မံုလယ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၁၄.၅.၂၀၀၇ ည၇နာရီ တရား (ျပင္ဦးလြင္ ဓါတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ စခန္း)

သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ဘုန္းႀကီးတို႔ ေဒသႏၱရ မွာ ေရွးက လူဆရာ တရားေဟာ ပုဂိ ၢဳလ္ႀကီးေပါ့။ အဲေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေတာင္ေပၚမွာ ေမြးတာကိုး။ခ်င္းေပါ့ေနာ္။ ႀကီးတာေတာ့ ေအာက္ပိုင္းမွာ ႀကီးတာကိုး။ေက်ာင္းေနဖက္ေပါ့။သူကလည္း စား၀တ္ေနေရးက မေျပေတာ့ကာ လူနာမည္ေရးတတ္႐ု ံေလး ေက်ာင္းထြက္ေတာ့တာကိုး။ေရွးက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္ းေခတ္ေလ။အတန္းေက်ာင္းေတြ သိပ္မရွိေသးဘူး။ အဲေတာ့ သင္ပုန္းႀကီးတင္ ထြက္သြားေတာ့တာ။ အဲဒီတရားျပတဲ႔ ပုဂိၢဳလ္ကလည္းဘဲ ေတာ္ေတာ္ေလးအသက္အရြယ္ႀကီးေတာ့ တရားေလး ဘာေလးရ ဆရာေကာင္းသမားေကာင္းနဲ႔ေတြ႔ ။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုသြားၿပီးေတာ့ တရားေဟာတာေပါ့။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက သူ႔အလုပ္က ၀က္ေမြးတယ္ ၾကက္ေမြးတယ္ အရက္ခ်က္တယ္ေနာ္ ။ပိုက္ဆံႏွင့္ လယ္ယာကိုင္းကၽြန္း မ၀ယ္ႏိုင္ေတာ့ ေတာထဲမွာ ေပါက္ျပားနဲ႔ လယ္တည္တယ္။ မင္းကို တရားေဟာခ်င္တယ္လို႔မေျပာရဘူးလား။မင့္တရားကို ငါမနာ နိုင္ဘူးကြဲ႔၊ငါ့မွာ လယ္မရွိ ယာမရွိဘူးေပါ့။ကိုယ္တိုင္ ေပါက္ျပားနဲ႔ တည္ရတာေပါ့ ။ အဲေတာ့ ေတာထဲမွာ။ ေတာထဲ လိုက္ေဟာရင္ေကာ မျဖစ္ဘူးလား။ မင္း လိုက္ေဟာရင္ ငါ ဘာအလုပ္ လုပ္ရမလဲ ၾကားလား။ မင္းအလုပ္ လုပ္တဲ႔အခါမနားဘဲႏွင့္လုပ္သလား ။ မေမးရဘူးလား။နားတာေပါ့ကြဲ႔တဲ႔ေနာ္။ နားတဲ့အခါေဟာမျဖစ္ဘူးလား။ ေအး ဒါကေတာ့ျဖစ္တယ္ နားတဲ့အခါ ေဟာရမွာေနာ္။ အဲဒါနဲ႔ ေဟာရတာ ဟုတ္ျပီငါ ဆန္၀ယ္ျပီးေတာ့ မစားႏိုင္ဘူးေပါ့။ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္ၿပီးေတာ့မွ စားတာတဲ႔။ေရေႏြးၾကမ္းေပါ့ေနာ္။ လက္ဖက္ေျခာက္တည့္ျပီးေတာ့ ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔စားတာေပါ့။ ဟင္းမပါဘူး။ မင္းစားတာေကာ မေကြ်းႏိုင္ဘူးလားလို႔ မေမးရဘူးလား။ေကြ ်းႏိုင္တယ္တဲ႔။ အဲေတာ့ ေျပာင္းဖူးစားျပီးေတာ့ တ၀ါတြင္းလံုးေဟာတာ။ ေတာထဲမွာ။ၾကားလား။ နားတဲ့အခါေဟာ ။ေနဦးရပ္ဦးကြာ။ငါ အလုပ္ လုပ္ရေတာ့မွာ။ ဆင္းသြားျပန္ျပီ။ ေတာ္ၾကာ နားျပန္ျပီ ေဟာျပန္ျပီ၊ သြားျပန္ျပီ ညက် ်ေတာ့ခါလည္းေဟာ ။အိပ္ခ်င္တယ္ေနဥ ီး ေမာတယ္တဲ႔။အိပ္တာဘဲ။အဲလိုနဲ႔ အလိုက္သင့္ေဟာတာ။ ၀ါလည္းကြ်တ္ေတာ့တယ္။အကြ်တ္တရားရသြားေတာ့တာ။ တခါတည္း အဲဒီေန႔ကစလို႔ အရက္ခ်က္တို႔ ၾကက္ေမြးတို႔. အကုန္ ျဖတ္ပစ္လိုက္တာေနာ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ အက်ိဳးမ်ားသလဲ ၊စိစစ္ဖို႔ မေကာင္းလား။ သူတို႔အိမ္အတြက္ သတၱဝါေတြ ကဲ ေသတယ္လို႔႐ွိေသးရဲ႕လား။ သူ႔အတြက္နဲ႔ ပစၥည္းေပ်ာက္တယ္ လို႔ ရွိေသးရဲ႕လား။ သူ႔အတြက္နဲ႔ သားပ်ိဳ သမီးပ်ိဳေတြ ပ်က္စီးတယ္လို႔ရ ိေသးရဲ႕လား။ လင္ရွိ မယား၊မယားရွိလင္ေတြ ပ်က္စီးေသးရဲ႕လာ း။ မုသားမသံုးေတာ့ သတၱဝါေတြ မခ်မ္းသာဘူးလား။ မေသာက္စားေတာ့ သတၱဝါေတြ မခ်မ္းသာဘူးလား။ အကုန္ခ်မ္းသာတယ္ေနာ္။ အဲေလာက္ထိ အက်ိဳးရွိတာကြဲ႕။ မံုလယ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၁၄.၅.၂၀၀၇ ည၇နာရီ တရား (ျပင္ဦးလြင္ ဓါတ္ေတာ္ခ်ိဳင့္ စခန္း)တြင္ အျပည့္အစံု နာယူႏိုင္ပါသည္။

အေျခခံ၀ ိပႆနာရႈနည္းအက်ဥ္း

အေျခခံ၀ ိပႆနာရႈနည္းအက်ဥ ္း

စကားဦး ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏အမွာစကားေတာ္တစ္ရပ္ရွိသည္။ ယင္းကား -၀ိပႆနာအလုပ္ကို တကယ္တမ္းႀကိဳးစားအားထုတ္သူသည္ တစ္ရက္ကို ေျခာက္ပုံစု တစ္စုကိုခ်န္ထားက်န္ငါးစုကို ရႈမွတ္မႈႏွင့္ မကင္းေစရ -ဟူေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ေအာက္ပါ မိမိေရးမည့္ ဣရိယာပုထ္ေလးပါးျဖင့္ ရႈမွတ္ပုံအက်ဥ္းသည္ စာ ဖတ္သူတို႔ကို သေဘာတရားနားလည္ ေစႏိုင္ေသာ အဆင့္သုိ႔သာ ေရာက္ေစႏို္င္ လိမ့္မည္။မိမိအိမ္တြင္ အစမ္းရႈမွတ္မႈ ျပဳႏို္င္ရန္သာ အေထာက္အ ကူျပဳပါလိမ့္မည္။တကယ္နည္းက်က် သိလိုလ်င္ ရန္ကုန္မဟာစည္ ႀကီး၊စိန္ပန္း မဟာစည္စသည့္ ရိပ္သာတို႔သို႔ သြားေရာက္ရႈမွတ္ ႀက ပါရန္ တိုက္တြန္းလိုပါသည္။မိမိ ကိုယ္ကို ခ်င့္ခ်ိန္၍ ဆရာရွိသင့္လ်င္ ရွိရပါလိမ့္မည္။သုိ႔မွသာ ေနာက္ဆက္တြဲ မိမိတို႔ရႈျမင္မႈတို႔ကို ေထာက္ ျပေဆြးေႏြးမည့္ ကမၼ႒ာနာစရိယ၏အကူညီရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုင္၍ရႈပုံ ထုိင္နည္းႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ မဟာပလႅကၤ = ဘယ္ညာႏွစ္ဖက္ေခြ ထိုင္နဲ႔ အၯပလႅကၤ = တစ္ဖက္ေခြျပီး တစ္ဖက္ကို ေနာက္ပစ္ထားပါ။ တရား နာရင္ေတာ့ မဟာပလႅင္နဲ႔ထုိင္ျပီး လက္အုပ္ခ်ီ၊တစ္လုံးမက်န္ မွတ္ျပီး နာပါ။လက္ကိုေဘးမေထာက္ပါႏွင့္။တရားထုိင္မည္ဆိုလ်င္ ခါးကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ထားပါ။ ေလကိုရႈသြင္းေတာ့ဗုိက္ကေဖါင္းလာတယ္ အဲဒါကို ေဖာင္းတယ္၊ ေလ ကိုရႈိက္ထုတ္ေတာ့ဗိုက္က ပိန္က် တာကို ပိန္တယ္၊ စိတ္ကအျပင္အာရုံ ေရာက္ရင္ ေရာက္တယ္၊ နာရင္ နာတယ္ က်င္ရင္ က်င္တယ္မွတ္၊ ထိုင္ ရာကေန ထရင္ ထတယ္လို႔သိ၊ရပ္ရင္ ရပ္တယ္လို႔သိ၊ မ်က္လႊာခ်ထားပါ၊ မျမင္ရရာ ကိေလသာ သူ႔ဟာသူျငိမ္းတယ္တဲ့။ အမွတ္ဆက္ႏိုင္သမွ်ဆက္ ပါေစ။အရွင္အာနႏၵာလို အမွတ္မလြတ္ရင္ အရွင္ အာနႏၵာတို႔ေတာင္မွ ဣရိယာပုထ္ေလးပါးကေန အလြတ္ျဖစ္ျပီးတရားရတယ္။ စကားမေျပာရပါ၊ တရားအေႀကာင္း ဘုရားအေႀကာင္း သံဃာအေႀကာင္းေျပာတာ ေကာင္းပါ ၏။သို႔ေသာ္ ကုသိုလ္ခ်င္းယွဥ္ရင္ တရားအားထုတ္တဲ့က ုသိုလ္က ပိုျမတ္ ပါသည္။ဒါေႀကာင့္ စကားမေျပာပါႏွင့္။မိမိ၀မ္းဗုိက္ကိုစိတ္ျဖင့္ စူးစုိက္ ၾကည့္ပါ။ ေဖာင္းျခင္းပိန္ျခင္းသေဘာထင္ေအာင္ႀကည့္ပါ။ မထင္ရွားလ်င္ ၀မး္ဗုိက္ကို လက္ႏွင့္ ကပ္ထားႀကည့္ပါ။ ျမင္ျပီဆိုပါက ၀င္သက္အခိုက္ ၀မ္းဗုိက္ေဖာင္းႀကြေရြ႕ရွားလာတာကို ေဖာင္းတယ္၊ ထြက္သက္အခိုက္ ၀မ္းဗုိက္ပိန္က်သြားတာကို ပိန္တယ္ဟု ရႈပါ။ မေႏွးမျမန္ရႈပါ။ မွတ္ခ်က္ = ၀မ္းဗုိက္သ႑ာန္ပညတ္ကို ရႈရာေရာက္သည္မဟု တ္ေလာဟု ေမးစရာကားရွိပါ၏။အေျဖမွာ -အားထုတ္ခါစတြင္ပညတ္ကို ေဖ်ာက္၍ခ်က္ ခ်င္းရႈရန္မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ထုိ႔ေႀကာင့္ စစခ်င္းတြင္ ပညတ္ကို ပါ ေရာ၍ရႈမွတ္ျပီး လ်င္ ဥာဏ္ရင့္သန္လာေသာအခါ ပညတ္အာရုံကိုေဖ်ာက္၍ ပရမတ္သုိ႔ ေရာက္လာပါ လိမ့္မည္။၀ိပႆနာ၏ သေဘာအမွန္ကား ဒြါရေျခာက္ပါး တြင္ ထင္ရွားလာေသာ ရုပ္နာမ္တို႔ကိုရႈမွတ္ ရျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ စစ ရႈမွတ္သူတို႔အဖို႔သတိ၊သမာဓိအားနည္းေသးေသာေႀကာင့္ ထိုသုိ႔ အလုံးစုံ ရႈရန္ မလြယ္ကူ။ အသက္ရႈရိုက္မႈကိုပုံမွန္အတုိင္းထ ားပါ၊ ျပဳျပင္စရာမလိုပါ။ ျပဳျပင္လိုက္လ်င္ေမာဟုိက္၍ ဆက္လက္မရႈမရပဲ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ရႈမွတ္စဥ္အတြင္းစိတ္ကူးမ်ား လြင့္ေမ်ာျခင္းတို႔ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ထိုသုိ႔ စိတ္ကူးမိလ်င္ အရင္းျဖစ္ေစ အဖ်ားျဖစ္ေစ မိေအာင္ဖမ္း၍ စိတ္ကူးတယ္ စိတ္ကူးတယ္ဟု ရႈပါ၊ ဤသည္ပင္ စိတၱာႏုပႆနာ မဟုတ္ေလာ။စိတ္ ကူးတို႔ လြင့္ေမ်ာသျဖင့္ ထိုသုိ႔စိတ္ျဖစ္သည္ကို အတင္းဖမ္းခ်ဳပ္ကာ မိမိ ကိုယ္ကုိ မေက်မနပ္စိတ္ျဖင့္မြန္းႀကပ္ေနစရာမလိုပါ။ မွတ္ပါမ်ားသည့္ အခါ သမာဓိျဖင့္ လြင့္ေပ်ာက္မႈတို႔ေလွ်ာ့ သြားႀကပါလိမ့္မည္။ လြင့္ရင္ လြင့္တယ္၊စိတ္ကူးရင္ စိတ္ကူးတယ္-ဟုမွတ္ပါ။ရႈမွတ္ေနစဥ္ ေညာင္း ရင္ ေညာင္းတယ္ဟုမွတ္၊တစ္ေနရာရာမွ နာက်င္ေနပါက နာက်င္တယ္ ဟုမွတ္၊ ထိုေ၀ဒနာမ်ားအေပၚစူးစုိက္မွတ္ပါ။ ေပ်ာက္သည့္ေ၀ဒနာမ်ား လည္းရွိမည္။မေပ်ာက္သည့္ေ၀ဒနာမ်ားလည္းရွိမည္။အလြန္ တရာ ေညာင္းကုိက္လြန္းသျဖင့္ ေျခေျပာင္းလိုပါက ေျပာင္းစဥ္ကို သိေနလ်က္ ေျပာင္းတယ္ေျပာင္းတယ္ ဟုမွတ္၊ သတိမလြတ္ေစပါႏွင့္၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သတိကုိ ဘယ္ေတာ့မွမလြတ္ေစပါႏွင့္၊ တစ္ခုသတိထား ရမည္မွာ ခႏၶာကိုယ္ကို သိပ္အလိုမလုိက္မိဖို႔ျဖစ္သည္။ ခႏၶာကိုယ္ကို သိပ္ အလိုလုိက္လြန္းလ်င္ သမာဓိပ်က္ သည္။သမာဓိပ်က္ပါမ်ား ပါက တရား ျမင္ရန္မလြယ္ကူႏုိင္။ ထို႔ေႀကာင့္ ခဏခဏအေျပာင္းအလြ ဲမလုပ္ပါႏွင့္ မွတ္ ေနရင္းလက္စသည္တြင္ ယားမႈတို႔ျဖစ္လာပါလ်င္ ယားတယ္ ယားတယ္ ဟုမွတ္ပါ၊တေျဖးေျဖးေပ်ာက္ ကြယ္သြားပါလိမ့္မည္။ တစ္ခါတစ္ရံ သတိ လြတ္သျဖင့္ ယားသည္ထင္မိေသာေနရာကို လက္ျဖင့္ကိုင္မိ တတ္သည္။ ထိုအခါ ဘာမွမရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မည္။အကယ္၍ ယားမႈတို႔ေပ်ာက္ လ်င္ မူျဖစ္သည့္ ၊ေဖါင္းတယ္္ပိန္တယ္ကို ျပန္၍မွတ္ပါေလ။ မူကုုိေတာ့ျဖင့္ မေမ့ႏွင့္။ စႀကၤံေလွ်ာက္ပုံႏွင့္ရပ္ပုံ ထုိင္ရာမွထမည္ဆိုလ်င္ ထတယ္ ထတယ္ဟုမွတ္၊ရပ္လ်င္ ရပ္တယ္ ရပ္ တယ္ဟုမွတ္၊ရပ္တယ္ဟု တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္တည္းျဖင့္ မျပီးေစရ၊ အခ်ိန္ နည္းနည္းႀကာပါေစ၊ရပ္ေနခ်ိန္တြင္ ေျခအစေခါင္းအဆုံး စိတ္ျဖင့္ ျမင္ ေအာင္ႀကည့္ပါ ခႏၶာကိုယ္၏ေတာင့္တင္းခက္မာ ျခင္းသေဘာကို ေတြ႕ လိမ့္မည္။ထိုမွတစ္ဖန္ ညာဖက္မွ စကာ ညာ-လွမ္း-တယ္-ဟု ညာတြင္ ေျခႀကြမႈကို စိတ္ျဖင့္သိကာ လွမ္းတြင္ ေျခလွမ္းေနခ်ိန္ကို သိပါ။ တယ္ ဆုိေသာအခ်ိန္တြင္ေျခခ်သည္ကို စိတ္ျဖင့္သိပါ။ ဤေနရာတြင္ ေျပာ စရာရွိသည္မွာ အဘယ့္ေႀကာင့္ ညာဖက္မွ စေလွ်ာက္ရသနည္းဟူ ေသာေမးခြန္းပင္၊ဘယ္ဖက္မွျဖစ္ေစ ညာဖက္ မွျဖစ္ေစ စေလွ်ာက္ ႏိုင္ပါသည္။ညာဖက္မွစရႈေစခ်င္သည္မွာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ညာ ဖက္မွစ၍လွမ္းႀကြေတာ္မူေလ့ရွိေသာေႀကာင့္ ဘုရားရွင္ကို အတု ယူလ်က္ ေလွ်ာက္ေစလို၍ျဖစ္သည္။(စိန္ပန္း မဟာစည္ဆရာေတာ္) မိမိအယူဆႏွင့္ မတူမွ်လ်င္ ႀကိဳက္သည့္ဖက္မွ စလွမ္းႏုိင္ပါသည ္။ စရႈ မွတ္ခ်ိန္တြင္ ညာလွမ္းတယ္ ဘယ္လွမ္းတယ္ဟု မွတ္ပါ။ ထိုညာလွမ္း တယ္ ဘယ္လွမ္းတယ္သည္ မိမိႏွင့္အဆင္မေျပ ၍ေသာ္လည္းေကာင္းမွတ္၍အဆင္ေျပျပီဆုိလ်င္ ေသာ္လည္ေကာင္း စႀကၤံရႈမွတ္မႈကိုတစ္မ်ိဳး ေျပာင္းပါ၊ေျပာင္းပုံမွာ ႀကြ-တယ္၊ ခ်-တယ္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ႀကြဟူေသာ အခ်ိန္တြင္ ေျခႀကြေနသည္ကို စိတ္ျဖင့္ သိေနရမည္၊ ခ်ဆုိေသာအခ်ိန္ တြင္ ေျခခ်ေနသည္ကို စိတ္ျဖင့္သိေနရမည္။ထပ္၍မွာလိုသည္မွ ာ မျမန္ မိေစ ရန္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ဘယ္လွမ္းတယ္ ညာလွမ္းတယ္-ဟု လည္း ေကာင္းႀကြတယ္ ခ်တယ္-ဟု မွတ္ျပီး သည့္ေနာက္ သမာဓိရလာေသာ အခါ ရႈမွတ္မႈကို အေသးစိတ္ေစရန္ တစ္ဆင့္ေျပာင္းရ ပါေတာ့မည္။ ေျပာင္း ပုံမွာ -ႀကြ-တယ္ လွမ္း-တယ္ ခ်-တယ္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ တရားအလုပ္ကို တကယ္လုပ္ေသာ ေယာဂီသည္ ရႈမွတ္မႈ ႀကာလာသည္ႏွင့္အမွ်အမွတ္ ပိုစိတ္လာရမည္။သမာဓိပုိရလာရမည္။ယခုျပခဲ့သည့္ စႀကၤံမွတ္ပုံမွာ လြယ္သည္ဟုထင္ရေသာ္လည္း တကယ္ရႈႀကည့္ပါက မလြယ္သည္ကို သိလာရ ပါမည္။တရားကို လြယ္ လြယ္ႏွင့္ရမည္ဟု ထင္မွတ္မထားပါႏွင့္ မိမိ၏၀ီရိယ၊သတိ၊သမာဓိကို ႀကိဳးစားစုိက္ထုတ္ပါ၊ တရားအား ထုတ္ေသာ ေယာဂီသည္ စရႈမွတ္ခ်ိန္တြင္သမာဓိအားနည္းေသာေႀကာင့္ လ်င္လ်င္ျမန္ ျမန္ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ရႈမွတ္မႈအားေကာင္း၍ သမာဓိရလာေလေလ ဣေျႏၵတို႔ျငိမ္သက္ေလေလျဖစ္သည္။ ထိုသုိ႔ေလွ်ာက္ေလရာ စႀကၤံလမ္းအဆုံးသို႔ေရာက္သည့္အခ်ိန္ တြင္ ေျခစုံရပ္၍ေခါင္းအစေျခအဆုံးစိတ္ျဖင့္ျမင္ေအ ာင္ႀကည့္လ်က္ ရပ္-တယ္ ရပ္-တယ္ဟု မွတ္ပါ၊ ရပ္ခ်ိန္တြင္ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္းေထာင္မတ္ေနျခင္းသေဘာတို႔ သိရွိလာ ပါမည္။ထို သို႔ရပ္ျပီးသည့္ေနာက္ လာရာစႀကၤံလမ္းသို႔ျပန္လွည့္မည္ဆို ေသာအခါ လွည့္ စဥ္တြင္ လွည့္-တယ္ လွည့္-တယ္ဟု မွတ္ပါ။ျမန္ျမန္မလွည့္ပ ါႏွင့္။တရားရႈ သူမွာ အမူအရာ လူနာႏွင့္တူရပါမည္။က်န္းမာေရးေကာင္ းသူအဖို႔ ရပ္ျခင္းစ သည္မွာ လြယ္ကူေနမည္ျဖစ္ေသာ္လည္းလူနာအဖို႔ ထိုသို႔ ျမန္ႏုိင္ လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။တရားရႈသူမွာလည္းထို႔အတူပင္ သတိေမ့ေလ်ာ့ေနလ်င္ ျမန္ေန ၿပီး သတိေကာင္းကာ အမွတ္စိပ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ေျဖးေႏွးသြားသည္ကို ရႈသည့္ပုဂၢိဳလ္ကိုသာမန္ႀကည့္၍ပင္ သိႏုိင္ပါသည္။လွည့္ျပီး၍ စႀကၤံလမ္းသို႔ ေရွးရႈမိသည္တြင္ေခါင္းအစေျခအဆုံးစိတ္ျဖင့္ ျမင္ ေအာင္မွတ္လ်က္ ရပ္-တယ္ ရပ္-တယ္ဟု မွတ္ပါ။ထို႔ေနာက္ အထက္ပါနည္းအတုိင္းဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းႏို္င္ပါျပီ။ တစ္ခုသတိ ထားပါ၊လမ္းေလွ်ာက္ရင္ မ်က္စိမွိတ္ျပီးမသြားပါႏွင့္ ခလုတ္တိုက္လဲတတ္တယ္၊ ေလးေတာင္ခန္႔ ၾကည့္ပါ။ ေလ်ာင္း၍ရႈမွတ္ပုံ လွဲအိပ္လိုလ်င္ လွဲခ်င္တယ္ လွဲခ်င္တယ္။ ေခါင္းအုံျဖင့္ လက္၊ ေျခ၊ေခါင္း တစ္စုံတစ္ရာထိမႈကို ထိတယ္ ထိတယ္-ဟုမွတ္ပါ။ ထူးျခားမႈရွိလ်င္ထူးျခား သည့္အေျခ အေနေပၚလုိက္၍ရႈမွတ္ပါ။ထူးျခားမႈမရွိ လ်င္ ေဖါင္းပိန္ကိုသာ ျပန္လည္ရႈမွတ္ပါေလ။အိပ္လိုလ်င္ အိပ္ခ်င္တယ္-ဟုမွတ္ပါ။ သတိလြတ္၍ မအိပ္ရ။အားထုတ္ပါမ်ားေသာအခါ အိပ္ခ်င္တယ္ဟုမွတ္လ်င္ ျပန္လည္ ၾကည္လင္လာတတ္သည္။ထုိအခါ ႀကည္ လင္တယ္ ႀကည္လင္တယ္ဟု မွတ္ပါ။အိပ္ျခင္းသည္ ဘ၀င္စိတ္ျဖစ္သည္။ထုိဘ၀င္စိတ္သည္ အစ စြာျဖစ္ ေသာစိတ္၊ စုတိစိတ္ႏွင့္ အလားတူေသာစိတ္ျဖစ္ရကား အလြန္သိမ္ေမြ႕ သျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ခုိက္၌မွတ္၍မရႏိုင္၊အျခားအခ်ိန္တြင္ ႀကာျမင့္စြာ မျဖစ္ တတ္၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္သာ ႀကာျမင့္စြာျဖစ္တတ္သည္။သို႔ေသာ္ သူ ဘာကိုအာရုံျပဳသည္ျဖစ္ေနသည္ကိ မသိရ၊ ထို႔ေႀကာင့္ မမွတ္ႏုိင္ျခင္းျဖစ္ သည္။ႏုိးလ်င္ ႏို္းတယ္ဟုမွတ္ စစရႈခ်င္းတြင္ ႏိုးသည္ကို မသိျဖစ္တတ္ သည္။ထို႔ေႀကာင့္ စစရႈခ်ိန္တြင္ မိမိဦးစြာေပၚသည္ကို ရႈပါ။ မ်က္ႏွာသစ္ လ်င္ သုိ႔မဟုတ္ ေရခ်ိဳးလ်င္ သုိ႔မဟုတ္ ထမင္းစားလ်င္ သုိ႔မဟုတ္ အ၀တ္ ၀တ္လ်င္ ႀကည့္ျခင္း ျမင္ျခင္း လက္လွမ္းျခင္း ကိုင္ျခင္းခပ္ျခင္း ယူျခင္း ေလာင္းျခင္းေအးျခင္းပြတ္တုိက္ျခင္း ျပင္ ၀တ္ျခင္း အိပ္ရာျပင္ျခင္းတံခါး ဖြင့္ျခင္းငုံ႔ျခင္း ထိျခင္းခ်ျခင္း မ်ိဳျခင္းတို႔တြင္ တယ္တစ္လုံးကို မေမ့ပါႏွင့္။ အမွတ္တက္ပုံ အားထုတ္၍သမာဓိရလာလ်င္ ေဖါင္းတယ္ ပိန္တယ္ဟူေသာ နစ္ခ်က္ ရႈမွတ္မႈမွ ဥပမာ = ထုိင္ခ်ိန္ တြင္ ေဖါင္းတယ္ ပိန္တယ္ ထုိင္တယ္ ဟုလည္းေကာင္း ေလ်ာင္းခ်ိန္တြင္ေဖါင္းတယ္ ပိန္တယ္ ေလ်ာင္း တယ္ဟုလည္းေကာင္းသုံးခ်က္မွတ္ကာ တစ္ခ်က္တိုးမွတ္ လာရပါမည္။ အမွတ္တိုးလာသည့္အဆင့္ မေရာက္ဟု စိတ္ထင္မိေသာအခါပ်င္းလာ တတ္သည္။ထိုသို႔ပ်င္းလ်င္ပ်င္းတယ္ ေပ်ာ္လ်င္ ေပ်ာ္တယ္ ဟုသာ အမွတ္မလြတ္ေစပဲ ရႈမွတ္ပါေလ။ဤသို႔ျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ခ်ိန္မ တစ္ပါးက်န္ အခ်ိန္အားလုံးတြင္ သတိ မလြတ္ေစပဲ ကိုယ္၊ေ၀ဒနာ၊ စိတ္၊ ပရမတၳဓမၼ တို႔ကို ရႈမွတ္ျခင္းျဖင့္သတိပ႒ာန္အလုပ္ကိုအားထုတ္ႏို္င္ႀက ပါေစ။ အထူးမွာထားခ်က္ ဤပိုစ့္ကုိ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး၏၀ိပႆနာရႈနည္းက်မ ္းႀကီး ပဌမတြဲ၊ဒုတိယတြဲတို႔မွ ထုတ္ႏႈတ္ေရးသားထားေသာ ၀ိပႆနာရႈနည္း (အက်ဥ္းခ်ဳပ္)စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ထုတ္ႏႈတ္ေရး သားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ၀ိပႆနာအားထုတ္ျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုျမင္ျပီး ဘုရားကို ျမင္ႏိုင္ ၾကပါေစ။

အေလာဘအေ ၾကာင္း

အေလာဘအေ ၾကာင္း

မလုိခ်င္မူသေဘာသည္ အေလာဘတရားတည္း။ထို႔ေၾကာင့္ “အေလာဘလွ်င္၊ မလုိခ်င္တည္း”ဟု ဆိုခဲ့သည္။ဤအေလာ ဘ၏ မလုိခ်င္မူသည္ ေလာဘႏွင့္ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္၏။မီးႏွင့္ေရ ပမာ ကမၻာ့ရန္ဘက္ကဲ့သို႔ျဖစ္ရကားေလာဘ၏လုိခ်င္အပ္ ေသာ အရာမွန္သမွ်ကို အေလာဘက မလိုခ်င္ခ်ည္းျဖစ္သည္။ မ်က္ျမင္အားျဖင့္ေလာဘသမားႏွင့္ အေလာဘသမားတုိ႔ ကြာ ျခားပံုကို သတိျပဳပါ။

ေလာဘဘုန္းၾကီး ေလာဘသမားသည္ ဘုန္းၾကီးျဖစ္လွ်င္ ပစၥည္းလာဘ္ကို လိုခ်င္ ၏။မိမိကိုလွဴခ်င္လာေအာင္ ဆြယ္တရားေဟာ၏။ရျပန္လွ်င္ လည္းထုိပစၥည္းကို မလွဴရက္ မေပးရက္၊ အလြန္မက္ေမာ၏။ ထုိပစၥည္းရမူကိုအေၾကာင္းျပဳ၍“အာဂ---ငါပဲ”ဟု စိတ္ၾကီး၀င္ လုိက္ေသး၏။လွဴဒါန္းႏုိင္ေသာ ဒကာ ဒကာမမ်ားကို ေအာက္ က်ိဳ႕၍ဆက္ဆံရသျဖင့္ မိမိ၏ေအာက္က်ပံုကိုကားသတိမရ ရွာေခ်။

ေလာဘလူ ေလာဘသမားလူပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ဤနည္းပင္တည္း။ ပစၥည္း ဥစၥာကို (တရားသည့္ မတရားသည့္ မစိစစ္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ) မရမက “ ရွာေဖြေလ့ရွိ၏။ရျပန္လွ်င္လည္း တင္းမတိမ္ႏုိင္၊“ရေလလုိေလ အုိတေစၦ”သာ ျဖစ္၏။ တစ္သက္လံုးအခ်ိန္ရွိသမွ် စု၍ရေသာ ပစၥည္းေတြကို “ငါ့ဟာ ငါ့ဟာ”ဟု လြန္စြာစြဲလမ္းစဥ္ ေသမင္းငင္္ ေသာအခါ ျပိတၱာေဘာင္သို႔ထုိဥစၥာမ်ားကပင္ပို႔ေဆာင္တတ္ ေလသည္။ေလာဘသည္ ဤအေျခအေနေရာက္ေအာင္ ဆုိးရြား လွေခ်တကား။

အေလာဘဘုန္းၾကီး အေလာဘကား ဤသို႔မဟုတ္။ဘုန္းၾကီးျဖစ္လွ်င္ ပစၥည္ကို မခင္ မင္။အဆင္သင့္ရသည္ကိုမသာယာ။ ဒကာဒကာမတုိ႔က ကုသိုလ္ လိုခ်င္၍စြန္႕ၾကဲလုိက္ေသာ စာလံုးစားေပါက္ ကေလးမ်ားကို ဧရာမ လာဘ္လာဘၾကီးဟု ထင္ေနၾကရာ၌ ဘုရားသားေတာ္အေနႏွင့္ စဥ္း စား၍မၾကည့္ေသးဘဲ ေယာက္်ားေကာင္းတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ စဥ္း စားၾကည့္ရုံမွ်ျဖင့္ ရွက္ဖြယ္ေကာင္းလွျပီဟု အယူရွိဟန္တူ၏။ “ေယာက္်ားေကာင္း”ဟူသည္ မိမိကသာ သူတစ္ပါးတို႔အား ေပးကမ္း စြန္႕ၾကဲသင့္သည္ဟု သေဘာထားဟန္လကၡဏာရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အေလာဘဓာတ္ခံ ရွိသူသည္ ဘုန္းၾကီးျဖစ္မူ ပစၥည္း လာဘ္လာဘကို မက္ေမာျခင္းမရွိ။

အေလာဘလူ လူျဖစ္ျပန္လွ်င္လည္းမလႊဲသာ၍ ပစၥည္းဥစၥာကို ရွာေနရေစကာမူ မတ ရားသျဖင့္ ရွာေဖြျခင္းမရွိ။ေလာကီအာရုံ ကာမဂုဏ္ကိုလည္း လုိက္စား ေလ့မရွိ။ပစၥည္းရွာရာ၌ဆင္းရဲသားတုိ႔အေပၚ သနားညွာတာေလ့ ရွိ၏။ စြန္႕ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းေလ့ရွိ၏။လွဴျပန္လွ်င္လည္း တြန္႕ဆုတ္တြန္႔ ဆုတ္ မဟုတ္။မုတၱစာဂီ = လူေကာင္းသူေကာင္းပီပီ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ ကြ်တ္ စြန္႕ေလ့ရွိ၏။ေရႊအိမ္ေရႊနန္းကိုေသာ္မွလည္း ျပတ္ျပတ္ေတာက္ ေတာက္ စြန္႕ခြာ၍ ရိပ္သာပင္နန္းေက်ာင္းသခၤမ္း၌ ရႊင္လန္းေမြ႕ေလ်ာ္ စံေပ်ာ္နုိင္ၾကေပသည္။

ဤသို႔လွ်င္ ေလာဘသမားႏွင့္ အေလာဘသမားတုိ႔ ေက်ာခ်င္းကပ္၍ ေျပးၾကသကဲ့သို႔ သေဘာထားခ်င္းေ၀းလွေလရကား မိမိကိုယ္ကို ပါရမီရွင္ သူေတာ္စင္ဟု အထင္ေရာက္ေနၾကသူတို႔သည္ ျပခဲ့ေသာ သေဘာထားကို စဥ္းစား၍“ေလာဘသမားေလာ၊ အေလာဘသမား ေလာ”ဟု စစ္ေၾကာၾကည့္ၾကပါကုန္။ေလာဘသမား ျဖစ္ေနေသးလွ်င္ ယခုဘ၀က အျမန္ျပင္ၾကပါ။အေလာဘသမား ဘက္သို႔ ပါ၀င္ႏုိင္သူ ျဖစ္က အေျခခံ အေတာ္ေကာင္းျပီးျဖစ္၍ေရွ႕သို႔ အဆင့္ဆင့္ တုိးတက္ ဖုိ႔ရာ အဘက္ဘက္၌သတိထားလ်က္ အေလာဘသမား အစစ္ျဖစ္ ေအာင္ အားထုတ္ၾကပါကုန္။ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။( ေမတၱာရိပ္ဆိုက္မွ)

သုဂတိ ဘုံ သုိ႔ ဘဝ ကူးနည္း

သုဂတိ ဘုံ သုိ႔ ဘဝ ကူးနည္း ********************

ေသနည္း မည္သူ မဆုိ တစ္ေန႔ မုခ် ေသရမည္ ။ေနတတ္ဖုိ႔ လိုသလို ေသတတ္ဖုိ႔လည္း အေရးၾကီးေပသည္ ။ ေသ တတ္ေအာင္ ၾကဳိတင္ ျပင္ဆင္ ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ ကုသုိလ္ ေကာင္းမႈ ေတြ ဘယ္ေလာက္ မ်ားမ်ား ေသခါ နီးစိတ္ထား မတတ္လို႔ ဘဝကူး မေကာင္းသူေတြ မ်ားလွ၏။ ေသပုံ ေသနည္းမတတ္လို႔ ျပိတၱာ ျဖစ္၊ တိရ စၦာန္ ျဖစ္ ၊ငရဲ က်သူေတြ အမ်ား အျပား ရွိ၏။

မည္သူ မဆုိ သတၱဝါ တုိ႔ မည္သည္ ေရနစ္တဲ႔ သူဟာ အားကုိး တၾကီးေတြ႕ ရာဆြဲယူ တတ္သလို ေသခါ နီးတဲ႔ အခါ စြဲမိ စြဲရာ စြဲတတ္ၾကသည္ ။ မခြဲနုိင္ မခြာ ရက္ တပ္မက္ စြဲလမ္းေနတတ္ၾကသည္ ။သံေယာဇဥ္ ေတြကုိ ၾကဳိတင္ ျဖတ္ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ခင္ပြန္း၊ ဇနီး၊ သမီး ၊သား ၊ေဆြမ်ဳိး ညာတကာဆုိသည္ မွာ ဒီ ဘဝတြင္ ခဏ လာျပီးဆုံဆည္းၾက ျခင္းျဖစ္သည္ ။ကံ စီမံရာ အတုိင္းသူ႔ လမ္းသူ သြားၾကမွာ ျဖစ္သည္ ။ တုိက္တာ ၊ အိမ္ရာ ၊စည္းစိမ္ ေဆာင္ အေရာင္ေတြ ၊ ရာထူးေတြ လည္း ေသလွ်င္ ဘာမွ် ပါသြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ တြယ္တာဖုိ႔ မလုိဘူး။စိတ္ကုိ ရွင္းရွင္းထားအားလုံး သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ထား ရမည္ ။

ေသခါ နီးမွာ ကပ္ျပီး ျပဳတဲ႔ ေကာင္း မႈ ကံ သည္ ေသျပီး ေနာက္တစ္ဘဝအတြက္ အက်ဳိးေပးသျဖင္႔ ဘဝကူးအတြက္ အလြန္ အေရးၾကီးသည္ ။ေသခါနီး ကာလဆုိတာ ကုိယ္အား နွုတ္အား ေတြ ေလ်ာ႔ ပါးေနတဲ႔ အတြက္ ကာယကံ မႈ ၊ဝစီကံ မႈ ထက္ မေနာကံ ကုိသာ အမ်ားဆုံး လုပ္နုိင္ခြင္႔ ရွိေတာ႔ သည္ကုိ သတိ ျပဳရမည္ ။မေနာကံ အလုပ္၊ စိတ္ထဲကနွလုံး သြင္း ဆင္ျခင္မႈ ကုိသာ အမ်ားဆုံး အားထား မွီခုိရေပလိမ္႔မည္ ။ ေသခါ နီး ဆုိတာ မ်ားမ်ားမလုပ္နုိင္ေတာ႔ ဘူး။ လုပ္သေလာက္ဟာကေလးတိတိက်က် မိမိရရ ရွိဖုိ႔ အေရး ၾကီးေပသည္ ။

ဒီဘဝမွာ မေသခင္ ဘယ္ အရာကုိ ဘယ္တရားကုိ အာရုံျပဳျပီး ပုိင္ပုိင္နုိင္နုိင္ၾကီးဆြဲကုိင္ျပီး ဘယ္လို ဘဝ ကူးမယ္ဆုိတဲ႔ အခ်က္ကုိ ၾကဳိတင္ေရြးခ်ယ္ သတ္မွတ္ ထားရမည္ ။ဘယ္ပုံ ဝိညာဥ္ ခ်ဳပ္ေစရမယ္ ဆို တဲ႔ အထိ ဘဝ နိဂုံးခ်ဳပ္မယ္႔ ပုံစံကုိ တိတိက်က်ေရးဆြဲ ထားရမည္ ။ဘယ္ အသက္ အရြယ္မွာ ၊ ဘယ္ အနာ ေရာဂါနွင္႔ ဘယ္ေန႔ ဘယ္အခ်ိန္ ၊ ဘယ္ေနရာမွာ ေသရမည္ ဆုိတာ ဘယ္သူမွ ၾကဳိတင္ မသိ နုိင္တဲ႔ အတြက္ ေသနည္းကုိ ၾကဳိတင္ ေလ႔က်င္႔ ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ညစဥ္ အိပ္ယာ ဝင္တုိင္းတကယ္ေသခါ နီးအခ်ိန္လို႕ သေဘာထား ျပီး အစမ္းေလ႔က်င္႔ ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ အေလ႔ အထ ျဖစ္ေအာင္ ၊ ခုိင္မာ ေအာင္ မၾကာ ခဏ အာရုံျပဳေလ႔က်င္႔ ထားရမည္ ။မိမိ စိတ္ အာရုံတြင္ နွစ္သက္ ၾကည္လင္ မႈရွိတဲ႔ နည္းတစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ထပ္ကာ ထပ္ကာ မီးထုိးေပးေနရမည္ ။တဖန္ တလဲလဲ ေလ႔က်င္႔ေနရမည္ ။ ေသနည္းငါးမ်ဳိးအနက္ ၾကိဳက္ နွစ္သက္ရာ တစ္မ်ဳိးကုိ ေရြးခ်ယ္ျပီး ေသမင္းကုိ မေၾကာက္ မရြံ ရင္ဆုိင္ နုိင္ေအာင္ အသင္႔ ျပသ္ထား ရမည္ ။

ေသနည္းငါးမ်ဳိး

၁။ သရဏဂုံနွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။

၂။ ဒါန နွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း။

၃။ သီလ နွင္႔ ဘဝကူး နည္း ။

၄။ သမထ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း။

၅။ ဝိပႆနာ နွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း။

သရဏဂုံ နွင္႔ ဘဝကူး နည္း ။ ********************* သရဏဂုံ တည္ေဆာက္ ျပီးမက်ဳိးမေပါက္ ေအာင္ ေစာင္႔ထိန္းပါ ။ဘာ လုပ္လုပ္ သရဏဂုံ ရြတ္ဆုိျပီး မွ လုပ္ပါ ။ အေလ႔ အထ ျဖစ္ေနေအာင္ သရဏဂုံ နွလုံး သြင္းျပီး သရဏဂုံနွင္႔ ေနသြားပါ။ေသခါ နီးမွ ာ ဗုဒၵံသရဏံ ဂစၦာမိ ( ျမတ္စြာ ဘုရားကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။

ဓမၼံ သရဏ ဂစၦာမိ (တရားေတာ္ ျမတ္ကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။

သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ (သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ မ်ားကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။

လုိ႔ အဓိပာယ္ ပါအာရုံ ထင္လာေအာင္ စိတ္ထဲကေန နွလုံးသြင္း ပြားမ်ားပါ ။သရဏဂုံ နွင္႔ ဘဝ ကူးရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္သည္ ။

ဒါန နွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း ++++++++++++ ဘဝ တစ္သက္တာ တြင္ မိမိျပဳခဲ႔တဲ႔ ဒါန ေကာင္းေတြ ထဲက အေနက်ပ္ဆုံး ၊အၾကဳိက္ အနွစ္သက္ဆုံး၊ ပီတိ အျဖစ္ဆုံး အလွဴ ဒါန ေကာင္းမႈ တစ္ခုခုကုိ ေရြးပါ။ ပီတိ အားေကာင္းမွ အက်ဳိးေပးထက္သန္တာ ျဖစ္လို႔ ထုိ ပီတိ အျဖစ္ဆုံးဒါနေကာင္းမႈ ကုိ ခုေလာေလာဆယ္ လွဴေနရသလို အာရုံ ထင္ျမင္ျပီး ၾကည္နဳး ဝမ္းေျမာက္ ပီတိ ျဖစ္ေနရပါ မည္ ။ ေသခါ နီး နာ မက်န္းျဖစ္ေနစဥ္ အလွဴဒါန ျပဳျပီးျပဳခဲ႔ ေသာ အလွဴဒါနကုိ နွလုံးသြင္းပီတိ ျဖစ္သည္ အထိအားရုံ ျပဳ ပြားမ်ား၍လည္းရပါသည္ ။ မိမိ ျပဳခဲ႔ ေသာ အလွဴဒါန ကုိ ဝမ္းသာ ပီတိ ျဖစ္ေအာင္ နွလုံးသြင္းဆင္ျခင္ ရပါမည္ ။ မိမိ လွဴထားေသာ အေဆာက္ အဦး ၊လွဴဖြယ္ ပစၥည္းကုိ မစြဲလန္းမိရန္ သတိ ျပဳရပါမည္ ။မိမိ ျပဳခဲ႔ေသာ အလွဴဒါန ကုိ ဆင္ျခင္ နွလုံး သြင္းျပီး ဒါန ပီတိ စိတ္နွင္႔ဘဝကူးရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္သည္ ။

သီလနွင္႔ ဘဝကူးနည္း **************** ေန႔ စဥ္ ပုံမွန္ ငါးပါးသီလ ခံယူျပီး မက်ဳိးမေပါက္ ေအာင္ ေစာင္႔ထိန္းပါ ။ေသခါ နီးသံေယာဇဥ္ ျဖတ္ျပီးစိတ္ကုိ ျငိမ္ေအာင္ ထားပါ ။မိမိ သီလကုိ နွလုံးသြင္းျပီးသီလ ႏုႆတိ ျဖစ္ေနေအာင္ အထပ္ထပ္ အာရုံျပဳ ဆင္ျခင္ ပါ။ ေသခါ နီး တြင္ လည္းဘုရားအာရုံ ျပဳျပီး ငါးပါး သီလခံယူ ပါ ။အခု ငါးပါး သီလ ခံယူ ျပီးတဲ႔ အခ်ိန္က စျပီး ငါးပါး သီလ လုံျခဳံ ေနျပီလို႔ ဝမ္းသာ ပီတိ ျဖစ္သည္ အထိ နွလု ံးသြင္း အာရုံ ျပဳပါ။ သီလ ပီတိ စိတ္နွင္႔ ဘဝ ကူးရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ သည္ ။

သမထ နွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း xxxxxxxxxxxxxxxxxx သမထ ဆုိတာ တစ္ခုကုိသာ စူးစုိက္ကာ ရႈ ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ စိတ္ကုိ ဟုိ သည္ မပ်ံ ႔ လြင္႔ ဘဲ အာရုံ တစ္ခု တည္း အေပၚမွာ တည္ ျငိမ္ေနေအာင္ စူးစုိက္ျပီး မွတ္ေန ျခင္း ျဖစ္သည္ ။သမထ က်င္႔စဥ္ ေလးဆယ္ ရွိသည္ ။ေသခါ နီးသူ သည္ အမ်ား အျပား မလုပ္နုိင္ေတာ႔သျဖင္႔ တုိုတို နွင္႔ လြယ္ကူ ရွင္းလင္း ေသာ နည္းကုိ အာရုံျပဳပြားမ်ား လွ်င္ လုံေလာက္ပါသည္ ။ ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ နွလုံးသြင္း ပြားမ်ားနည္း-အရဟံ= ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရား၊လို႔ အရဟံ ဂုဏ္ေတာ္ ရဲ႕ သေဘာကုိ ေပါက္ေအာင္ အာရုံ ထင္လာေအာင္ စိတ္ထဲကေနနွလုံး သြင္း ပြားမ်ားရပါ မည္ ။ေမတၱာ ဘာဝနာ ပြား မ်ားနည္း-သတၱဝါအားလုံးက်န္းမာ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစ လို႔ စိတ္ထဲကေနနွလုံးသြင္း ပြားမ်ားရ ပါမည္ ။ ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ နွလုံး သြင္း ပြားမ်ားနည္းနွင္႔ ေမတၱာ ဘာဝနာ ပြားမ်ားနည္း ကုိၾကဳိက္နွစ္ရာ တစ္ခုကုိ ပီတိ ျဖစ္သည္ အထိ နွလုံးသြင္း အာရုံျပဳပါ။ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္သည္ ။

ဝိပႆနာ နွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း ++++++++++++++++ ဝိပႆနာ ဆုိတာ ေပၚရာ ေပၚရာမွာ ရႈ ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။ကုိယ္ အမႈ အရာ ဘာပဲ ျပဳျပဳ -ျပဳေနစဥ္ ၊စိတ္ အမႈ အရာ ဘာပဲ ျဖစ္ ျဖစ္ -ျဖစ္ေနစဥ္ ၊ေန႔ စဥ္ တုိင္းေန႔ စဥ္ တုိင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ႔ သေဘာကုိ ျဖစ္ေန တဲ႔ အတုိင္း သတိ ကပ္ ရႈ မွတ္ သြားရန္ ျဖစ္သည္ ။ ရုပ္ နာမ္ တရားတုိ႔ကုိ အနိစၥ ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ အားျဖင္႔အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ ရႈ မွတ္ ပြားမ်ားအားထုတ္ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ဝိပႆနာ ဘာဝနာ တစ္ခုခု ကုိ ဆရာ သမား ေကာင္းထံ နည္းနာခံျပီးစနစ္ တက် ေလ႔ က်င္႔ ထားရမည္ ။ ရိပ္သာ မၾကာ မၾကာ ဝင္ ျပီး ဝိပႆနာ အားထုတ္ရမည္ ။အိမ္ မွာလည္းေန႔ စဥ္ မွန္ မွန္ အားထုတ္ ရမည္ ။ဝိ ပႆနာ ကုိ နွလုံး သြင္ ျပီးဘဝ ကူးရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ သည္ ။

( မုိးကုတ္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ၏ေဝဒနာ ကုန္ေပ်ာက္ နိဗာန္ ေပါက္ တရား ေတာ္မွ ဝိ ပႆနာ နွင္႔ ဘဝ ကူးနည္းကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေကာက္ နွဳတ္ ေဖာ္ ျပ ပါမည္ ။ဘုရားရွင္က ေသနည္း၆=မ်ဳိး ေဟာ ၾကား ထားပါသည္ ။ပုထုဇဥ္ တုိ႔၏ေသ နည္းက ၃-မ်ဳိး၊ ေသာတာပန္-သကဒါဂါမ္ ၊အနာဂါမ္ တုိ႔ ေသနည္းက ၃-မ်ဳိး ေပါင္း-၆-မ်ဳိးရွိပါသည္ ။အဲဒီ အထဲက မွ ဆရာေတာ္ ၾကီးေဟာ ၾကားထား ေသာ ပုထုဇဥ္တုိ႔ အတြက္ အသင္႔ ေတာ္ဆုံးေသ နည္း တစ္မ်ဳိးကုိ ေဖာ္ျပ ပါမည္ ။ အဲဒီ နည္းကေတာ႔ ဘုရားရွင္ နွင္႔ တပည္႔သားတုိ႔ ထံ မွ ၾကား နာရသည္႔ တရားအတုိင္းေဝဒနာ နွင္႔ ငါမေရာေအာင္ ကုိယ္တုိင္ ရႈ မွတ္ ပြားမ်ား ၍ေသနည္း ျဖစ္ ပါသည္ ။ေသခါ နီး တြင္ ေဝဒနာ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေပၚလာ မည္ ။အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ရႈ နည္း အသားက် ေနေအာင္ အခု ကတည္း ကေဝဒနာ ကုိ ငါ နွင္႔ မေရာဘဲ ကုိယ္ ညာဏ နွင္႔ ကုိယ္ ျဖစ္ ပ်က္ ရႈ မွတ္ တတ္ေအာင္ ၾကဳိးစားျပီးအက်င္႔ လုပ္ထား ရမည္ ။ျဖစ္ ပ်က္ ရႈမွတ္ တဲ႔ အတြက္ ေဝဒနာ ကုိ ျဖစ္တာနွင္႔ ပ်က္တာ ပဲ သိေနမည္ ။ အမွန္ သိေနတဲ႔ အတြက္ အဝိဇၹာ မလာပါ။ သံသရာ ဝဋ္ဆင္းရဲ မွ မရုန္းထြက္ နုိင္ေအာင္ သတၱဝါတုိ႔ အား အလြန္ ယစ္ မႈးေတြ ေဝေစတတ္ေသာ အာသေဝါ တရား အကုန္ ခ်ဳပ္တဲ႔ နည္း၊ ျဖစ္သည္ ။ဒီလို ေဝဒနာ ကုိ ျဖစ္ ပ်က္ ရႈ တဲ႔ အတြက္ ရႈတဲ႔ သူမွာ ပဋိစၥ သမုပါဒ္ ေတြ ျပတ္ေန သည္ ။ ဒါေၾကာင္႔ ရႈ ရင္း ရႈ ရင္း ေသာတာပန္ ၊ သကဒါဂါမ္ ၊ အနာဂါမ္ အထိ ေရာက္သြားနုိင္သည္ ။)

ဓမၼဒါန…မွတ္ခ်က္ အခ်ဳိ႕ စာလုံးမ်ားသည္အဆင္႔ က်န္ေနသည္ကုိ နားလည္ေပးေစခ်င္ပါသည္။

စာဖတ္ၾကသူ ဓမၼ မိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္ သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတုိ႔သည္ ။ ကုိယ္ စိတ္ နွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ က်န္းမာ ၾကပါေစ… ကုိယ္ စိတ္ နွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစ..ဟု… ဆုေတာင္းေပးရင္း… မည္သည္႔ အရာမွ် ထာဝရ ဆုတ္ကုိင္ ထားျခင္းမရွိေသာ… သာသနာ႔ ဟိတကာရီ.အရွင္ကု႑လ-ေနသုိက္စ်ာန္(လမ ႈး) —