Monday, May 06, 2013

ရဟႏၲာမ် ားဟာ ေလာကီေရးရာတို႔ကိုေလ့လာလိုက္စား ျပဳလုပ္ၾကေသးသလား

ရဟႏၲာမ် ားဟာ ေလာကီေရးရာတို႔ကိုေလ့လာလိုက္စား ျပဳလုပ္ၾကေသးသလား


ဒကာ။ ။အာသေ၀ါကင္းကြာတဲ့ရဟႏၲာ အရွင္ျမတ္မ်ားဟာေလာကီေရးရာျဖစ္တဲ့ လုပ္ငန္းရပ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြထဲမွာ ၀င္တိုးလုပ္ကိုင္ျပိဳင္ဆိုင္လုယူျခင္း မ်ား ရွိပါေသးသလားဆရာေတာ္။ ဆရာ။ ။သည္အေမးပုစၧာက ရဟႏၲာ အရွင္ ျမတ္ၾကီး ျဖစ္ေနလို႔ အရာက်ယ္လွတယ္၊ပုစၧာ ဆိုတာ စိတ္ကူးစိတ္သန္းနဲ႔ မွန္းဆ ေမးတာမ်ိဳးလည္း ရွိတယ္၊ အဟုတ္တကယ္ျဖစ္ပံုကို မ်က္ျမင္ေတြ႔ၾကံဳဖူး လို႔ ေမးတာမ်ိဳးလည္ းရွိတယ္၊ ဒကာၾကီးတို႔အေမးက ကိုယ္ေတြ႔ မ်က္ျမင္လား၊ စိတ္ကူးယဥ္ ပုစၧာလား။ ဒကာ။ ။ဒါကေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔ဒိ႒ကို ထုတ္ေဆာင္ေမးတာပါဆရာေတာ္၊တပည့္ေတာ္မ်ား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းတိုက္ၾကီးတခုမွာ ပုဂၢိဳလ္တပါးကသူဟာ အာသေ၀ါကုန္ခန္းရဟန္းကိစၥ ျပီးျပီဆိုတဲ့ သတင္းစကားေတြ ၾကားသိရလို႔ ဒကာမ်ားက သြားေရာက္ေဆြးေႏြးေမးျမန္းၾကရာ အရဟတၱဖိုလ္ေရာက္ ျပီးေၾကာင္းကိုယ္တိုင္၀န္ခံခ်က္အရ သူ၏ရုပ္ပံုႏွင့္တကြ သတင္းစာက လူသိနတ္ၾကား ေရးသားခ်ီးက်ဴးသတင္း ေတြထည့္ေပးလိုက္လို႔ ေက်ာ္ၾကားထင္ရွားကာ ဒကာ, ဒကာမေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူ ေနတဲ့ ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ၾကီးက ဒကာၾကီးတို႔ စီးပြားေရး အေရာင္းအ၀ယ္မ်ားေကာ ေကာင္းၾကရဲ႕လား၊အခု ဘာ ေတြေရာင္း၀ယ္ ေနၾကသလဲ၊ဘယ္ကုန္ေတြေတာ့ ေရာင္း သြက္တယ္ ၾကားရတယ္၊တိုင္းေရးျပည္ေရးကေကာ ဘယ္ လိုလဲ၊ ဘယ္သူ႔ကို ဖမ္းသြားတယ္ဆိုတာ ဟုတ္သလား၊ အထူးသတင္းေလးမ်ားရွိရင္ ေျပာျပပါဦးစတဲ့ လူမႈေရးရာ ေလာကီအလုပ္နဲ႔သာ၀င္ေရာက္ရႈပ္ေထြးေနလို႔ တရားစြဲခံရ၊ လူရံုးေတြ ေရာက္လာတာကို ဒကာၾကီးကိုယ္ေတြ႔မို႔ ေမးရ တာပါ ဘုရား။ ဒါ့ေၾကာင့္ စာေပ မသိမတတ္ေသးတဲ့ ဒကာၾကီးတို႔ လို လူသားမ်ား၏အက်ိဳးတရားကို ငဲ့ညႇာသနားသျဖင့္ရဟႏၲာ အစစ္ ျဖစ္သူမ်ားဟာ မိမိကိုယ္ကို လူသိရွင္ၾကားရဟႏၲာပါလို႔ သတင္းစာထဲက ေၾကညာျခင္း၊ ပုထုဇဥ္တို႔လုပ္ငန္းထဲပါ၀င္ ေရာစြက္လုပ္ကိုင္ျခင္းတို႔ ျပဳေကာင္း,မေကာင္းမ်ားကို ယထာ ဓမၼက်က်ဒကာၾကီးတို႔ နားလည္ေအာင္ အေျဖစကားမိန္႔ၾကား ေတာ္မူပါ ဆရာေတာ္။ ဆရာ။ ။ဒကာၾကီးတို႔ ပုစၧာက ပုထုဇဥ္ ရဟန္း ေတာ္မ်ား၏ လုပ္ငန္းထဲ ရဟႏၲာက ပါ၀င္ေနလို႔ ေတာ္ေတာ့ကို ပဲ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနတယ္၊ ကဲ...ပိဋကတ္ေတာ္စာေပမွာ လာ တဲ့အတိုင္း ဓမၼဓိ႒ာန္က်က်နဲ႔ပဲ ေနာင္လာေနာင္သားတို႔လည္း မွတ္သားနည္းယူၾကဖို႔ စိတ္ထားနဲ႔ ေျဖၾကားေပးပါမည္ေလ။ သမၼာသမၺဳဒၶသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းျပဳေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသား သည္ ရဟန္းကိစၥ ပဓာနအလုပ္ကို အားထုတ္လို႔ အရဟတၱဖိုလ္ သို႔ ေရာက္ကာ ရဟႏၲာၾကီး ျဖစ္ေသာကာလမွစ၍ ေလာကီေရး ရာ ပုထုဇဥ္တို႔အေလ့အလာအလုပ္ကိစၥတို႔ကို လ်စ္လ်ဴရႈျမဲဓမၼ တာမို႔ မိမိရရိွျပီးေသာ အရဟတၱဖိုလ္တရားျဖင့္သာ ေမြ႔ေလ်ာ္ ကာ ေနေလ၏-လို႔ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ ပါရွိတာ ေတြ႔ရတယ္၊ သာဓက၀တၳဳေၾကာင္းမ်ားကေတာ့ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒန မင္းၾကီးကသားေတာ္ဘုရားထံ အမတ္ၾကီးမ်ားေစလႊတ္ အပင့္ခိုင္းတဲ့ ဗုဒၶ၀င္အခန္းက႑တခုထဲမွာ..... မႉးၾကီးေခါင္းေဆာင္ အမတ္ၾကီးတေယာက္နဲ႔ မင္းခ်င္းေယာ က္်ား တေထာင္စီ တေထာင္စီ ကိုးလီကိုးၾကိမ္ ကိုးခါအထိ ဘုရားသခင္ေတာ္ထံသို႔ ပင့္ေဆာင္ခဲ့ရန္မင္းမိန္႔ျဖင့္ေစ လႊတ္ကာ အပင့္ခိုင္းရာ ကိစၥတို႔၌ မင္းၾကီး၏အမိန္႔ေတာ္ျမတ္ ကို ရိုေသစြာနာခံမွတ္သားျပီးရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ေရာက္တိုင္း ေရာက္တိုင္းေသာ အမတ္ၾကီးတေယာက္နဲ႔ မင္းခ်င္းတေထာင္ စီတို႔ဟာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းတိုက္ၾကီးထဲသို႔ ၀င္ေရာက္မိတဲ့အခါ တိုင္းမွာပဲ ပရိသတ္အလယ္၌ ျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေတာ္ မူေနတဲ့ တရားပြဲၾကီးေတြနဲ႔သာ ၾကံဳၾကိဳက္ေနတုန္းအခါေတြ ခ်ည္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနလို႔ မင္းၾကီးတံဆိပ္ခတ္၍ အမိန္႔ေတာ္ခ်မွတ္ လိုက္ေသာ စကားကို ဘုရားသခင္အားမေလွ်ာက္ၾကားေသးဘဲ တရားပြဲၾကီး၏ပရိသတ္ေနာက္နားက ရပ္တည္လ်က္ တရား ေတာ္နာၾကားၾကစဥ္ပင္ အျခံအရံ မင္းခ်င္းတေထာင္တို႔ႏွင့္တ ကြ အမတ္ၾကီးပါ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္ရွိၾကလ်က္ ျမတ္စြာ ဘုရားထံ ရဟန္းအျဖစ္ကို ေပးသနားေတာ္မူရန္ေတာင္းပန္ ေလွ်ာက္ထားၾကကာ ဧဟိ ဘိကၡဳ ရဟႏၲာၾကီးေတြ ျဖစ္သြားၾက တယ္တဲ့။ အဲဒီလို ရဟႏၲာၾကီးေတြ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က စျပီးေတာ့ ေလာကီ ေရးရာတို႔၌ ဥေပကၡာထားၾကျမဲ ဓမၼတာအတိုင္း မင္းၾကီးေစခိုင္း လိုက္တဲ့ သတင္းစကားေတြကိုလည္းျမတ္စြာဘုရားအားမ ေလွ်ာက္ၾကားေတာ့ဘူး၊သုေဒၶါဒန မင္းၾကီးထံကိုလည္းဘာ သတင္းစကားမွ မျပန္ၾကား မေပးပို႔ေတာ့ဘူးတဲ့။ ေနာက္အထပ္ထပ္ ေစလႊတ္ပင့္ခိုင္းတဲ့ တေထာင္စီ တေထာင္ စီေတြဟာလည္း သည္နည္းအတိုင္းခ်ည္းပဲ၊ ကဲ..အဲဒါဟာ ရဟႏၲာတို႔ရဲ႕ျဖစ္ရပ္ သိမွတ္စရာပဲ ဒကာၾကီးတို႔ရဲ႕၊ဘုရင္မင္း တို႔ ေစခိုင္းတဲ့ မင္းအမိန္႔ေတြ ဘာေတြကို မလိုက္နာၾကေတာ့ ဘူး၊ အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ေစလႊတ္လိုက္တဲ့ အမတ္ၾကီး ကာဠဳဒါယီ အလွည့္က်ေတာ့ အမတ္ၾကီးက မင္းၾကီးအား သည္လို၀န္ခံခ်က္ေလွ်ာက္ထားလိုက္တယ္။ " အရွင္မင္းၾကီးသည္အကၽြႏု္ပ္အားရဟန္းျပဳခြင့္ ေပးသနား ေတာ္မူပါကအရွင္မင္းၾကီး၏ သားေတာ္ဘုရားကိုအရွင္မင္း ၾကီး ဖူးေျမာ္ခြင့္ရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္" ဟု ၀န္ခံခ်က္ေတာင္းလို႔ ခြင့္ျပဳခ်က္ရမွ ကာဠဳဒါယီ အမတ္ၾကီး နဲ႔ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီးတို႔ ကတိက၀တ္အရ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ အားတိုင္းေတာ္,ျပည္ေတာ္သို႔ၾကြရန္ ၆၄ ဂါထာတို႔ျဖင့္ ပင့္ ေလွ်ာက္၍တိုင္းေတာ္, ျပည္ေတာ္သို႔ ၾကြေတာ္မူတာျဖစ္တယ္။ အဲသည္ ၆၄ ဂါထာထဲမွာလည္းခမည္းေတာ္မင္းၾကီးက ပင့္ခိုင္း လို႔ ပင့္ရတယ္ ဆိုတဲ့ စကားနည္းနည္းေလးမွ မပါဘူး၊ အဲဒါကို သတိထားၾကည့္ပါ၊ရာသီဥတု လမ္းပန္းဆက္တာ သာယာတင့္ တယ္ ရႈခ်င္ဖြယ္ေကာင္းေသာ သစ္ပင္ ပန္းမန္တို႔ အေၾကာင္း ေတြနဲ႔သာ ေဆာင္းေႏွာင္း ေႏြဦး ပြင့္ဖူးေမႊးၾကိဳင္ပံုေတြကို ဖြဲ႔ႏြဲ႔ ကာ ၾကြခ်ီဖို႔ ေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထား သြားတာေတြကိုသာ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒါ့ေၾကာင့္ ရဟႏၲာမ်ားဟာ ေလာကီေရးရာကို မေလ့လာ မလိုက္စားပုထုဇဥ္တို႔ လုပ္ကိုင္မႈၾကားထဲ သြားလာ၀င္စြက္မႈ မျပဳေတာ့ဘူးလို႔မွတ္ေပေတာ့၊ ဒါပဲ ေက်နပ္ရဲ႕လား။ ဒကာ။ ။သည္အတြက္ေတာ့ အားရႏွစ္သက္ ေက်နပ္လွပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ ေနာက္ တခ်က္ဆက္လက္ ေမးျမန္းခြင့္ျပဳပါဦးဘုရား။ ဆရာ။ ။အင္း....ေမးႏိုင္ပါတယ္ေလ၊ သိသ ေလာက္ေတာ့ ေျဖၾကားရမွာေပါ့၊ကိုင္း....ဘာေမးမွာလဲ ေမး သာေမးပါ။


အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္ၾသဘာသာဘိ၀ံသ


No comments: