“သစၥာကထာ(သစၥာတရား ၂ ပါး )“

“သစၥာကထာ(သစၥာတရား ၂ ပါး )“

သစၥာဆိ ုသည္ကား သူ႕အမည္သညာႏွင့္ သူ႕သဘာ၀ အစဥ္ထာ၀ရ ညီညြတ္ ေျဖာင့္မွန္သည္ကို္ဆိုလိုသည္။ သစၥာတြင္သမုတၱိသစၥာႏွင့္ ပရမတၱသစၥာဟူ၍ ႏွစ္ပါးရွိ၏။

သမုတၱိသစၥာသည္ေလာကိဘံုသား လူအမ်ာ းတို႕ ေခၚေ၀ၚေျပာဆိုေနေသာ သမုတၱိပညတ္တို႕၏အလယ္၌အေျဖာင့္အမွန္မ်ိဳးသည္သမုတၱိသစၥာမည္၏။ အတၱရွိ၏။ဇီ၀ရွိ၏။ပုဂၢိဳလ္ရွိ၏။ သတၱ၀ါရွိ၏ ။လူရွိ၏။ နတ္ရွိ၏။သိႀကားရွိ၏။ ျဗဟၼာရွိ၏။ ဆင္၊ ျမင္း၊ က်ြဲ ၊ႏြား ရွိ၏။ဦးေခါင္း ေျခ လက္ အဂၤါရွိ၏။ဆံပင္ အေမြး ေျခသည္း လက္သည္းရွိ၏။

ဤသမုတၱိသစၥာသည္မုသာ၀ါဒ၏ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာေႀကာင့္ မုသာ၀ါဒကိုပယ္နိုင္၏။တစ္ဘ၀အတြင္းတြင္အခါခါျဖစ္ျခင္း အခါခါခ်ဳပ္ျခင္း ဟူ၍မရွိဘဲတစ္ခုတည္းနွင့္တစ္သက္လံုး ခိုင္ျမဲ၍ေနေသာ အတၱမည္သည္ဧကန္အမွန္ရွိ၏။

ဇီ၀မည္သည္ဧကန္အမွန္ရွိ၏ဟုေျပာဆိုႀကေသာ စကားမ်ိဳးတို႕သည္ ေလာကိဘံုသား လူအမ်ားတို႕၏ ေျပာရိုး ဆိုရိုးအတိုင္းေျပာဆိုႀကေသာ စကားျဖစ္၍ေျပာဆိုေသာသူမွာ မုသာ၀ါဒမျဖစ္၊ဘယ္သူတစ္ဦး တစ္္ေယာက္ကိုမ်ွလွည့္စားျခင္းမျဖစ္္ေပ။

ပရမတၱသစၥာအလုိအားျဖင့္မူကား ထိုစကားမ်ိဳးသည္အနိစၥ၌နိစၥ ဟူ၍ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ အနတၱ၌အတၱဟူ၍ေဖာက္ျပန္ျခင္း တည္းဟူေသာ ၀ိပလႅာသ အမွန္ျဖစ္၏။ထို ၀ိပလႅာသတရား ကိုမပယ္နိုင္ေသးသမွ်ကာလပတ္လံုး သံသရာ၀ဋ္ဒုကၡမွ မလြတ္နိုင္ေပ၊။

ဤေနရာတြင္၀ိပလႅာသအေႀကာင္းကိုအနည္းငယ္ေျပာလိုပါ၏။

၀ိပလႅာသဆိုသည္ကားေဖာက္ျပားမွားယြင္းျခင္းတည္း။

၀ိပလႅာသတြင္……. (၁)။သညာ ၀ိပလႅာသ (၂)။စိတၱ၀ိပလႅာသ (၃)။ဒိ႒ိ၀ိပလႅာသ…ဟူူ၍သံုးပါးရွိ၏။

သညာ ၀ိပလႅာသ ဆိုသည္ကား အမွတ္မွားျခင္းျဖစ္၏။ (၁)။အနိစၥ၌နိစၥ ဟုအမွတ္မွားျခင္း (၂)။အသုဘ၌ သုဘဟုအမွတ္မွားျခင္း (၃)။ဒုကၡ၌သုခ ဟုအမွတ္မွားျခင္း (၄)။အနတၱ၌အတၱဟုအမွတ္မွားျခင္း

စိတၱ၀ိပလႅာသ ဆိုသည္ကား အႀကံအသိမွားျခင္းျဖစ္၏။ (၁)။အနိစၥ၌နိစၥ ဟုအႀကံအသိ္မွားျခင္း (၂)။အသုဘ၌ သုဘ ဟုအႀကံအသိ္မွားျခင္း (၃)။ဒုကၡ၌သုခ ဟုအႀကံအသိ္မွားျခင္း (၄)။အနတၱ၌အတၱဟုုအႀကံအသိ္မွားျခင္း

ဒိ႒ိ၀ိပလႅာသ ဆိုသည္ကား အျမင္အယူမွားျခင္းျဖစ္၏။ (၁)။အနိစၥ၌နိစၥ ဟုအျမင္အယူမွားျခင္း (၂)။အသုဘ၌ သုဘဟုအျမင္အယူမွားျခင္း (၃)။ဒုကၡ၌သုခ ဟုအျမင္အယူမွားျခင္း (၄)။အနတၱ၌အတၱဟုအျမင္အယူမွားျခင္း တို႕ျဖစ္၏။

ပရမတၱသစၥာ ဆိုသည္ကား ဓာတ္သဘာ၀၊ဓမၼသဘာ၀အလိုအားျဖင့္ အလြန္ဟုတ္မွန္လွေသာ ရွိ၊ မရွိစကားမ်ိဳး တရားမ်ိဳးသည္ပရမတၱသစၥာမည္၏။

ရိွိ၊မရွိႏွစ္ပါးတို႕တြင္ရွိသည္ဆိုသည္ကား ပထ၀ီဓာတ္ရွိ၏။အာေပါဓာတ္ရွိ၏။ ေတေဇာဓာတ္ရွိ၏။၀ါေယာဓာတ္ရွိ၏။ ဖႆ၊ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ေစတနာရွိ၏။ရုပ္ခႏၵာရွိ၏။ နာမ္ရွိ၏။

မရွိဆိုသည္ကား အတၱမရွိ။ ဇီ၀မရွိ။ ပုဂၢိဳလ္မရွိ။သတၱ၀ါမရွိ။ လူမရွိ။ နတ္မရွိ။ သိႀကားမရွိ။ျဗဟၼာမရွိ။ ဆင္၊ ျမင္း၊က်ြဲ၊ႏြား မရွိ။ ဦးေခါင္း ေျခ လက္အဂၤါမရွိ။ ဆံပင္ အေမြး ေျခသည္း လက္သည္းတို႕မရွိ။

အတၱမရွိ၊ဇီ၀မရွိဆိုသည္ကားတစ္ဘ၀အတြင္းတြင္အခါခါျဖစ္ျခင္း အခါခါခ်ဳပ္ျခင္း ဟူ၍မရွိဘဲတစ္ခုတည္းနွင့္တစ္သက္လံုး ခိုင္ျမဲ၍ေနေသာ အတၱ၊ ဇီ၀ဟူ၍မရွိဆိုလိုသည္။

ပုဂၢိဳလ္မရွိ၊သတၱ၀ါမရွိစသည္တို႕၌လည္း ရုပ္ဓာတ္နာမ္ဓာတ္တို႕သည္သာ ရွိကုန္၏။ထိုရုပ္ဓာတ္နာမ္ဓာတ္တို႕သည္လည္း ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္၊သတၱ၀ါမဟုတ္ နတ္၊ ျဗဟၼာစသည္မဟုတ္။

ထိုရုပ္ဓာတ္နာမ္ဓာတ္တို႕မွတပါး ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါဟူ၍အသီးအျခားမရွိ၊လူနတ္ ၊ျဗဟၼာစသည္လည္းမရွိ။

ဤပရမတၱသစၥာသည္၀ိပလႅာသတရား၏ ဆန္႕က်င္ဘက္ေပတည္း။

ဤပရမတၱသစၥာမွသာလ်င္၀ိပလႅာသတရားကိုပယ္နိုင္၏။ ၀ိပလႅာသတရားကိုပယ္နိုင္မွသာလ်င္သံသရာ၀ဋ္ဒုကၡမွ ထြက္ေျမာက္နိုင္၏။

သမုတၱိသစၥာအလိုအားျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္ရွိ၏။ သတၱ၀ါရွိ၏။ပုဂၢိဳလ္၊သတၱ၀ါတို႕သည္ သံသရာ၌တစ္ဘ၀မွတစ္ဘ၀သို႕ က်င္လည္ေျပာင္းသြား၍ေနႀက၏။

ပရမတၱသစၥာအလိုအားျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္မရွိ၊သတၱ၀ါမရွိ၊ တစ္ဘ၀မွတစ္ဘ၀သို႕ က်င္လည္ေျပာင္းသြားသည္ဟူ၍မရွိ။

သို႕ေသာ္ဤသစၥာႏွစ္ပါးသည္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီးဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္ေန၏။ ဆန္႕က်င္ဘက္မျဖစ္ေစရန္ အေျဖမူကား..သမုတၱိသစၥာအလို ပရမတၱသစၥာအလိုဟူ၍သီးျခားစီရွိ၏။

သမုတၱိသစၥာအလိုအားျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္၊သတၱ၀ါ ရွိ ၏ဟုေျပာဆိုခဲ့ေသာ္ သမုတၱိသစၥာအလိုဆိုေသာေႀကာင့္ ပရမတၱသစၥာဆရာက မျငင္းပယ္ရ။ ပုဂၢိဳလ္၊ သတၱ၀ါဟုသမုတၱိပညတ္ရွိသည္ကား အမွန္ပင္ျဖစ္၏။

ပရမတၱသစၥာအလိုအားျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္၊သတၱ၀ါ မရွိဟုေျပာဆိုခဲ့ေသာ္ ပရမတၱသစၥာအလိုဆိုေသာေႀကာင့္ သမုတၱိသစၥာဆရာသည္မျငင္းပယ္ရ။ ပရမတၱသစၥာဟူသည္ရုပ္တရား နာမ္တရားသည္သာအမွန္္ျဖစ္၏။

ဤကား သမုတၱိသစၥာ ႏွင့္ ပရမတၱသစၥာ အလိုတည္း။

(၀ိပႆနာဒီပနီမွေကာက္ႏႈတ္ပါ၏)