးတတ္ ေနတတ္၊ ဆက္ဆံတတ္သြားမွာပါ။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးအက်င့္အမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနတယ္လုိ႔ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေျပာၾကပါေစ၊ လူမ်ိဳးေတြ ဘယ္လုိပဲကြားျပားၾကပါေစ၊အႏွစ္သာရ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ခဲြလုိက္ရင္ ေလးမ်ိဳးပဲ ရွိတဲ့အတြက္ ဒီလူေလးမ်ိဳးကုိ အဆင္ေျပေအာင္ ႀကိဳးစားကာ လူမႈနယ္ပယ္မွာ လူေတြကုိ အမွီျပဳၿပီး အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္ဖုိ႔ အျမတ္ဆုံး ဆက္ဆံနည္းျဖစ္တဲ့ျဗဟၼစရိယေခၚ ျမတ္ေသာျဗဟၼစုိရ အက်င့္တရားကုိသာ အသုံးျပဳ ဆက္ဆံတတ္ၾကဖုိ႔ပ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီျဗဟၼစုိရ္တရားဟာ ျဗဟၼျပည္ေရာက္ေၾကာင္း ျမတ္ေသာအက်င့္ေကာင္း ျဖစ္ေပမယ့္ လူ႔ေဘာင္အဖဲြ႕အစ ည္းတြင္လည္းရွိသင့္တဲ့တရား၊ လက္ကုိင္ထားသင့္တဲ့ တရားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဗဟၼစုိရ္တရားေတြ မရွိေတာ့ဘူး၊ ေခါင္းပါးသြားၿပီဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီလူ႔အဖဲြ႕အစည္း၊အဲဒီေနရာ၊ အဲဒီပတ္၀န္းက်င္၊အဲဒီၿမိဳ႕ရြာ၊အဲဒီတုိင္းႏုိင္ငံဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေ တြလည္းေခါင္းပါးကုန္ေတာ့တာပါပဲ။တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဆက္ဆံေရးအဆင္မေျပ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အဆင္မေျပရန္ၿငိဳးေတြျဖစ္လာရင္ စစ္ပဲြေတြလည္း ျဖစ္လာၾကေတာ့တာပါပဲ။ယေန႔ကမၻာေလာကႀကီးကုိ ၾကည့္ရင္ ဟုိႏုိင္ငံဒီႏုိင္ငံ လူအခ်င္းခ်င္းစစ္ပဲြေတြကုိပဲ ဆင္ႏြဲေနၾကတာကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါဟာျဗဟၼစုိရ္တရား ေခါင္းပါးေနေၾကာင္းကုိ ျပသေနသလုိပါပဲ။ဒီျဗဟၼစုိရ္တရား မရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ လူအခ်င္းခ်င္းၿပိဳင္ဆုိင္ဖုိ႔လည္း၀န္မေလးေတာ့ပါဘူး။ အႏုိင္ယူဖုိ႔လည္း၀န္မေလးေတာ့ပါဘူး။အေကာက္ႀကံဖုိ႔လည္း ၀န္မေလးေတာ့ပါဘူး။အျပန္အားျဖင့္ဒီတရားေတြ အားေကာင္းေနမယ္၊ ဒီတရားေတြအတုိင္းလက္နာက်င့္သုံးေ နမယ္၊တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦးေမတၱာေလးေတြ၊ က႐ုဏာေလးေတြ၊ မုဒိတာေလးေတြနဲ႔ ဆက္ဆံၿပီး ေနာက္ဆုံးမရေတာ့တဲ့အခါ ဥေပကၡာေလးနဲ႔ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ၾကမယ္ဆုိရင္ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္းၿငိမ္းခ်မ္းလာ၊ သက္ေသာင့္သက္သာ ရွိလာမွာ ျဖစ္တ့ဲအျပင္ လူေဘာင္အဖဲြ႕အစည္းႀကီးဟာလည္းၿငိမ္းခ်မ္းလာမယ္၊ အဆင္ေျပလာမယ္၊ သာယာ၀ေျပာလာမယ္ေပါ့။

ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ တပါးသူေတြပါ အဆင္ေျပေျပ ရွိေစၿပီး လူမႈနယ္ပယ္ တစ္ခုလုံးအဆင္ေျပစြာ ဆက္ဆံႏုိင္ၾကဖုိ႔၊လူအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ဘာျပႆနာမွမျဖစ္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနႏုိင္ၾကဖုိ႔၊ အကုသုိလ္အျဖစ္နည္းၿပီး ကုသုိလ္တရားေတြ တုိးပြားႏုိင္ေစဖုိ႔၊ မျမတ္တဲ့အက်င့္ေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ျမတ္တဲ့အက်င့္ေတြေရာက္ေစဖုိ႔ ျဗဟၼစုိရ္တရား လက္ကုိင္ထားၿပီးႀကိဳးစားဆက္ဆံၾကဖုိ႔ “ျဗဟၼစုိရ္တရားန လူမႈဆက္ဆံေရး“ဆုိတဲ့ ဒီစာစုေလးျဖင့္ သတိေပး တုိက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။

စာေရးသူ = မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး) ----------------------*----------------------_/|\_ ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ရွင္၊လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ သတၱဝါ အားလံုးေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္, စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။ လူအခ်င္းခ်င္းလွည့္ပတ္ျခင္း၊ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊… _/