ွႏွစ္သက္ျခင္းလည္ းမ႐ိွ၊ ဆင္းရဲျခင္းလည္း မ႐ိွ။ •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
အခါတစ္ပါး၌ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာေကတ ၿမိဳ႕ဝယ္ သားတို႔အားေဘးမဲ့ေပးရာ အၪၨနေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ထိုအခါ ကကုဓနတ္သားသည္ ညဥ့္ဦးယံလြန္ၿပီးေသာ (သန္းေကာင္ယံ)အခ်ိန္၌ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အဆင္း႐ိွသည္ျဖစ္၍ အၪၨနေတာအလံုးကို ထြန္းလင္းေစလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ိွခိုးၿပီးလွ်င္တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား . .
''ရဟန္း- ႏွစ္သက္၏ေလာ''ဟု ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏၊
''အခ်င္းနတ္သား- အဘယ္ကို ရ၍ႏွစ္သက္ရမည္နည္း ''ဟု ေမးေတာ္မူ၏၊
''ရဟန္း- သို႔ျဖစ္လွ်င္ စိုးရိမ္ပါသေလာ' 'ဟု ေလွ်ာက္၏၊
''အခ်င္းနတ္သားအဘယ္ဝတၳဳသည္ ေဆြးေျမ႕သည္ျဖစ္ ၍ စိုးရိမ္ရမည္နည္း''ဟု ေမးေတာ္မူ၏၊
''ရဟန္း- သို႔ျဖစ္လွ်င္ ႏွစ္သက္လည္းမႏွစ္သက္၊ စိုးရိမ္လည္းမစိုးရိမ္ပါသေလာ''ဟု ေလွ်ာက္၏၊
''အခ်င္းနတ္သားသင္ဆိုတိုင္းဟုတ္၏''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
''ရဟန္း- အသို႔နည္း။သင္သည္ ဆင္းရဲ မ႐ိွသေလာ။ အသို႔နည္း။(သင့္အား) ႏွစ္သက္ျခင္းမ႐ိွသေလာ။ တစ္ေယာက္တည္း ေနေလ့႐ိွေသာ သင့္ကို အသို႔နည္း။ မေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းသည္ မႏွိပ္စက္သေလာ''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
''နတ္သား- ငါဘုရားသည္ စင္စစ္ ဆင္ းရဲ ကင္း၏၊ ထိုမွတစ္ပါး (ငါ့အား) ႏွစ္သက္ျခင္းမ႐ိွ၊ ထိုမွတစ္ပါး တစ္ေယာက္တည္းေနေလ့႐ိွေသာ ငါဘုရားကို မေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းသည္ မႏွိပ္စက္''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
''ရဟန္း- သင္သည္ အဘယ္သို႔ ဆင္းရဲကင္းသနည္း၊ (သင့္အား) ႏွစ္သက္ျခင္းမ႐ိွသနည္း၊ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကင့္ တစ္ေယာက္တည္း ေနေလ့႐ိွေသာ သင့္ကို မေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းသည္ မႏွိပ္စက္သေလာ''ဟု (ေလွ်ာက္ျပန္၏)။
''နတ္သား- ဆင္းရဲျဖစ္ေသာ သူအားစင္စစ္ ႏွစ္သက္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။ ႏွစ္သက္ျခင္း ျဖစ္ေသာသူအားစင္စစ္ ဆင္းရဲျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ ရဟန္းသည္ ႏွစ္သက္ျခင္းလည္းမ႐ိွ၊ ဆင္းရဲျခင္းလည္းမ႐ိွ၊ ဤသို႔ သိေလာ့''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
''ႏွစ္သက္ျခင္းမ႐ိွေသာ .. ဆင္းရဲျခင္းမ႐ိွေသာ .. ေလာက၌ တဏွာကို ကူးေျမာက္ ၿပီးေသာ .. မေကာင္းမႈကို အပျပဳၿပီးေသာ .. ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာရဟန္းကို ၾကာျမင့္မွ ဖူးျမင္ရေလစြတကာ း''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
(အနာထပိ႑ိကဝဂ္။ ကကုဓသုတ္ )
No comments:
Post a Comment