"ဓမၼဒိႏၷာေထရီ"
••••••••••••••••••••• ျမတ္စြာဘရားသက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိစဥ္အခါက အမ်ိဳးသမီးဓမၼကထိကမ်ား ရွိခဲ့ၾကသည္။ ဓမၼဒိႏၷာေထရီအရွင္မသည္ကားျမတ္စြာဘုရားကို ယ္ ေတာ္တုိင္ကပင္လွ်င္ တရားေဟာသူတို႔တြင္ အေတာ္ဆံုးဟူေသာ ဓမၼကထိကဧတဒဂ္ျဖင့္ ခ်ီးေျမွာက္ခဲ့ရသူျဖစ္ေလသည္ ။ ထုိအရွင္မ ေဟာေျပာေျဖၾကားခဲ့ေသာ စူဠေ၀ဒလႅသုတ္သည္ ပိဋကေတာ္၌ထင္ရွား၍ မွတ္သားဖြယ္ေကာင္းေသာ သုတ္တစ္သုတ္ျဖစ္ ခဲ့သည္။ထုိသုတ္ေတာ္ျဖင့္ပင္ ဓမၼဒိႏၷာေထရီသည္ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူးကို ရရွိခဲ့သည္။
♦ဓမၼဒိႏၷာေလာင္းလ်ာအမ်ိဳးသမီးသည္ "ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္" လက္ထက္တြင္ ေယာကၡမျဖစ္သူ သူေဌးၾကီးႏွင့္အတူ တရားနာေလ့ရွိသည္။တစ္ေန႔ေသာ္ ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္က တရားေဟာေကာင္းေသာ ေထရီမတစ္ပါးအားဓမၼကထိကဧတဒဂ္ျဖင ခ်ီးေျမွာက္သည္ကိုျမင္ရေသာအခါ အားက်ျပီး ထုိအရွင္မကဲ့သို႔ျဖစ္လုိစိတ္မ်ားေပၚေပါက္လာ၏၊ ဘုရားရွင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားအားအိမ္သို႔ပင့္၍ ဆြမ္းဆက္ကပ္ျပီးတရားနာေသာအခါ ဓမၼကတိကဧတဒဂ္ကို ရရွိရန္ ဆုပန္ခဲ့ေလသည္ ။ ျမတ္စြာဘုရားက ဆုေတာင္းသည့္အတုိင္း ျဖစ္မည္ဟု ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူသည္။
♦ "ဖုႆဘုရားရွင္"ပြင့္ေတာ္မူေသာ အခါ ထိုအရွင္မေလာင္းလ်ာသည္ ဘုရားရွင္၏ အေဖတူ အေမကြဲ ေမာင္ႏွမမ်ားကို ျပဳစုလုပ္ေကြ်းရေသာ မင္းမူထမ္းတစ္ဦး၏ ဇနီးျဖစ္ခဲ့သည္။ဓမၼဒိႏၷာေလာင္းလ်ာ အမ်ိဳးသမီးကား သဒၶါတရားေကာင္းလွသည္။ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအား ခင္ပြန္းသည္က လွဴဖြယ္၀တၳဳေလးတစ္ခုကို လွဴခိုင္းလွ်င္ ခုိင္းသည္ထက္ပို၍ေပးလွဴေလ့ရွိသည္။ဤသုိ႔ျဖင့္ ေသလြန္ေသာအခါ သုဂတိဘံုဘ၀မ်ား၌သာ က်င္လည္ရေလသည္။
♦ "ကႆပဘုရားရွင္"ပြင့္ေတာ္မူေသာအခါ ကိကီမင္းၾကီး၏ သမီး(၇)ေယာက္တြင သုဓမၼာအမည္ရေသာ ေျခာက္ေယာက္ေျမာက္ သမီးေတာ္ ျဖစ္လာသည္။ ထုိဘ၀တြင္ ဘိကၡဳနီျပဳခြင့္ေတာင္းရာ ကိကီမင္းၾကီးက ခြင့္မျပဳသျဖင့္အႏွစ္ ႏွစ္ေသာင္းကာလပတ္လံုး ျဗဟၼစရိယအက်င့္ကိုက်င့္ကာ အပ်ိဳစင္ဘ၀ျဖင့္ပင္ ေနထုိင္ခဲ့ေလသည္။သံဃာေတာ္တုိ႔အတြက္ ေက်ာင္းေဆာက္လုပ္လွဴခဲ့၍" ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္"လက္ထက္တြင္ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕၌အလြန္ခ်မ္းသာေသာသူေဌးၾကီး၏ သမီးျဖစ္လာသည္။ဥစၥာပစၥည္းျပည့္စံုရုံသာမက ရုပ္ဆင္းအဂၤါကလည္းလြန္စြာလွပသည္။ဓမၼဒိႏၷာ အရြယ္ေရာက္ေသာအခါမ်ိဳးႏြယ္တူ သူေဌးသားမ်ားက ထိမ္းျမားရန္ ေတာင္းဆုိၾကသည္။ရာဇျဂိဳဟ္ျပည့္ရွင္ ဘုရင္ဗိမၺိသာရကိုယ္တုိင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၀ိသာခသူေဌးႏွင့္ ထိမ္းျမားေပးေလသည္။
ခင္ပြန္းျဖစ္သူ သူေဌးၾကီးသည္ ေသာတာပန္ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို လြန္စြာၾကည္ညိုသည္။ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္းျမတ္စြာဘုရားေက်ာင္းေတာ္သို႔ တရားနာသြားသည္။တရားနာသြားတုိင္း သူေဌးၾကီးက ဓမၼဒိႏၷာကို ေခၚေသာ္လည္း လုိက္ေလ့မရွိ၊ သို႔ေသာ္ သူေဌးၾကီးတရားနာမွ ျပန္လာတုိင္းေလွကားဦးမွေန၍ျပံဳးရႊင္စြာ လက္ကမ္းၾကိဳဆုိေလ့ရွိသည္။
တေန႔သ၌သူေဌးၾကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံေ တာ္မွ တရားနာအျပီး"အနာဂါမ္အရိယာ" ျဖစ္၍လြန္စြာတည္ၾကည္ေသာ ဣေျႏၵျဖင့္ အိမ္သို႔ ျပန္လာသည္။ ဓမၼဒိႏၷာသည္ ခါတုိင္းကဲ့သို႔ပင္ သူေဌးၾကီးကို အိမ္တံခါး၀ေလွကားဦးမွ ၾကိဳလင့္လ်က္ရွိသည္။သူေဌးၾကီးျပန္လာသည္ကို အေ၀းကပင္ၾကည့္ရင္း“ခါတုိင္းကဲ့သို႔မဟုတ္၊ ဣေျႏၵလြန္စြာတည္ၾကည္လွခ်ည္လား”ဟ ေတြးမိသည္။ေလွကားဦးသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဓမၼဒိႏၷာက ခါတုိင္းကဲ့သို႔လက္ကမ္းကာ ၾကိဳဆိုလုိက္သည္။သို႔ေသာ္ သူေဌးၾကီးက ဓမၼဒိႏၷာ၏လက္ကို မကိုင္ဘဲ အိမ္ေပၚသို႔ တက္သြားသည္။ဓမၼဒိႏၷာသည္ ထမင္းစားခ်ိန္က် လွ်င္ သိရမည္အထင္ႏွင့္ေစာင့္စားလ်က္ရွိသည္။
ထမင္းစားခ်ိန္သို႔ေရာက္လာေသာ္လည္း သူေဌးၾကီး၏ အမူအရာကား ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိေခ်၊ ထမင္းစားေသာအခါလည္း ျပံဳးရႊင္စြာ စကားေျပာဆုိျခင္းမရွိ၊သူေဌးၾကီးသည္ အနားတြင္ရွိေသာ ဓမၼဒိႏၷာကို ခါတုိင္းကဲ့သို႔ စကားေျပာဆုိျခင္းမျပဳဘဲ ဣေျႏၵရစြာ စားေသာက္ေနသည္။ဓမၼဒိႏၷာသည္ သိခ်င္စိတ္ကို မ်ိဳသိပ္၍ညအခ်ိန္ေရာက္မွသာ သိရလိမ့္မည္ဟု ေတြးကာ ေစာင့္ေနမိျပန္သည္။ညအခ်ိန္သို႔ေရာက ္ေသာအခါ သူေဌးၾကီးက သူ႔အတြက္ အိပ္ရာသီးျခားျပင္ေပးရန္ ေျပာဆိုေလသည္။ ဓမၼဒိႏၷာရင္တြင္းမွ သံသယမွာ ပိ ုမုိၾကီးထြားလ ာသည္၊ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း ေတြးေနမိသည္။“ငါ့အေပၚေက်နပ္၍ေလာ၊ သို႔မဟုတ္ တျခားမွာ စိတ္၀င္စားသူမ်ာ းရွိေနျပီေလာ၊သို႔မဟုတ္ အျခားအေၾကာင္းထူး တစ္စံုတရာရွိေနသေလာ”စသည္ျဖင့္ အေတြးႏွင့္အတူ အသံတိတ္ေမးခြန္းမ်ားကိုလည္း ေမးေနမိေလသည္။
ဓမၼဒိႏၷာသည္ သူေဌးၾကီး၏အမူအရာထူးျခားမူကို ၾကာရွည္ေအာင္မထားႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေမးျမန္းလုိက္သည္။
♦အရိယာတုိ႔၏သေဘာဆႏၵသည္ မိမိရရွိထားေသာ တရားထူးကို လြယ္လင့္တကူ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိေလ့မရွိ၊ယခုမူ ဖြင့္မေျပာလွ်င္ ဓမၼဒိႏၷာလြန္စြာ စိတ္ဆင္းေနရွာလိမ့္မည္ဟု စဥ္းစား၍-
“ဒီကေန႔ ေမာင္ေတာ္ ဗုဒၶျမတ္စြာထံမွာ တရားနာျပီးတဲ့အခါအနာဂါမိဖုိလ္သို ဆုိက္ေရာက္ခဲ့တယ္ႏွမေတာ္၊အနာဂါမ္တုိ႔မည္သ ည္ ကာမဂုဏ္ကို ခံစားေလ့မရွိေတာ့ဘူး”ဟု သူေဌးၾကီးက ျပန္လည္ေျဖၾကားေလသည္။ ျပီးလွ်င္ ဓမၼဒိႏၷာအား သူ၏ဆႏၵမ်ားကို ဖြင့္ေျပာလုိက္သည္။
“ဓမၼဒိႏၷာ----ေမာင္ေတာ္ဘက္က ပါတဲ့ ဥစၥာေရႊေငြ ကုေဋေလးဆယ္နဲ႕ ဓမၼဒိႏၷာဘက္ကပါတဲ့ ဥစၥာေရႊေငြ ကုေဋေလးဆယ္ကို တစ္ဦးတည္းၾကိဳက္သလုိ စီမံပါ၊အိမ္ေထာင္သစ္ျပဳလုိလွ်င္လည္း ေမာင္ေတာ္ခြင့္ျပဳပါတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီအိမ္မွာဘဲ ေနျမဲ ေနလုိရင္လဲ ေမာင္ေတာ္က ႏွမရင္း သမီးရင္းလုိသေဘာထားေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္”
ဓမၼဒိႏၷာကား ခ်က္ခ်င္ပင္ -
“သူေတာင္ ဒီဥစၥာပစၥည္းေတြကို စြန္႔လႊတ္ႏုိင္ေ သးတာ၊ငါက ဘာေၾကာင့္ အစြန္႔လႊတ္ႏုိင္ ရမွာလဲ”ဟု နက္နက္နဲနဲ စဥ္းစားျပီး-
“ေမာင္ေတာ္----သူတပါးေထြးအန္ထားတဲ့ တံေတြးကို မမ်ိဳခ်င္သလုိ ေမာင္ေတာ္က မလိုခ်င္လုိ႔ စြန္႔လႊတ္တဲ့ ဥစၥာပစၥည္းေတြကိ ႏွမေတာ္လည္း မလိုခ်င္ပါ၊ ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာမွာ ေမာင္ေတာ္ရတဲ့ တရားထူးမ်ိဳးကို အမ်ိဳးသမီးေတြေကာ ရခြင့္မရွိႏုိင္ဘူးလား”
“ဓမၼဒိႏၷာ----ဆႏၵရွိလုိ႔ အားထုတ္လွ်င္ မည္သူမဆုိ ရႏုိင္ပါတယ္”
“ဒီလုိဆုိရင္ ႏွမေတာ္ကို ဘိကၡဳနီ ျပဳခြင့္ေပးေစခ် င္ပါတယ္ ေမာင္ေတာ္”
“ေကာင္းပါျပီဓမၼဒိႏၷာ၊ ေမာင္ေတာ္ ခြင့္ျပဳပါတယ္”
၀ိသာခသူေဌးၾကီးသည္ ဓမၼဒိႏၷာအတြက္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ကာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္သူ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည့္ရွင္ ဘုရင္ဗိမၺိသာရမင္းအား သံေတာ္ဦးတင္ေလသည္။ မင္းၾကီးကလည္း၀မ္းသာအားရပင္နန္းေတာ္မွ ေရႊထမ္းစင္ကို ထုတ္ေပးေလသည္။ဓမၼဒိႏၷာအိမ္မွ ဘိကၡဳနီေက်ာင္းသို႔သြားရာလမ္းတေလွ်ာက္ ရာဇမတ္မ်ားကာေစျပီး ေရႊထမ္းစင္ျဖင့္ ဘိကၡဳနီေက်ာင္းေတာ္သို႔ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္စြာ လုိက္ပါ ပို႔ေဆာင္ၾကသည္၊ ေက်ာင္းသို႔ေရာက ္ေသာအခါ ဓမၼဒိႏၷာအားဘိကၡဳနီျပဳလုပ္ေ ပးၾကေလသည္။
ဘိကၡဳနီျဖစ္ျပီးေနာက္မွစ၍ပူေဇာ္သကၠာရျပဳသ ူမ်ားျဖင့္ စည္ကားလွသည္။ အေျခြအရံကလည္း မ်ားေသာေၾကာင့္ ဓမၼဒိႏၷာေထရီမထံသို႔ ပရိသတ္ အ၀င္အထြက္ မ်ားေနသျဖင့္ တရားအားထုတ္ရန္ ဆိတ္ျငိမ္မူကို မရႏုိင္ျဖစ္ေနသည ္။ဆိတ္ျငိမ္စြာ တရားအားထုတ္ရန္ ဥပဇၥ်ာယ္ဘိကၡဳနီၾကီးထံ ခြင့္ပန္၍ေတာအရပ္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္၊ ထုိေတာအရပ္တြင္ တရားအားထုတ္ေလရာ ဆိတ္ျငိမ္မူရသျဖင့္ မၾကာမီပင္ ပဋိသမၻိဒါေလးပါး ႏွင့္ တကြ "အရဟတၱဖုိလ္"သို႔ ဆုိက္ေရာက္ေလသည္။
ဓမၼဒိႏၷာေထရီသည္ မိမိႏွင့္ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္သူ ေက်းဇူးရွိသူမ်ားလည္း တရားထူးရေစရန္ ရာဇျဂိဳဟ္သို႔ ျပန္ၾကြလာခဲ့သည္။ဓမၼဒိႏၷာေထရီ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ေရာက္ျပီဟုၾကားေသာအခါ သူေဌးၾကီးစိတ္ထဲ ထင့္သြားသည္၊ “ဘိကၡဳနီျပဳျပီး မၾကာမီပင္ ေတာအရပ္သို႔ သြားခဲ့သည္၊ ေတာရပ္တြင္လည္း ၾကာရွည္စြာမေနဘဲ ျပန္လာသည္မွာ ဘိကၡဳနီဘ၀ႏွင့္ မေပ်ာ္ပိုက္၍ေလာ၊သို႔မဟုတ္ အျခား အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ေလာ”ဟု ၾကံစည္လ်က္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ လုိက္သြား၏။သို႔ရာတြင္ စိတ္ထဲရွိသည့္အတုိင္း ေမး၍ကား မသင့္ေလ်ာ္ဟု ယူဆသျဖင့္ တရားဓမၼႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ ေမးခြန္းမ်ားကိုသာ ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။
ေသာတာပန္ အဆင့္ရွိသူမ်ားသာ ေျဖၾကားႏုိင္ေသာ ေမးခြန္း၊သကဒါဂါမ္အဆင့္ရွ ိသူမ်ားသာ ေျဖၾကားႏုိင္ေသာ ေမးခြန္း၊ အနာဂါမ္အဆင့္ရွိသူမ်ားသာ ေျဖၾကားႏုိင္ေသာ ေမးခြန္း၊ေမးခြန္းမ်ားခ်ည္းျဖစ္၍ ေမးတုိင္းေမးတုိင္း ဓမၼဒိႏၷာေထရီကလည္းရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ေျဖၾကားေလသည္။ သူေဌးၾကီးသည္ အရွင္မ၏အေျဖကို ေက်နပ္အားရကာ တဆင့္တက္၍မိမိကိုယ္တုိင္မသိေသးေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရားထံမွတရားနာရင္း သိထားေသာ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္မ်ားသာ ေျဖႏုိင္သည့္ ေမးခြန္းမ်ားကို ေအာက္ပါအတုိင္းဆက္၍ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏ -
“အရွင္မ ---- အ၀ိဇၨာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ အဘယ္နည္း”
“ဒကာ ၀ိသာခ----အ၀ိဇၨာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ကား ၀ိဇၨာျဖစ္၏”
“အရွင္မ ---- ၀ိဇၨာသည္ မည္သို႔ေသာ တရားႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ခ်င္း တူပါသနည္း”
“ဒကာ၀ိသာခ----၀ိဇၨာသည္ ၀ိမုတၱိ(အရဟတၱဖု ိလ္)ႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ခ်င္းတူပါသည္”
“အရွင္မ ---- ၀ိမုတၱိသည္မည္သို႔ေသာ တရားႏွင့္ သေဘာ သဘာ၀ခ်င္းတူပါသနည္း”
“ဒကာ၀ိသာခ---၀ိမုတၱိသည္ နိဗၺာန္ႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ခ်င္း တူပါသည္”
“အရွင္မ ---- နိဗၺာန္သည္ မည္သည့္တရားႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ခ်င္း တူပါသနည္း”
“ဒကာ၀ိသာခ----နိဗၺာန္သည္ မည္သည့္တရားဓမၼႏွင့္မွ် မတူေပ၊ သို႔ပါလ်က္ သင္က နိဗၺာန္သည္ မည္သည့္တရားႏွင့ ္တူသနည္းဟု ေမးျခင္းသည္ ေမးသင့္ေသာအတုိင ္းအတာကို လြန္၍ေမးရာေရာက္သည္”
“ျမတ္ေသာအက်င့္သည္ နိဗၺာန္၌အၾကံဳး၀င္၏၊ နိဗၺာန္လွ်င္ မွီခိုရာရွိ၏၊ နိဗၺာန္လွ်င္ အဆံုးစြန္ျဖစ္၏၊ ဒကာ၀ိသာခ -သင္ေမးလုိလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ကိုယ္တုိင္သြားေရာက္၍ ဤေမးခြန္းမ်ားကိ ေမးေလွ်ာက္ႏုိင္ပါသည္”
သူေဌးၾကီးလည္းျမတ္စြာဘုရားထံေ တာ္သို႔သြားကာ ဓမၼဒိႏၷာေထရီအားေမးခဲ့ေသာ ေမးခြန္းမ်ားကိုပင္ ေမးေလွ်ာက္ေလရာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလည္းဓမၼဒိႏၷာေျဖဆုိသ ည့္အတုိငး္ပင္ ေျဖဆုိေတာ္မူျပီး“ဓမၼဒိႏၷာသည္ ငါ၏ ဉာဏ္ေတာ္ႏွင့္ ညွိႏူိင္း၍ေျဖၾကားတတ္ေပစြ“ဟု ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူသည္။
ဤေျဖၾကားခ်က္ႏွင့္အျခားေသာ တရားေဟာေျပာမူမ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဓမၼဒိႏၷာအားတရားေဟာေျပာေသာအရာ၌ အေတာ္ဆံုး ဓမၼကထိက ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ျဖင့္ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူသည္။
ဓမၼဒိႏၷာေထရီသည္ ရဟႏၱာျဖစ္ျပီး ေနာက္ ဤသို႔ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ခဲ့သည္ -
ဆႏၵဇာတာ အ၀သာယီ၊မနသာ စ ဖုဋာ သိယာ။ ကာေမသု အပၸဋိဗဒၶစိတၱာ၊ ဥဒၶံေသာတာတိ ၀ုစၥတိ။ အၾကင္ေထရီမသည္ အရဟတၱဖုိလ္အက်ိဳးငွါ အလိုဆႏၵ ျဖစ္ေပၚလ်က္ ရွိေန၏၊ ရဟန္းကိစၥျပီးဆံ ုးမူကို လုိလားေတာင့္တ၏၊ေအာက္အရိယာမဂ္စိ တ္သံုးခုျဖင့္ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္သူျဖစ္၏၊ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ တပ္မက္ေသာ စိတ္မရွိ၊ ထုိေထရီမကို ဥဒၶံေသာတ(အနာဂါမ္ဘ၀ျဖင့္ အ၀ိဟာ ျဗဟၼာ့ဘံုမွ အထက္ဘံုမ်ားသို႔ ဘံုစဥ္စံျပီး ပရိနိဗၺာန္ျပဳမည့္)အနာဂါမ္ဟု ေခၚဆုိထုိက္၏။
သုခါ ေခါ အာ၀ုေသာ ၀ိသာခေ၀ဒန၊ ဌိတိသုခါ ၀ိပရိဏာမ -ဒုကၡာ၊ ဒုကၡာ ေသဒ၊ ဌိတိဒုကၡာ ၀ိပရိဏာမသုခါ၊ အဒုကၡ မသုခါ ေသဒနာ၊ဉာဏသုခါ အညာဏဒုကၡာ။ ခ်မ္းသာခံစားမူသည္ တည္ဆဲအားျဖင့္ ခ်မ္းသာ၏၊ ေျပာင္းလဲေသာအားျဖင့္ ဆင္းရဲ၏၊ ဆင္းရဲခံစားမူသည္တည္ေနဆဲအားျဖင့္ဆင္းရဲ၏၊ ေျပာင္းလဲေသာအားျဖင့္ ခ်မ္းသာ၏၊ ဆင္းရဲမဟုတ္ ခ်မ္းသာမဟုတ္ေသာ ခံစားမူသည္ သိေသာအားျဖင္ ့ခ်မ္းသာ၏၊ မသိေသာအားျဖင္ ့ဆင္းရဲ၏။
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ (အဆင့္ျမင့္)စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။
----------------------*----------------------_/|\_ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ရွင္၊လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္, စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ,ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။ လူအခ်င္းခ်င္းလွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊
No comments:
Post a Comment