ဥပၸလ၀ဏ္ေထရီမ

"ဥပၸလ၀ဏ္ေထရီမ" •••••••••••••••••••••••••• ျမတ္စြာဘုရားခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူသည့္ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူး ရရွိေတာ္မူၾကေသာ ေထရီမမ်ားတြင္ ဥပၸလ၀ဏ္ေထရီမသည္ တန္ခိုးၾကီးေသာအရာ၌ အျမတ္ဆံုး ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ရ ရဟႏၱာေထရီမၾကီးတစ္ဦး ျဖစ္ေပသည္။

ဤကဲ့သို႔ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူးရရွိျခင္းသည္ သာမန္ပါရမီသာမန္စိတ္ဓာတ္ ဇြဲ လံု႔လ ၀ီရိယျဖင့္ ရရွိႏုိင္သည္မဟုတ္၊ ခုထလုပ္၍ ရႏုိင္ေသာအရာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ေခ် ကမၻာတစ္သိန္းတုိင္တုိင္ ပါရမီမ်ားကို ျဖည့္ဆည္းခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္သာ ရရွိျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ထုိသို႔ ကမၼနိယာမႏွင့္ ဆည္းပူး၍ယူရေသာ ပါရမီ၏သေဘာကို နားမလည္ၾကသျဖင့္ သူမ်ားရလွ်င္ ရလိုၾကသည္၊ သူမ်ားထူးလွ်င္ ကိုယ္လည္းထူးခ်င္ၾကသည္၊ တန္ခိုးရွင္ ရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ပင္လွ်င္ လက္၀ဲ လက္ယာ ရာထူးရလုိမူ၊ မနာလုိမူမ်ားျဖစ္ကာ ေနာက္ဆံုး မတန္မရာ ဘုရားရာထူးအထိ အလိုရမၼက္ၾကီး၍ ပ်က္စီးခဲ့ရဖူးသည္။

ဥပၸလ၀ဏ္ေထရီမသည္ကား အစမထင္ ဘ၀သံသရာမ်ားစြာက ကုသိုလ္မ်ိဳးေစ့မ်ား ၾကဲခ်စိုက္ပ်ိဳးခဲ့သျဖင့္ လြန္ခဲ့ျပီးေသာ ကမၻာတစ္သိန္းအထက္ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူခုိက္ ဟံသာ၀တီျပည္၌ အမ်ိဳးေကာင္းသမီ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ေလသည္။

အမ်ိဳးေကာင္းသမီးသည္ လူအမ်ားႏွင့္အတူ ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္ထံသို႔ တရားနာသြားေရာက္ခဲ့ရာမွ ဘိကၡဳနီမတစ္ပါးကို တန္ခိုးၾကီးေသာအရာ၌ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူး ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူသည္ကို ေတြ႕ျမင္အားက်၍ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္တကြ သံဃာေတာ္မ်ားအား ပင့္ဖိတ္ကာ ခုႏွစ္ရက္ပတ္လံုး ဆြမ္းသကၤန္းမ်ားကို လွဴဒါန္းပူေဇာ္ခဲ့သည္။ ေန႔စဥ္ေပးလွဴျပီးတုိင္းလည္း ဘုရားရွင္၏ ေျခေတာ္ရင္း၌ အဆင္းအနံ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ၾကာညိဳပန္းခုႏွစ္စည္းတုိ႔ကို ခ်ထားပူေဇာ္ကာ တန္ခိုးၾကီးေသာအရာ၌ အျမတ္ဆံုး ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူးကို ရရွိရန္ ဆုပန္ဆင္ခဲ့ေလသည္။

ေထရီမေလာင္းလ်ာသည္ ဤဘဒၵကမၻာ ကႆပဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္၌ ဗာရာဏသီျပည္ ကိကီမင္းၾကီး၏သမီးေတာ္ ခုႏွစ္ေယာက္တြင္ ႏွစ္ေယာက္ေျမာက္ သမဏဂုတၱာအမည္ရွိ မင္းသမီး ျဖစ္ခဲ့သည္၊ မင္းသမီးဘ၀တြင္ ေခမာေထရီေလာင္းလ်ာနည္းတူ အမေတာ္ ညီမေတာ္မ်ားႏွင့္ တကြ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေသာင္းတုိင္တုိင္ အပ်ိဳစင္ဘ၀ျဖင့္ ျဗဟၼစရိယကို က်င့္သံုးလ်က္ သံဃာေတာ္မ်ား သီတင္းသံုးေတာ္မူရန္ ပရိ၀ုဏ္ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးကိုလည္း ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဘ၀တစ္ခုတြင္လည္း ကႆပ ဘုရားရွင္၏တပည့္ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္တစ္ပါးအား ေရႊေရာင္အဆင္း ၀ါ၀င္းေခ်ာေမြ႕ေသာ အ၀တ္က လွဴဒါန္းခဲ့ျပန္ေလသည္။

ထုိကုသိုလ္မ်ိဳးဆက္မ်ားေၾကာင့္ သိ၀ိတုိင္း အရိ႒ပုရျပည္၌ သီရိဋိ၀စၦမည္ေသာ ပုဏၰားသူေဌးၾကီး၏ သမီးျဖစ္လာ၍ သူမ၏အလွသည္ ျမင္သူမ်ား ရူးသြပ္ေမ့ေျမာသြားႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ေခ်ာေမာလွပသျဖင့္ "ဥမၼာဒႏၱီ "ဟုပင္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့သူျဖစ္သည္။

ထုိမွတဖန္ ဘ၀တခုတြင္ လယ္သမားတစ္ဦး၏သမီးျဖစ္၍ လယ္ေတာသို႔ သြားရာ ေရအုိင္တစ္ခုမွ ခ်ိဳးယူခဲ့ေသာ ၾကာပန္းႏွင့္ ေပါက္ေပါက္ပြင့္ ငါးရာတုိ႔ကို မေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္တစ္ပါးအား လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ေပါက္ေပါက္ပြင့္ ငါးရာႏွင့္အမွ် ရင္ေသြးရတနာမ်ား ေမြးဖြားရန္ႏွင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္း မွာလည္း ေျခလွမ္းတုိင္း၌ ပဒုမၼာၾကာပန္းမ်ား ေျမမွေပၚထြက္ခံလင့္ရန္ ဆုပန္ခဲ့ေလသည္။ သို႔ရာတြင္ ပန္းလွဴစဥ္က အပရေစတနာခ်ိဳ႕ငဲ့သျဖင့္ ပဒုမ၀တီမိဖုရားေခါင္ၾကီးျဖစ္ေသာအခါ နန္းအရာကက်၍ ပန္းမ်ားလည္း မခံလာေတာ့ေခ်။

ၾကာပန္းထဲ၌သံေသဒဇပဋိသေႏၶတည္ေနခဲ့သူ ပဒုမတီမိဖုရားေခါငး္ၾကီးဘ၀တြင္ ေတာင္းခဲ့ေသာဆုအတုိင္း သံေသဒဇ သားငါးရာ ဖြားျမင္ရာ သားေတာ္ငါးရာလံုး ပေစၥကဗုဒၶါငါးရာ ျဖစ္သြားခဲ့ၾကသည္။ ပဒုမ၀တီလည္း သားမ်ားစြာ၏မိခင္ဘ၀မွ သားမဲ့မိခင္ျဖစ္ရေလသည္ဟု ၀မ္းနည္းပူေဆြးကာ စိတ္ထိခိုက္၍ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ရာဇျဂိဳဟ္မျမိဳ႕တံခါးအနီး ရြာငယ္ေလးတစ္ခု၀ယ လက္လုပ္လက္စား အမ်ိဳးအိမ္၌အမ်ိဳးသမီးကေလး ျဖစ္ခဲ့ေလ၏။တစ္ေန႔သ၌ လင္ေယာက္်ားအတြက္ လယ္ေတာသို႔ ထမင္းပို႔သြားခိုက္ ေရွးဘ၀က သားေတာ္ခဲ့ဘူးေသာ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္မ်ားကုိ ေတြ႕ျမင္၍ ၾကည္ညိဳစိတ္ျဖစ္ကာ မိမိအတြက္ ေ၀စုကို လွဴဒါန္းခဲ့ေလသည္။ ထုိပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္မ်ားအာ း ေနာက္တစ္ေန႔တြင္လည္း ပင့္ဖိတ္၍ အလွဴဒါနျပဳခဲ့ေပသည္၊ ထုိ႔ေနာက္ ၾကာညိဳရွစ္လက္တုိ႔ကိုလည္း အရွင္ျမတ္တုိ႔၏ေျခရင္း၌ ခ်ထားပူေဇာ္ျပီး “ျဖစ္ေလရာဘ၀တိုင္းမွာ ကိုယ္၏အဆင္းသည္ ဤၾကာညိဳပန္းအဆင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါေစသား”ဟု ဆုေတာင္းခဲ့ေလသည္။

ဤအရွင္မ၏ထူးျခားခ်က္မ်ာ အလွဴဒါနျပဳရာတြင္ ပဒုမၼာၾကာပန္းကိုပါ လွဴဒါန္းခဲ့ရာ ဘ၀မ်ားစြာတုိ႔၌ေျခဖ၀ါးေအာက္မွ ၾကာပန္းမ်ားေပၚထြက္လာျခင္း၊ ကိုယ္ေရာင္အဆင္းသည္ ၾကာတုိက္အတြင္းသား အဆင္းကဲ့သို႔ရွိျခင္း၊ ပဒုမၼာၾကာပြင့္ၾကီးထဲ၌ ပဋိသေႏၶတည္ေနရျခင္း စသည္ျဖင့္ မိမိျပဳေသာကံ၊ ဆုေတာင္းမ်ားအရ ထူးျခားေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားျဖင့္ က်င္လည္ခဲ့ရေသာ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ရဟႏၱာေထရီမၾကီးတစ္ပါး ျဖစ္ေပသည္။

ေနာက္ဆံုးဘ၀တြင္ ေထရီမေလာင္းလ်ာသည္ သာ၀တၳိျမိဳ႕ သူေဌးၾကီးတစ္ဦး၏ သမီးျဖစ္လာသည္။ေရွးယခင္ဘ၀မ်ားက ဆုေတာင္းခဲ့သည့္အတုိင္း သူမ၏ အေရာင္အဆင္းသည္ ၾကာညိဳပန္းကဲ့သို႔ ရူခ်င္ဖြယ္တင့္တယ္လွပ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ "ဥပၸလ၀ဏ"ၰဟု အမည္ေပးၾကေလသည္။

ဥပၸလ၀ဏၰာအမ်ိဳးသမီးကေလး အရြယ္ေရာက္လတ္ေသာ္ အေရာင္အဆင္း လွပသည္ႏွင့္အမွ် သူ႔သတင္းကိုၾကားသိၾကေသာ သူေဌး သူၾကြယ္၊ မင္းညီ မင္းသား၊ ဘုန္းတံခိုးၾကီးမားၾကေသာ ဘုရင္းမင္းမ်ားက ဥပၸလ၀ဏၰာ အမ်ိဳးသမီးေလးႏွင့္ လက္ဆက္လုိေၾကာင္း ေတာင္းဆုိၾကေလ၏။ မိဘမ်ားမွာ သမီးအိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ ေ၀ခြဲမရ စိတ္ဆင္းရဲေနၾကရသည္။ တစ္ေန႔တြင္ အၾကံအစည္တစ္ခုကို စဥ္းစားမိခဲ့ၾကသျဖင့္ သမီး ဥပၸလ၀ဏၰာကို ေခၚ၍ -

“ခ်စ္သမီး ဥပၸလ၀ဏၰာ - သမီးကို စံုမက္လုိလားသူေတြ မ်ားျပားလွသျဖင့္ ငါတုိ႔မွာ အခက္ၾကံဳေတြ႕ေနရျပီ၊ အားလံုးထဲမွ တစ္ေယာက္ကို ေပးလုိက္ပါလွ်င္လည္း က်န္သူမ်ားက မုန္းၾကေတာ့မည္၊ ဤဒုကၡေဘးမွ ကင္းေ၀းေစရန္ ဘုရားရွင္၏သာသနာေတာ္မွာ ခ်စ္သမီး ရဟန္းျပဳႏုိင္ပါ မည္လား”ဟု -ေျမးျမန္းၾကေလသည္။ သူမသည္ ဤဘ၀တြင္ နိဗၺာန္ဆုၾကီးကို ဆြတ္ခူးရမည့္ ပါရမီရွင္ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာငး္၊ ဤသို႔ေသာ ဘုရားရွင္ သာသနာေတာ္ၾကီးႏွင့္ ဆံုစည္းရန္ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ၌ ဘုရားရွင္အဆူဆူတုိ႔ထံ ပါရမီကုသိုလ္ထူးမ်ားကို ဆည္းပူးၾကိဳးစားခဲ့ရသူ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း မိဘတုိ႔၏ အစီအမံကို ၾကည္ျဖဴ၀မ္းေျမာက္စြာ လက္ခံခဲ့ေလသည္။

ဥပၸလ၀ဏ္သမီးငယ္ကို ေကာင္းစြာျပင္ဆင္၍ မိဘမ်ားကိုယ္တုိင္ပင္ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္စြာ ဘိကၡဳနီေက်ာင္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ရဟန္းျပုေပးလုိက္ရာ သူမ၏ဆႏၵမ်ား ျပည့္၀သြားေပသည္။

ရဟန္းျဖစ္၍ မၾကာျမင့္မီပင္ ဥပုသ္ျပဳရန္အတြက္ ေရွးဦးေဆာင္ရြက္ဖြယ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဥပုသ္အိမ္ သိမ္အျပင္၌ တံျမက္လွည္းျခင္း၊ ေသာက္ေရအုိးတည္ထားျခင္း၊ ေနရာခင္းျခင္း၊ ဆီမီးညွိထြန္းျခင္းမ်ားကို ဥပုသ္ျပဳၾကမည့္ ေထရီမ ၾကီးငယ္မ်ားၾကြမလာၾကမီ ဥပၸလ၀ဏ္ေထရီမကေလး ၾကိဳတင္ျပဳလုပ္ရန္ အလွည့္က်၏၊ ထုိသို႔ ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားလုပ္ေနစဥ္တြင္လည္း အရွင္မဥပၸလ၀ဏ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံမွ နာၾကားခဲ့ရေသာ ကမၼ႒ာန္းနည္းမ်ား၊ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာထံမွ သင္ယူထားေသာ ၀ိပႆနာရူနည္းမ်ားကို ရူမွတ္ပြားမ်ားေနမိ၏၊ မိမိေရွ႕ရွိ ထြန္းညွိထားေသာ ဆီမီးေတာက္အညြန္႔ကို ရပ္လ်က္ စူးစူးစိုက္စိုက္ ရူလုိက္ေသာအခါ ေတေဇာကသိုဏ္းဘာ၀နာျဖစ္၍စ်ာန္သမာပတ္မ်ားကိုပင္ ရရွိလာေလ၏။

ထုိရရွိလာေသာ စ်ာန္သမာပတ္ကို အေျခခံျပဳ၍၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္း ဆက္လက္အားထုတ္စီးျဖန္းေလရာ ထုိခဏအတြင္းမွာပင္ မဂ္ဉာဏ္ အဆင့္ဆင့္ ရင့္က်က္ကာ အရဟတၱဖုိလ္ကို ရရွိခဲ့ေလသည္။ အရဟတၱဖုိလ္ကိုရသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ပင္ ေရွးဆုေတာင္းအတုိင္း တန္ခိုးဖန္ဆင္းျခင္း၌ ၀သီေဘာ္ငါးတန္ ေလ့လာႏုိင္နင္းျပီး ျဖစ္သြားေလသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ရဟန္းျပဳျပီး တစ္ဆယ့္ငါးရက္မျပည့္မီမွာပင္ အရဟတၱဖုိလ္ကို ရရွိခဲ့ေသာ ဥပၸလ၀ဏ္ေထရီမအား ၾကည္ညိဳကိုးကြယ္ၾကသူမ်ား တေန႕တျခားမ်ားျပားလာေတာ့သည္။

တေန႔တြင္ "နႏၵလုလင္" က ေထရီမာအား အဓမၼၾကံစည္မူ ကိစၥတခုျဖစ္ပြားခဲ့ရာ ထုိ႔အတြက္ အရွင္မေအေပၚ လူအခ်ိဳ႕ သံသယျဖစ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ထုိအခါ ဘုရားရွင္က-

“ၾကာဖက္ေပၚတြင္ ေရမတင္ ေလွ်ာက်သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ပြက္ေဆာက္ဖ်ားေပၚ၌မုန္ညင္းေစ့ မတည္ႏုိင္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ လိမ္းက်ံကပ္ျငိျခင္းမရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို သူေတာ္သူျမတ္ဟူ၍ ငါဘုရားေဟာၾကားေတာ္မူ၏”ဟု - မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ရေပသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ဥပၸလ၀ဏ္ေထရီမကိုလည္း -

“ဥပၸလ၀ဏ္---သင္သည္ တန္ခိုးျပျခင္းျဖင့္ ပရိသတ္ေလးပါးတုိ႔၏ ယံုမွားသံသယကို ယေန႔ပင္ ေဖ်ာက္ေလေလာ့”ဟု - မိန္႔ေတာ္မူေလရာ ဥပၸလ၀ဏ္အရွင္မသည္ ေအာက္ပါတန္ခိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျပေလ၏-

ကေလးငယ္မ်ား ကစားေသာအခါ ဆီကို လက္၌ထည့္၍ ကစားသကဲ့သို႔ သမုဒၵရာေလးစင္းတုိ႔ကို လက္တြင္း၌ထည့္ထား၏။

တဖန္ ႏုပ်ိဳေသာလူရြယ္သည္ ဆန္းၾကယ္ေသာ ျဖဴဆံျမက္ကို ႏုတ္သလုိ ေျမၾကီးကို အထက္သို႔ ဆြဲလွန္၍ လက္တြင္း၌ထည့္ထားေလ၏။

တဖန္ အဆင္းမ်ိဳးစံုရွိေသာ မုိးေပါက္မ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္ရြာေစ၍ စၾက၀ဠာအျပည့္မွ်ရွိေသာ လက္၀ါးကို ဦးထိပ္၌မိုးအုပ္လ်က္ ေျမၾကီးကို ဆံု၊ ျမင္းမုိရ္ေတာင္ကို က်ည္ေပြ႔ပမာျပဳလ်က္ ေက်ာက္စရစ္ခဲမ်ားကို စပါးသဖြယ္ျပဳလ်က္ သူငယ္မကဲ့သို႔ ေထာင္းထုျပေလ၏။

ထုိ႔မွေနာက္၌အရွင္မ၏ဂုဏ္သတင္းသည္ ေရွးကထက္ပို၍ ေက်ာ္ေစာထင္ရွားလာခဲ့သည္။

အရွင္မလည္း ယခင္ရရွိျပီးေသာ စ်ာန္အဘိညာဥ္တုိ႔ကို အဖန္ဖန္ ၀င္စား၍ ပြားမ်ား၏။ အထူးသျဖင့္ မိမိ အလုိရွိရာ တန္ခိုးျပာဋိဟာအမ်ိဳးမ်ိဳးျပသႏုိင္ေသာ ဣဒၶိ၀ိဓ အဘိညာဥ္ကို အေလးထား၍ဆက္လက္ပြားမ်ားေနခဲ့၏။ အရွင္မသည္ ထုိသို႔ ဣဒၶိ၀ိဓအဘိညာဥ္ကို ပြားမ်ားေနခဲ့ရာမွ တေန႔သ၌လူသူ အေရာက္နည္းပါးေသာ ဥယ်ာဥ္သို႔ သြား၍တစ္ပါးတည္း ဖလာသမာပတ္ ၀င္စားေနခိုက္ မာရ္နတ္သည္ အရွင္မသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ -

“ရဟန္းမ---တစ္ေယာက္တည္း ေနဘိ၏၊ ေစာ္ကားတတ္ေသာ ေယာက္်ားဆုိးမ်ားကို မေၾကာက္ေလသေလာ”ဟု -ေျခာက္လွန္႔စကား ေျပာၾကား ေႏွာက္ယွက္ေလ၏။

အရွင္မကလည္း -

“ဟယ္မာရ္နတ္---သင့္လုိ ယုတ္မာ ၾကမ္းတမ္းေသာ ေယာက္်ားဆုိးမ်ား အရာေထာင္မက လာေသာ္မွ ငါ၏ေမြးညင္းတစ္ပင္မွ်တုန္လူပ္ေအာင္ ျပဳႏုိင္မည္မဟုတ္၊ သင္တစ္ေယာက္တည္းျဖင့္ ငါ့ကို မည္သို႔ျပဳလုပ္ႏုိင္မည္နညး္”ဟု ရဲရဲေတာက္စကားမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္းၾကိမ္းေမာင္းလုိက္ရာ မာရ္နတ္လည္း ကြယ္ေပ်ာက္ထြက္ေျပးခဲ့ရေလ၏။

ဥပၸလ၀ဏ္ေထရီမၾကီးကား ဤသာသနာေတာ္၌ ေထရီမမ်ားစြာတြင္ "တန္ခိုးအရာ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူး" ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳခံရသူ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။

ဥပၸလ၀ဏ္ေထရီမသည္ ရဟႏၱာျဖစ္ျပီးေနာက္ ဤသို႔ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ခဲ့ပါသည္ -

သတၱိသူလူပမာ ကာမာ၊ ခႏၶာ’သံ အဓိကု႗နာ။ ယံ တြံ ကာမရတိ ံ ျဗဴသိ၊ အရတီ ဒါနိ သာ မမ။

ကာမဂုဏ္တုိ႔သည္ ဓား လွံ သံတံက်င္ႏွင့္ တူကုန္၏။ ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးတုိ႔သည္ ထုိကာမဂုဏ္တုိ႔၏ ခုတ္ပိုင္း လွီးျဖတ္ရာ စဥ္တီတံုးႏွင့္ တူကုန္၏။ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေနရန္ သင္မာရ္နတ္ေျပာဆိုလာ၏။ သင္ေျပာဆုိေသာ ထုိကာမဂုဏ္သည္ ယခုအခါ ငါ့အတြက္ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ ႏွစ္ျခိဳက္စရာ မဟုတ္ေတာ့ျပီ။

သဗၺတၳ ၀ိဟတာ နႏၵီ၊ တေမာခေႏၶာ ပဒါလိေတာ။ ဧ၀ံ ဇာနာဟိ ပါပိမ၊ နိဟေတာ တြမသိ အႏၱက။ ငါသည္ ခပ္သိမ္းေသာ အာရုံတုိ႔၌ႏွစ္သက္မူတဏွာကို ပယ္ေဖ်ာက္အပ္ျပီ၊ မာရ္ယုတ္ - ဤသို႔ တဏွာ အ၀ိဇၨာကို ပယ္ေသာသူဟု ငါ့ကိုသိေလာ့၊ မာရ္ယုတ္ - သင္ကား ရူံးသူ ျဖစ္ခဲ့ျပီတကား။

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။

_/|\_ ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္, စိတ္ ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ …