အေျခခံ၀ ိပႆနာရႈနည္းအက်ဥ္း

အေျခခံ၀ ိပႆနာရႈနည္းအက်ဥ ္း

စကားဦး ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏အမွာစကားေတာ္တစ္ရပ္ရွိသည္။ ယင္းကား -၀ိပႆနာအလုပ္ကို တကယ္တမ္းႀကိဳးစားအားထုတ္သူသည္ တစ္ရက္ကို ေျခာက္ပုံစု တစ္စုကိုခ်န္ထားက်န္ငါးစုကို ရႈမွတ္မႈႏွင့္ မကင္းေစရ -ဟူေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ေအာက္ပါ မိမိေရးမည့္ ဣရိယာပုထ္ေလးပါးျဖင့္ ရႈမွတ္ပုံအက်ဥ္းသည္ စာ ဖတ္သူတို႔ကို သေဘာတရားနားလည္ ေစႏိုင္ေသာ အဆင့္သုိ႔သာ ေရာက္ေစႏို္င္ လိမ့္မည္။မိမိအိမ္တြင္ အစမ္းရႈမွတ္မႈ ျပဳႏို္င္ရန္သာ အေထာက္အ ကူျပဳပါလိမ့္မည္။တကယ္နည္းက်က် သိလိုလ်င္ ရန္ကုန္မဟာစည္ ႀကီး၊စိန္ပန္း မဟာစည္စသည့္ ရိပ္သာတို႔သို႔ သြားေရာက္ရႈမွတ္ ႀက ပါရန္ တိုက္တြန္းလိုပါသည္။မိမိ ကိုယ္ကို ခ်င့္ခ်ိန္၍ ဆရာရွိသင့္လ်င္ ရွိရပါလိမ့္မည္။သုိ႔မွသာ ေနာက္ဆက္တြဲ မိမိတို႔ရႈျမင္မႈတို႔ကို ေထာက္ ျပေဆြးေႏြးမည့္ ကမၼ႒ာနာစရိယ၏အကူညီရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုင္၍ရႈပုံ ထုိင္နည္းႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ မဟာပလႅကၤ = ဘယ္ညာႏွစ္ဖက္ေခြ ထိုင္နဲ႔ အၯပလႅကၤ = တစ္ဖက္ေခြျပီး တစ္ဖက္ကို ေနာက္ပစ္ထားပါ။ တရား နာရင္ေတာ့ မဟာပလႅင္နဲ႔ထုိင္ျပီး လက္အုပ္ခ်ီ၊တစ္လုံးမက်န္ မွတ္ျပီး နာပါ။လက္ကိုေဘးမေထာက္ပါႏွင့္။တရားထုိင္မည္ဆိုလ်င္ ခါးကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ထားပါ။ ေလကိုရႈသြင္းေတာ့ဗုိက္ကေဖါင္းလာတယ္ အဲဒါကို ေဖာင္းတယ္၊ ေလ ကိုရႈိက္ထုတ္ေတာ့ဗိုက္က ပိန္က် တာကို ပိန္တယ္၊ စိတ္ကအျပင္အာရုံ ေရာက္ရင္ ေရာက္တယ္၊ နာရင္ နာတယ္ က်င္ရင္ က်င္တယ္မွတ္၊ ထိုင္ ရာကေန ထရင္ ထတယ္လို႔သိ၊ရပ္ရင္ ရပ္တယ္လို႔သိ၊ မ်က္လႊာခ်ထားပါ၊ မျမင္ရရာ ကိေလသာ သူ႔ဟာသူျငိမ္းတယ္တဲ့။ အမွတ္ဆက္ႏိုင္သမွ်ဆက္ ပါေစ။အရွင္အာနႏၵာလို အမွတ္မလြတ္ရင္ အရွင္ အာနႏၵာတို႔ေတာင္မွ ဣရိယာပုထ္ေလးပါးကေန အလြတ္ျဖစ္ျပီးတရားရတယ္။ စကားမေျပာရပါ၊ တရားအေႀကာင္း ဘုရားအေႀကာင္း သံဃာအေႀကာင္းေျပာတာ ေကာင္းပါ ၏။သို႔ေသာ္ ကုသိုလ္ခ်င္းယွဥ္ရင္ တရားအားထုတ္တဲ့က ုသိုလ္က ပိုျမတ္ ပါသည္။ဒါေႀကာင့္ စကားမေျပာပါႏွင့္။မိမိ၀မ္းဗုိက္ကိုစိတ္ျဖင့္ စူးစုိက္ ၾကည့္ပါ။ ေဖာင္းျခင္းပိန္ျခင္းသေဘာထင္ေအာင္ႀကည့္ပါ။ မထင္ရွားလ်င္ ၀မး္ဗုိက္ကို လက္ႏွင့္ ကပ္ထားႀကည့္ပါ။ ျမင္ျပီဆိုပါက ၀င္သက္အခိုက္ ၀မ္းဗုိက္ေဖာင္းႀကြေရြ႕ရွားလာတာကို ေဖာင္းတယ္၊ ထြက္သက္အခိုက္ ၀မ္းဗုိက္ပိန္က်သြားတာကို ပိန္တယ္ဟု ရႈပါ။ မေႏွးမျမန္ရႈပါ။ မွတ္ခ်က္ = ၀မ္းဗုိက္သ႑ာန္ပညတ္ကို ရႈရာေရာက္သည္မဟု တ္ေလာဟု ေမးစရာကားရွိပါ၏။အေျဖမွာ -အားထုတ္ခါစတြင္ပညတ္ကို ေဖ်ာက္၍ခ်က္ ခ်င္းရႈရန္မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ထုိ႔ေႀကာင့္ စစခ်င္းတြင္ ပညတ္ကို ပါ ေရာ၍ရႈမွတ္ျပီး လ်င္ ဥာဏ္ရင့္သန္လာေသာအခါ ပညတ္အာရုံကိုေဖ်ာက္၍ ပရမတ္သုိ႔ ေရာက္လာပါ လိမ့္မည္။၀ိပႆနာ၏ သေဘာအမွန္ကား ဒြါရေျခာက္ပါး တြင္ ထင္ရွားလာေသာ ရုပ္နာမ္တို႔ကိုရႈမွတ္ ရျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ စစ ရႈမွတ္သူတို႔အဖို႔သတိ၊သမာဓိအားနည္းေသးေသာေႀကာင့္ ထိုသုိ႔ အလုံးစုံ ရႈရန္ မလြယ္ကူ။ အသက္ရႈရိုက္မႈကိုပုံမွန္အတုိင္းထ ားပါ၊ ျပဳျပင္စရာမလိုပါ။ ျပဳျပင္လိုက္လ်င္ေမာဟုိက္၍ ဆက္လက္မရႈမရပဲ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ရႈမွတ္စဥ္အတြင္းစိတ္ကူးမ်ား လြင့္ေမ်ာျခင္းတို႔ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ထိုသုိ႔ စိတ္ကူးမိလ်င္ အရင္းျဖစ္ေစ အဖ်ားျဖစ္ေစ မိေအာင္ဖမ္း၍ စိတ္ကူးတယ္ စိတ္ကူးတယ္ဟု ရႈပါ၊ ဤသည္ပင္ စိတၱာႏုပႆနာ မဟုတ္ေလာ။စိတ္ ကူးတို႔ လြင့္ေမ်ာသျဖင့္ ထိုသုိ႔စိတ္ျဖစ္သည္ကို အတင္းဖမ္းခ်ဳပ္ကာ မိမိ ကိုယ္ကုိ မေက်မနပ္စိတ္ျဖင့္မြန္းႀကပ္ေနစရာမလိုပါ။ မွတ္ပါမ်ားသည့္ အခါ သမာဓိျဖင့္ လြင့္ေပ်ာက္မႈတို႔ေလွ်ာ့ သြားႀကပါလိမ့္မည္။ လြင့္ရင္ လြင့္တယ္၊စိတ္ကူးရင္ စိတ္ကူးတယ္-ဟုမွတ္ပါ။ရႈမွတ္ေနစဥ္ ေညာင္း ရင္ ေညာင္းတယ္ဟုမွတ္၊တစ္ေနရာရာမွ နာက်င္ေနပါက နာက်င္တယ္ ဟုမွတ္၊ ထိုေ၀ဒနာမ်ားအေပၚစူးစုိက္မွတ္ပါ။ ေပ်ာက္သည့္ေ၀ဒနာမ်ား လည္းရွိမည္။မေပ်ာက္သည့္ေ၀ဒနာမ်ားလည္းရွိမည္။အလြန္ တရာ ေညာင္းကုိက္လြန္းသျဖင့္ ေျခေျပာင္းလိုပါက ေျပာင္းစဥ္ကို သိေနလ်က္ ေျပာင္းတယ္ေျပာင္းတယ္ ဟုမွတ္၊ သတိမလြတ္ေစပါႏွင့္၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သတိကုိ ဘယ္ေတာ့မွမလြတ္ေစပါႏွင့္၊ တစ္ခုသတိထား ရမည္မွာ ခႏၶာကိုယ္ကို သိပ္အလိုမလုိက္မိဖို႔ျဖစ္သည္။ ခႏၶာကိုယ္ကို သိပ္ အလိုလုိက္လြန္းလ်င္ သမာဓိပ်က္ သည္။သမာဓိပ်က္ပါမ်ား ပါက တရား ျမင္ရန္မလြယ္ကူႏုိင္။ ထို႔ေႀကာင့္ ခဏခဏအေျပာင္းအလြ ဲမလုပ္ပါႏွင့္ မွတ္ ေနရင္းလက္စသည္တြင္ ယားမႈတို႔ျဖစ္လာပါလ်င္ ယားတယ္ ယားတယ္ ဟုမွတ္ပါ၊တေျဖးေျဖးေပ်ာက္ ကြယ္သြားပါလိမ့္မည္။ တစ္ခါတစ္ရံ သတိ လြတ္သျဖင့္ ယားသည္ထင္မိေသာေနရာကို လက္ျဖင့္ကိုင္မိ တတ္သည္။ ထိုအခါ ဘာမွမရွိသည္ကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မည္။အကယ္၍ ယားမႈတို႔ေပ်ာက္ လ်င္ မူျဖစ္သည့္ ၊ေဖါင္းတယ္္ပိန္တယ္ကို ျပန္၍မွတ္ပါေလ။ မူကုုိေတာ့ျဖင့္ မေမ့ႏွင့္။ စႀကၤံေလွ်ာက္ပုံႏွင့္ရပ္ပုံ ထုိင္ရာမွထမည္ဆိုလ်င္ ထတယ္ ထတယ္ဟုမွတ္၊ရပ္လ်င္ ရပ္တယ္ ရပ္ တယ္ဟုမွတ္၊ရပ္တယ္ဟု တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္တည္းျဖင့္ မျပီးေစရ၊ အခ်ိန္ နည္းနည္းႀကာပါေစ၊ရပ္ေနခ်ိန္တြင္ ေျခအစေခါင္းအဆုံး စိတ္ျဖင့္ ျမင္ ေအာင္ႀကည့္ပါ ခႏၶာကိုယ္၏ေတာင့္တင္းခက္မာ ျခင္းသေဘာကို ေတြ႕ လိမ့္မည္။ထိုမွတစ္ဖန္ ညာဖက္မွ စကာ ညာ-လွမ္း-တယ္-ဟု ညာတြင္ ေျခႀကြမႈကို စိတ္ျဖင့္သိကာ လွမ္းတြင္ ေျခလွမ္းေနခ်ိန္ကို သိပါ။ တယ္ ဆုိေသာအခ်ိန္တြင္ေျခခ်သည္ကို စိတ္ျဖင့္သိပါ။ ဤေနရာတြင္ ေျပာ စရာရွိသည္မွာ အဘယ့္ေႀကာင့္ ညာဖက္မွ စေလွ်ာက္ရသနည္းဟူ ေသာေမးခြန္းပင္၊ဘယ္ဖက္မွျဖစ္ေစ ညာဖက္ မွျဖစ္ေစ စေလွ်ာက္ ႏိုင္ပါသည္။ညာဖက္မွစရႈေစခ်င္သည္မွာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ညာ ဖက္မွစ၍လွမ္းႀကြေတာ္မူေလ့ရွိေသာေႀကာင့္ ဘုရားရွင္ကို အတု ယူလ်က္ ေလွ်ာက္ေစလို၍ျဖစ္သည္။(စိန္ပန္း မဟာစည္ဆရာေတာ္) မိမိအယူဆႏွင့္ မတူမွ်လ်င္ ႀကိဳက္သည့္ဖက္မွ စလွမ္းႏုိင္ပါသည ္။ စရႈ မွတ္ခ်ိန္တြင္ ညာလွမ္းတယ္ ဘယ္လွမ္းတယ္ဟု မွတ္ပါ။ ထိုညာလွမ္း တယ္ ဘယ္လွမ္းတယ္သည္ မိမိႏွင့္အဆင္မေျပ ၍ေသာ္လည္းေကာင္းမွတ္၍အဆင္ေျပျပီဆုိလ်င္ ေသာ္လည္ေကာင္း စႀကၤံရႈမွတ္မႈကိုတစ္မ်ိဳး ေျပာင္းပါ၊ေျပာင္းပုံမွာ ႀကြ-တယ္၊ ခ်-တယ္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ႀကြဟူေသာ အခ်ိန္တြင္ ေျခႀကြေနသည္ကို စိတ္ျဖင့္ သိေနရမည္၊ ခ်ဆုိေသာအခ်ိန္ တြင္ ေျခခ်ေနသည္ကို စိတ္ျဖင့္သိေနရမည္။ထပ္၍မွာလိုသည္မွ ာ မျမန္ မိေစ ရန္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ဘယ္လွမ္းတယ္ ညာလွမ္းတယ္-ဟု လည္း ေကာင္းႀကြတယ္ ခ်တယ္-ဟု မွတ္ျပီး သည့္ေနာက္ သမာဓိရလာေသာ အခါ ရႈမွတ္မႈကို အေသးစိတ္ေစရန္ တစ္ဆင့္ေျပာင္းရ ပါေတာ့မည္။ ေျပာင္း ပုံမွာ -ႀကြ-တယ္ လွမ္း-တယ္ ခ်-တယ္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ တရားအလုပ္ကို တကယ္လုပ္ေသာ ေယာဂီသည္ ရႈမွတ္မႈ ႀကာလာသည္ႏွင့္အမွ်အမွတ္ ပိုစိတ္လာရမည္။သမာဓိပုိရလာရမည္။ယခုျပခဲ့သည့္ စႀကၤံမွတ္ပုံမွာ လြယ္သည္ဟုထင္ရေသာ္လည္း တကယ္ရႈႀကည့္ပါက မလြယ္သည္ကို သိလာရ ပါမည္။တရားကို လြယ္ လြယ္ႏွင့္ရမည္ဟု ထင္မွတ္မထားပါႏွင့္ မိမိ၏၀ီရိယ၊သတိ၊သမာဓိကို ႀကိဳးစားစုိက္ထုတ္ပါ၊ တရားအား ထုတ္ေသာ ေယာဂီသည္ စရႈမွတ္ခ်ိန္တြင္သမာဓိအားနည္းေသာေႀကာင့္ လ်င္လ်င္ျမန္ ျမန္ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ရႈမွတ္မႈအားေကာင္း၍ သမာဓိရလာေလေလ ဣေျႏၵတို႔ျငိမ္သက္ေလေလျဖစ္သည္။ ထိုသုိ႔ေလွ်ာက္ေလရာ စႀကၤံလမ္းအဆုံးသို႔ေရာက္သည့္အခ်ိန္ တြင္ ေျခစုံရပ္၍ေခါင္းအစေျခအဆုံးစိတ္ျဖင့္ျမင္ေအ ာင္ႀကည့္လ်က္ ရပ္-တယ္ ရပ္-တယ္ဟု မွတ္ပါ၊ ရပ္ခ်ိန္တြင္ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္းေထာင္မတ္ေနျခင္းသေဘာတို႔ သိရွိလာ ပါမည္။ထို သို႔ရပ္ျပီးသည့္ေနာက္ လာရာစႀကၤံလမ္းသို႔ျပန္လွည့္မည္ဆို ေသာအခါ လွည့္ စဥ္တြင္ လွည့္-တယ္ လွည့္-တယ္ဟု မွတ္ပါ။ျမန္ျမန္မလွည့္ပ ါႏွင့္။တရားရႈ သူမွာ အမူအရာ လူနာႏွင့္တူရပါမည္။က်န္းမာေရးေကာင္ းသူအဖို႔ ရပ္ျခင္းစ သည္မွာ လြယ္ကူေနမည္ျဖစ္ေသာ္လည္းလူနာအဖို႔ ထိုသို႔ ျမန္ႏုိင္ လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။တရားရႈသူမွာလည္းထို႔အတူပင္ သတိေမ့ေလ်ာ့ေနလ်င္ ျမန္ေန ၿပီး သတိေကာင္းကာ အမွတ္စိပ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ေျဖးေႏွးသြားသည္ကို ရႈသည့္ပုဂၢိဳလ္ကိုသာမန္ႀကည့္၍ပင္ သိႏုိင္ပါသည္။လွည့္ျပီး၍ စႀကၤံလမ္းသို႔ ေရွးရႈမိသည္တြင္ေခါင္းအစေျခအဆုံးစိတ္ျဖင့္ ျမင္ ေအာင္မွတ္လ်က္ ရပ္-တယ္ ရပ္-တယ္ဟု မွတ္ပါ။ထို႔ေနာက္ အထက္ပါနည္းအတုိင္းဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းႏို္င္ပါျပီ။ တစ္ခုသတိ ထားပါ၊လမ္းေလွ်ာက္ရင္ မ်က္စိမွိတ္ျပီးမသြားပါႏွင့္ ခလုတ္တိုက္လဲတတ္တယ္၊ ေလးေတာင္ခန္႔ ၾကည့္ပါ။ ေလ်ာင္း၍ရႈမွတ္ပုံ လွဲအိပ္လိုလ်င္ လွဲခ်င္တယ္ လွဲခ်င္တယ္။ ေခါင္းအုံျဖင့္ လက္၊ ေျခ၊ေခါင္း တစ္စုံတစ္ရာထိမႈကို ထိတယ္ ထိတယ္-ဟုမွတ္ပါ။ ထူးျခားမႈရွိလ်င္ထူးျခား သည့္အေျခ အေနေပၚလုိက္၍ရႈမွတ္ပါ။ထူးျခားမႈမရွိ လ်င္ ေဖါင္းပိန္ကိုသာ ျပန္လည္ရႈမွတ္ပါေလ။အိပ္လိုလ်င္ အိပ္ခ်င္တယ္-ဟုမွတ္ပါ။ သတိလြတ္၍ မအိပ္ရ။အားထုတ္ပါမ်ားေသာအခါ အိပ္ခ်င္တယ္ဟုမွတ္လ်င္ ျပန္လည္ ၾကည္လင္လာတတ္သည္။ထုိအခါ ႀကည္ လင္တယ္ ႀကည္လင္တယ္ဟု မွတ္ပါ။အိပ္ျခင္းသည္ ဘ၀င္စိတ္ျဖစ္သည္။ထုိဘ၀င္စိတ္သည္ အစ စြာျဖစ္ ေသာစိတ္၊ စုတိစိတ္ႏွင့္ အလားတူေသာစိတ္ျဖစ္ရကား အလြန္သိမ္ေမြ႕ သျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ခုိက္၌မွတ္၍မရႏိုင္၊အျခားအခ်ိန္တြင္ ႀကာျမင့္စြာ မျဖစ္ တတ္၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္သာ ႀကာျမင့္စြာျဖစ္တတ္သည္။သို႔ေသာ္ သူ ဘာကိုအာရုံျပဳသည္ျဖစ္ေနသည္ကိ မသိရ၊ ထို႔ေႀကာင့္ မမွတ္ႏုိင္ျခင္းျဖစ္ သည္။ႏုိးလ်င္ ႏို္းတယ္ဟုမွတ္ စစရႈခ်င္းတြင္ ႏိုးသည္ကို မသိျဖစ္တတ္ သည္။ထို႔ေႀကာင့္ စစရႈခ်ိန္တြင္ မိမိဦးစြာေပၚသည္ကို ရႈပါ။ မ်က္ႏွာသစ္ လ်င္ သုိ႔မဟုတ္ ေရခ်ိဳးလ်င္ သုိ႔မဟုတ္ ထမင္းစားလ်င္ သုိ႔မဟုတ္ အ၀တ္ ၀တ္လ်င္ ႀကည့္ျခင္း ျမင္ျခင္း လက္လွမ္းျခင္း ကိုင္ျခင္းခပ္ျခင္း ယူျခင္း ေလာင္းျခင္းေအးျခင္းပြတ္တုိက္ျခင္း ျပင္ ၀တ္ျခင္း အိပ္ရာျပင္ျခင္းတံခါး ဖြင့္ျခင္းငုံ႔ျခင္း ထိျခင္းခ်ျခင္း မ်ိဳျခင္းတို႔တြင္ တယ္တစ္လုံးကို မေမ့ပါႏွင့္။ အမွတ္တက္ပုံ အားထုတ္၍သမာဓိရလာလ်င္ ေဖါင္းတယ္ ပိန္တယ္ဟူေသာ နစ္ခ်က္ ရႈမွတ္မႈမွ ဥပမာ = ထုိင္ခ်ိန္ တြင္ ေဖါင္းတယ္ ပိန္တယ္ ထုိင္တယ္ ဟုလည္းေကာင္း ေလ်ာင္းခ်ိန္တြင္ေဖါင္းတယ္ ပိန္တယ္ ေလ်ာင္း တယ္ဟုလည္းေကာင္းသုံးခ်က္မွတ္ကာ တစ္ခ်က္တိုးမွတ္ လာရပါမည္။ အမွတ္တိုးလာသည့္အဆင့္ မေရာက္ဟု စိတ္ထင္မိေသာအခါပ်င္းလာ တတ္သည္။ထိုသို႔ပ်င္းလ်င္ပ်င္းတယ္ ေပ်ာ္လ်င္ ေပ်ာ္တယ္ ဟုသာ အမွတ္မလြတ္ေစပဲ ရႈမွတ္ပါေလ။ဤသို႔ျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ခ်ိန္မ တစ္ပါးက်န္ အခ်ိန္အားလုံးတြင္ သတိ မလြတ္ေစပဲ ကိုယ္၊ေ၀ဒနာ၊ စိတ္၊ ပရမတၳဓမၼ တို႔ကို ရႈမွတ္ျခင္းျဖင့္သတိပ႒ာန္အလုပ္ကိုအားထုတ္ႏို္င္ႀက ပါေစ။ အထူးမွာထားခ်က္ ဤပိုစ့္ကုိ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး၏၀ိပႆနာရႈနည္းက်မ ္းႀကီး ပဌမတြဲ၊ဒုတိယတြဲတို႔မွ ထုတ္ႏႈတ္ေရးသားထားေသာ ၀ိပႆနာရႈနည္း (အက်ဥ္းခ်ဳပ္)စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ထုတ္ႏႈတ္ေရး သားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ၀ိပႆနာအားထုတ္ျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုျမင္ျပီး ဘုရားကို ျမင္ႏိုင္ ၾကပါေစ။