အဓိ၀ါသနခႏၲီနဲ႔ အႏုေလာမခႏၲီဟာ ဘယ္လိ ု ထူးျခားသလဲ

အဓိ၀ါသနခႏၲီနဲ႔ အႏုေလာမခႏၲီဟာ ဘယ္လိ ု ထူးျခားသလဲ

ဒကာ။ ။ခႏၲီတရားေတာ္နဲ႔စပ္ျပီးေဟာၾကားေတာ္မူၾက တဲ့အခါ အခ်ိဳ႕ဆရာေတာ္မ်ားကလည္း အဓိ၀ါသနခႏၲီအျမဲ ရွိေနဖို႔ အေရးၾကီးတယ္တဲ့။အခ်ိဳ႕ဆရာေတာ္တို႔ကလည္း အႏုေလာမခႏၲီ ရွိဖို႔သာ အေရးၾကီးတယ္တဲ့၊အဲဒီ ခႏၲီႏွစ္ပါးရဲ႕ အနက္အဓိပၸာယ္မ်ား ကို ခြဲျခားမိန္႔ၾကားပါဦး ဆရာေတာ္။

ဆရာ။ ။အင္း….အဲဒီ ခႏၲီတရား ႏွစ္ပါးလံုးဟာ အေရးၾကီး တာခ်ည္းပဲ၊ ေလာကမွာ ခႏၲီတရား မရွိတဲ့သူဟာ မိမိ၏ အက်ိဳးစီး ပြားအတြက္ ဘယ္ေသာအခါမွ မျပီးစီးမေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူးပဲ၊သူ တပါးအတြက္ ဆိုတာ ေ၀းေရာပဲ၊ ကဲ…မွတ္ပါ။ (၁) အဓိ၀ါသနခႏၲီ- ဆိုတာက၊မိမိအားသူတပါးတို႔က ကဲ့ရဲ႕ျခင္း, ရႈတ္ခ်ျခင္း,အျပစ္ေျပာျခင္း, ဆဲေရးျခင္း, စြပ္စြဲျခင္း, ျပစ္မွားျခင္း, ခ်မ္းေအးျခင္း, ပူေလာင္ျခင္း, ဆာေလာင္ျခင္းစတဲ့ ခ်ိဳ႕တဲ့ဆင္းရဲမႈ တခုခု အျဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ ရင္ဆိုင္တဲ့အခါမွာစိတ္မပ်က္ဘဲ စိတ္အားတက္ စြာနဲ႔ ၾကံ့ၾကံ့ခံႏိုင္ျခင္းစြမ္းအားသတၱိရွိထားရမယ္တဲ့၊ သည္အခါမ်ိဳးမွာ ဇြဲလံု႔လ ၾကိဳးစားအာထုတ္မႈ၀ီရိယကို အေလွ်ာ့မေပးျခင္းဟာ အဓိ၀ါ သနခႏၲီပဲ။ (၂) အႏုေလာမခႏၲီ ဆိုတာကေတာ့၊၀ိပႆနာတရားအာထုတ္ ရႈမွတ္တဲ့ ေယာဂီဟာ ရုပ္နာမ္တို႔ ျဖစ္ပ်က္မႈ ဥဒယ၀ယ ဉာဏ္ကစျပီး ရႈမွတ္ရင္းနဲ႔ ကိုယ္ခႏၶာ၏မခံသာေအာင္ဆင္းရဲျခင္းဒုကၡသစၥာ အမွန္ တရားေတြကို မုခ်ေတြ႕ရလိမ့္မည္။အဲသည္အခါမ်ိဳးမွာ….. မခံသာ မွန္ပါ၏သည္တရား၊အတၱကိုပယ္ခြာလို႔သည္းခံကာ ရႈမွတ္ပြားရင္ နိဗၺာန္သို႔လား။ဟူေသာ ၀ိပႆနာအထြတ္အထိပ ္ဆရာ ပ႑ိတ္တို႔၏ ညႊန္ၾကားသြားတဲ့နည္းနာယအတိုင္းကိုယ္တြင္း အဇၩတၱ ၌ေပၚလာတဲ့ ဒုကၡသစၥာကို ပိုင္းျခားရႈမွတ္ပြားမ်ားရင္း ေသလုမတတ္ တိုးတိုးဆိုးဆိုးျပီးမခံသာေအာင္ ေပၚေပၚလာတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡတရားစု ကို အျပံဳးမပ်က္တဲ့ ေသာမနႆဉာဏ္နဲ႔ ရုပ္နာမ္ဓမၼတို႔က ဆင္းရဲတာ ျဖစ္ေပၚလာျပီး ပ်က္ပ်က္သြားတာ ငါမပါ, ငါမရွိ,ငါမဟုတ္ဟု အတၱဒိ႒ိ သကၠာယဒိ႒ိ တို႔ကိုျဖဳတ္ကာ သည္းခံျပီးေတာ့သာ ရႈမွတ္ပြားမ်ား၍ေန ရမည္တဲ့။ အဲသည္လို မတြန္႔မရြံ႕ မဆုတ္မယုတ္အဟုတ္တကယ္ သည္း ခံျပီးေတာ့ ရႈမွတ္ရင္းရႈမွတ္ရင္းနဲ႔ ၀ိပႆနာဉာဏ္စဥ္ေတြဟာ တက္ တက္ျပီးကိေလသာမ၀င္မစြက္ေတာ့ဘဲ မွတ္ခ်က္ေတြဟာ ေကာင္း ေကာင္းေကာင္းေကာင္းလာလိုက္တာ ေနာက္ဆံုး ဆယ္ခုေျမာက္ ျဖစ္တဲ့အႏုေလာမဉာဏ္ထဲလည္းေရာက္ကေရာ အဲဒီ အႏုေလာမ ဉာဏ္ကေနျပီးေတာ့ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကို ေပါင္းကူးေပးလိုက္ တာ ရုပ္နာမ္တို႔ျဖစ္ပ်က္မႈ ဆင္းရဲဒုကၡေတြဟာျဖဳတ္ဆို ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ ကာ အတုမရွိ ေအးျမခ်မ္းသာ လွတဲ့ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳသြ ားပါ ေရာတဲ့။ အဲဒါ့ေၾကာင့္ “သည္းခံရင္ နိဗၺာန္ေရာက္တယ္”ဆိုတာဟာ ၀ိပႆနာတရားပြားမ်ား အားထုတ္တဲ့အခါမွာကိုယ္ေတြ႔ ဒိ႒ ကိုယ္ တြင္းေပၚဆင္းရဲဒုကၡကို ၾကပ္ၾကပ္သည္းခံရမည့္ အႏုေလာမခႏၲီကို ဆိုတာလို႔သာ မွတ္ေပေတာ့၊ ေနာက္ဆက္မေမးနဲ႔သိခ်င္ရင္ ဆရာ ေကာင္းမ်ားထံဆည္းကပ္ခစားျပီး ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ၾကည့္ သိ လိမ့္မယ္၊ဒါပဲ။

ဒကာ။ ။တန္ဖိုးရွိလွတဲ့ အေျဖတရားေတြ ၾကားသိ ရလို႔ ၀မ္းသာမဆံုးေတာ့ပါ ဆရာေတာ္၊ဒကာၾကီးတို႔လည္း ၀ိပႆနာ ရိပ္သာနဲ႔ေတာ့ နီးနီးလာပါျပီ။

ဆရာ။ ။အင္း…ခုမွ နီးေန၊ ေသခါနီးေနျပီ၊ ရိပ္သာနဲ႔ နီးတုန္းပဲ၊ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။

အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္ၾသဘာသာဘိ၀ံသ